Ik wil dun zijn

Hoofdstuk 6: Jasper & Julia

{ Hier het vervolg op de soort van 'cliffhanger' van het vorige hoofdstuk. Veel leesplezier en vergeet niet te voten & een comment achter te laten! Xx Alyssa }

'Wat is er, mam?' vraag ik zenuwachtig. Mama vermijdt ook maar een beetje oogcontact. 'Ik...ik en Mark zijn ongerust over je. Je eet al dagen niks, en...' ze stopt met praten. I'm so in trouble. 'En wat mam? Sorry, maar ik heb geen tijd. Ik moet eigenlijk al op de fiets zitten' zeg ik geïrriteerd. Ik schrik van de toon die ik zojuist tegen mijn moeder heb opgezet. Ze bedoelt het wel goed. 'En..en...ik wilde het niet, maar ik heb de geschiedenis van je computer doorzocht..' WAT?! Ik schrik op. 'Wát heb je gedaan? Hoe kun je? Het enige beetje privacy dat ik heb hier in huis en jij pakt het af?' schreeuw ik. Mama zwijgt. Ik hoor dat Mark naar beneden komt. Ik pak zo snel als ik kan mijn tas en zonder nog iets te zeggen fiets ik naar school. Ik bedoel: hoe kón ze? Ze heeft alles gezien. Het is helemaal verpest, terwijl het net zo goed ging.

Net als ik even met mijn gedachten ergens anders zit, let ik niet op de weg en knalt er een auto bijna tegen me op. Pfoe, het scheelde een haartje. Jezus, wat een drama. Op school gaat het niet goed, die rotmeiden pesten me en het enige kleine minuscuul beetje privacy is ook al naar de maan.

Als ik de school binnen wil lopen, word ik tegengehouden door de conciërge. 'Hoho, dametje van Dijk. Jij bent te laat.' zegt hij en niet veel later geeft hij mij een briefje. Shit. Dit is al de derde keer, dus dat wordt nablijven en/of corvee. 'Na school melden bij de conrector, en die bepaalt wel welke straf jij krijgt. En nu als de bliksem naar de les!' Zucht. Ik prop mijn jas in mijn kluisje en loop naar het lokaal.

Ik let weer eens niet op, waardoor ik tegen een jongen op knal. Ik roep snel sorry en wilde al doorlopen, tot dat ik zag wie het was. Het was Jasper, de knapste tweedeklasser die ik ooit heb gezien. Altijd praten de meiden uit mijn klas over hem, hoe knap, lief en schattig hij wel niet is. Ik draai me zo snel als ik kan om help hem met het oprapen van zijn boeken. Op zijn blauwe kaft zijn artistieke dingen getekend. Als ik merk dat ik naar hem staar, zeg ik wijzend naar zijn boeken: 'Wauw! Heb jij dat getekend?' Ik zie dat hij bloost. Haha, wat schattig. Jasper die bloost. 'Eh, ja...vind je het mooi?' vraagt hij onzeker. 'Ja! Super gaaf! Ik teken ook, alleen bak ik er niet zoveel van.' Hij lacht zuur. 'Ik...' zegt hij. 'Ik wil je anders wel tekenles geven?' Hij kijkt naar beneden. Oh my god. Jasper Fabels - pure hotness - wil mij - even serieus, mislukte Julia van Dijk - tekenles geven. 'Als je wil, natuurlijk.' zegt hij er snel achteraan. 'Ja! Graag.' antwoord ik. 'Ik moet nu naar de les,' zegt hij en hij geeft me een briefje. 'Bel je me?' zegt hij en hij geeft me een knipoog. Het enige wat ik nog kan doen is een gat in de lucht springen, maar ik heb voor het eerst controle over mijn lichaam en antwoord zo stoer mogelijk: 'Ja, uhm, oké. Is goed!' en ik loop naar mijn lokaal. Ik was het gedoe met mama alweer vergeten, want kom op: Jasper, dé hunk van de school (waar ik stiekem altijd al een crush op had) heeft mij zijn nummer gegeven. Mijn dag kan niet meer stuk.

{ wat vonden jullie ervan? Denken jullie dat Jasper en Julia (hmmm, dit klinkt wel schattig!) wat krijgen in de vriendschappelijke kring of in de liefdes kring? Bedankt voor het lezen en vergeet niet een comment achter te laten met jouw mening en natuurlijk te voten! Xxx }