Ik wil dun zijn

Hoofdstuk 7: tekenles

Als ik thuis ben, heb ik mijn jas nog niet eens uit of ik grijp mijn telefoon al. Ik hoor dat mama mij roept, maar ik negeer het. Ik pak het briefje en toets Jaspers nummer in. Hij gaat twee keer over en daarna hoor ik Jaspers schattige stem. 'Hai, met Julia,' zeg ik. 'Hee!' zegt Jasper enthousiast. 'Enne...hoe zit het met de tekenles?' vraag ik. 'Ja,' antwoord hij. 'Zullen we afspreken bij de brug en dan naar mijn huis aan?' Ik glimlach. 'Is goed! Dus twee uur bij de brug?' antwoord ik. 'Jup! Dan zie ik je dan. Tot straks!' 'Doei!' zeg ik en ik pak mijn fiets.

We komen aan bij een groot huis, omringd door een grote mooie tuin met een vijver erin. 'Zo. Zet je fiets maar ergens neer. We zijn er!' zegt Jasper terwijl hij zijn fiets parkeert. Wow! Wat een mega mooi huis. Ik probeer me normaal te gedragen en parkeer netjes mijn fiets. Tijdens de weg naar de deur - ook al is die niet lang - raakt zijn hand heel eventjes de mijne aan. Hij opent de deur een gooit zijn tas neer. Het huis is ontzettend mooi en heeft veel lichtinval. Als we in de woonkamer komen, zie ik een grote kroonluchter (boven de eettafel met een iMac erop) hangen. Jasper loopt naar de koelkast. Ik hoor een geluid vanuit de andere kant van het het huis. Het is een vrouwenstem. 'Jasper? Ben jij dat?' roept een vrouw. 'Ja! Ik ben thuis.' zegt hij. 'Dat is mijn oppas. Mijn ouders hebben een kledingwinkel en zijn dus inkopen aan het doen. Hij loopt naar de keuken waar een grote koelkast staat. 'Wat wil je drinken?' vraagt hij vriendelijk. 'Ehm, doe maar een colaatje.' zeg ik. Tijdens hij de glazen inschenkt kijk ik rond in de keuken. De keuken is mega, met een eiland in het midden. Daarop is het netjes onderhouden, er staan alleen een kookboek en wat standaard kookspulletjes op. Jasper zet de glazen neer op tafel en gaat zitten.

* 30 minuten later *

Ik kijk rond in Jaspers kamer. Allemaal vet artistieke posters. We gaan zitten aan zijn bureau. Hij pakt mijn hand. Ik schrik een beetje, en trek hem terug. Shit. Snel pak ik zijn hand weer. Ik vermijd oogcontact en staar naar de tekening die we net gemaakt hebben. Langzaam buigt Jasper zich naar me toe en dan voel ik zijn lippen de mijne raken...

Ik kom de woonkamer binnen. 'En waar kom jij vandaan?' vraagt Mark chagrijnig. 'Dat gaat jou niks aan, je bent mijn vader toch niet.' zeg ik. 'Zet net zo'n toon op, Julia! Toon eens wat respect!' roept mijn moeder. 'Tja,' zeg ik 'Ik ga tenminste niet mijn neus in andermans computer steken' en ik loop naar boven.

Ik doe mijn computer aan. Ik log in op mijn pro-ana account. Ik zie dat ik 50 populariteits punten ontvangen heb. Ik klik op 'chatbox'.

Sanne zegt: hoe gaat het met jullie? Al wat gegeten?

Lisanne zegt: Goed! Helemaal niets.

Julia zegt: Wow! Hoe lang ben je al aan het lijnen, dan?

Lisanne zegt: anderhalf jaar nu.

Sanne zegt: ik nu een maand.

Wow. Anderhalf jaar? Hoe kan je het volhouden? 'Tja, dat noem je doorzetten.' zegt een stemmetje in mijn hoofd.

Julia zegt: hoeveel wegen jullie?

Sanne zegt: 43,4 kg.

Lisanne zegt: 36,6 kg. Nog veel te veel.

Als ik zeg hoeveel ik weeg, zouden ze me sowieso uitlachen. Dat wordt afvallen. Nog meer. Ik kan het wel! Gewoon een kwestie van doorzetten. Ik klik de chat weg en loop naar de badkamer. Shit! Mama heeft ze weegschaal weggezet! Pfff.

{ Wat vonden jullie? Bedankt voor 171 freaking reads! Super bedankt. Vergeet niet een comment en vote achter te laten. En ook bedankt voor het lezen, xxx Alyssa :)! }