|1|

1.8K 98 18
                                    

Bölüm şarkısı : Özgür Kurum - Gözlerimi kapatsam .

* Bunu gördüğünüzde açarak okuyun lütfen .(1.15 dk da acın bence )

|1|



6 sene önce ...


Gidiyorum , hayallerimin ülkesine herkezi herşeyi geride bırakıp uzaklaşıyorum .



Bazen gitmek gerekir sebepsizce ama benim sebebim vardı. Geleceğim , hayallerimi gerçekleştirmem için gitmek zorundaydım .



En iyi üniversitelerde okumak , ve başarılı bir avukat olmak zorundaydım .



"Gerçekten gitmek zorunda mısın ?" diyerek dudak büzen dokunsan ağlayacak olan Esra'ya baktım .



En yakın arkadaşım sırdaşım , olmayan kardeşim.


"Biliyorsun Esra gitmek zorundayım "


"Herşeyi geçtim ama Akın'ı nasıl bırakacaksın , gideceğini söylemedin bile "


Akın .

Çocukluğum , kimseye değişmeyeceğim tek kişi okyanus çocuğum ...

"Ben yapamam ona söyleyemem izin vermez gittiğim de arayacağım "


"Bu çok , çok acımasızca Hira" başımı iki yana sallayıp konuşmak istemediğimi belirttim , ne konuşmak istiyordum , ne de hissetmek acıyı , üzüntüyü..


Sonun da toparlanabildiğim de bavulu yere koyup Esra ile aşağı indim .

Annem dolu gözler ile bana bakarken koşarak sarıldım .


"Hira'm .."


"Anne yapma böyle ne olursun "



Hemen geri çekilip göz yaşlarını sildi .



"Tamam bebeğim gidiceksin okulunu bitireceksin ve geri geleceksin " gözlerimi kaçırdım , gelmeye niyetim var mıydı ? Bilmiyordum .


"T.tabi ki " gözlerimi babama çevirip masumca baktım , gitmemi hiç bir şekilde istemeyen bu yüzden de yüzlerce kavga ettiğimiz babam .


Kollarımı açıp sarıldım , güven kokuyordu , huzur kokuyordu .


"Seni seviyorum meleğim , sen bir Kahramanoğlusun bunu sakın unutma , herşeye rağmen güçlü kal "


Bende fısıldadım kulağına "Seni seviyorum ve herşeye herkese rağmen güçlü kalacağım , söz veriyorum "

*

Havaalanına geldiğim de kimseyi yanım da istememiştim , daha fazla birisiyle görüşürsem gidemezdim , ama gitmeye mecburdum , hayallerimi gerçekleştirmeliydim.


Uçağın kalkmasına yarım saat kala bekleme salonunda oturdum .

Sonra onun sesini duydum .

*

"Hira"

Hızla arkamı dönüp baktım , oydu nasıl haberi olmuştu ?

"A.akın "


"Gidicek miydin" gözlerimi kaçırdım cevap veremedim , dilim tutuldu konuşamadım .


Onun yüzüne bakmak bana acı verirken konuşamazdım.


"Söylesene gidicek miydin habersizce beni bırakıp çekip gidicek miydin "



"Gitmem gerek hayallerim için , geleceğim için gitmem gerek "



"Çok bencilsin " dediğinde yutkundum , inkar etmiyordum bencil şımarık bir kız çocuğuydum ama böyle yetiştirilmiştim .


"B.en özür dilerim ama gitmeliyim "
Yanıma yaklaştı . Onu ilk defa böyle görüyordum , gözleri dolmuştu ve gözünden bir damla yaş düştü , içim acıdı kıyamadım .



"Hatırlıyor musun " yutkundu ve sonra devam etti .


"Bir dün sana demiştim ki , bir gün sen beni bırakacak olursan prenses , bu mavi okyanus buza dönüşür ve bir daha o okyanusa ulaşamazsın " hatırlıyordum , nasıl unutabilirdim ki çocukluğumu haylaz çocuğumu  anılarımı nasıl unutabilirdim .

"H.hatırlıyorum "

"Gidersen prenses , bir daha bu okyanusa asla ulaşamazsın , bir daha sana şimdi ki gözlerle bakamam " kalbim kal dese de ağzımdan çıkan tek söz "Üzgünüm " oldu .

Ellerini saçlarından geçirip yolmaya başladı.


"Gitme lan gitme çok mu birşey istiyorum sadece gitme bırakma beni ne olursun " yüzümü avuçladığın da gözyaşlarım bağımsız bir şekilde tek tek dökülüyordu .


" K.kalamam " geleceğim için değil be çocuk senin için , ailemin üzülmemesi için kalamam ...


"Neden lan neden  sikiyim sen okul için bırakmazsın beni söylesene neden"



Burnumu çekip toparlanmaya çalıştım , acımasız olmam lazımdı , bazı gerçekleri karşımızda ki üzülmesin diye saklamak zorundaydık , bende şuan bunu yaşıyordum .



"Geleceğim için şart , kimse beni vazgeçiremez Akın sen bile , kendini önemli sanma sadece çocukken yaşadığımız saçma sapan bir anısın benin için " gözlerinde ki ifade beni öldürürken benim kalbim atmayı bıraktı , nefes almam zorlaştı , tam anlamıyla kötüydüm....

"Ben seni çok yanlış tanımışım prenses , eyvallah yerimi de yurdumu da gösterdin bundan sonrası yok " ellerini açıp kalbini gösterdi .

"Öldürdün lan burayı gözlerim gibi oda buza dönüştü "



"Gitmek mi istiyorsun sikti git " bağırdı , kalbimi paramparçaya ayırdı , ama sustum , onun için....



Anons sesini duyduğumda bavulumla birlikte yürümeye başladım , gözlerinin içine son kez bakarak yürüdüm , çünkü o okyanus şimdiden buz tutmaya başlamıştı...

-

İlk bölümünü yayınladım , beğenmeniz dileğiyle .


Diğer bölümler kelebeğim hikayesi final olduktan sonra gelecektir  ❤️

OKYANUSUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin