Okaaay, Alam ko pong walang kwenta tong story na ito pero maraming maraming maraming salamat po sa mga nagbabasa! malapit na po mag-1k and reads hehehe alam ko pong onti lang yun pero for me sobra sobra na po iyon :) Maraming salamat po sa mga readers ko! at sumasakay sa kabaliwan ko! XD Hahaha
I RAWR YOU READERS! .. rawr means love :)
Ahihihi, daming ka-ekekan ni author XD Sige, basa na po :)
P.S Revealing Chapters... Very Soon ;)
-----------------------------------------------------------
Taffy's POV
''ENRIQUE?!''
''Hi!'' ngumiti siya sakin na alam ko namang pang-asar lang yun, tsk.
''Umalis ka na nga!'' akmang isasara ko na ang pinto pero syempre dahil anak 'toh ni chicklit ay pinigilan ako
''Woahh.. Let's talk, please?'' I rolled my eyes. Ang kulit talaga! ever!
Binuksan ko nalang ang pinto
''Tungkol saan ba?'' hindi ko nakatingin na sabi sa kanya habang naka kunot noo
''About your job'' tumingin ako sa kanya at sarcastic na ngumiti
''Umalis ka na nga! Bago pa kita ipalamon sa mga alaga kong pating!'' isasara ko na ang pintuan pero pinigilan niya uli, nak'ng chicklit talaga oh!
''Waittt. Pleeassee'' parang nagpa-puupy eyes siya''
I sighed.
''Tumigil ka nga! Di bagay sayo!'' binuksan ko na yung pinto at ngumiti naman ang loko! tss... Tinignan ko si mom hudyat na pwede na siyang umalis, ngumiti lang si mom at umalis na
''Pasok....''
''Thanks...''
Umupo agad siya sa kama, aba! feel at home?! Tsk.
Umupo naman ako sa kabilang banda ng kama, means nakatalikod ako sa kanya..
Sobrang tahimik ang bumabalot sa kwarto.. Hindi ko na kaya! Nakakabanas na! Bwiset!
''Ano na?'' pagsisimula ko para matapos na toh!
''Tayo na?....'' nagulat ako kaya nilingon ko siya, nagtama naman ang mga mata namin, namumula na siguro ako! Haiisstt! Kainis! ano ba kasing pinagsasabi nitong baliw na toh? Nakasinghot ba toh o ano? Kainis huh!, seyoso pa ang mukha n mokong! Lechugas talaga oh! pero nagulat ako nung lumawak ang ngiti niya ''.... Syempre joke lang! Hahaha'' tapos may peace sign pa, uggghhh!! Bwiset na talaga ako!
''Tsk. Whatever'' tumalikod na ako sa kanya
''So ayun nga, about your job''
''No, thanks'' duh! ayoko namang tulungan ako neto! baka mamaya sabihin ng iba manggagamit ako! Ako pa nagmukhang desperada!
''Kasi may nabalitaan akong competition ng mga fashion designers with famous models pa yun ah! kung sino daw ang mananalo ay magkakaroon ng sariling botique shop'' nagulat ako kaya napatayo ako
Hindi ko alam kung anong meron, parang gumagalaw ng kusa ang katawan ko papalapit sa kanya at...
I HUGGED HIM.
''Di nga!! OMY!! THANK YOUU!!!'' talon talon ako habang niyayakap siya
''Hahaha, welcome... pwede mo na akong bitawan
natauhan naman ako sa sinabi niya kaya humiwalay ako ng yakap at umupo sa tabi niya
''Thanks.'' tinignan ko siya at ngumiti. Ngumiti din siya bilang reply.
Parang may kakaiba akong naramdaman.... Hayy ewan! Dahil lang siguro ito sa pag-iyak ko
Umalis din naman aggad si enrique sa bahay, busy daw eh
Talagang pinuntahan niya lang ako para sabihin yun? How sweet
EHhh??! Anong pinagsasabi ko?! Haiisssttt..
Makatulog na nga lang! Kanina pa ako inaantok dahil sa mga luha ko! Ang sakit na ng mata ko.. errr
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Maiksi lang guyss. Sorry! hehehe para umabot sa gusto kong number ng chapter ang revealing chappies!! Soiirree! .Peace yow! :)
VOTE
VOTE
VOTE
![](https://img.wattpad.com/cover/8598561-288-k264234.jpg)
BINABASA MO ANG
PAST (ON-HOLD)
FanfictionALL OF THEM HAD A HORRIBLE PAST, COULD THEY LET GO OF IT? COULD THEY FORGET ABOUT THE PAST AND MOVE ON? WHAT IF THE PAST ALWAYS HURT THEM? WHAT IF THE PAST IS THE REASON WHY THEY ARE STILL HERE? ..... Read this to KNOW. WHAT. IS. THE PAST