O'nun Günlüğü (Askıya Alındı)

Kurallar çiğnenmek için vardır.

David

Ellerini avuçlarıma aldığımda gözlerini kırpıştırıyordu.

Aklı karışmış, yaşadığımız sarsıcı dakikanın nasıl da küçük bir alev ile yanıp kül olduğunu hesap ediyordu.

Dudaklarımdaki gülümseme ile oda bana o güzel gülümsemesi ile cevap verdi.

Ders saati sona ermiş ve hizmetlilerin sınıfı temizlemek için bizi böleceklerini tahmin edebiliyordum.

Gözlüklerimi çıkardım ve çantama usulca yerleştirdim.

Herşeyi toparladığıma emin olmak için son kez masama baktım.

" Gel."

Elimi ona doğru uzattım ve küçük sıcak eli avcumda kayboldu.

Huzur.

İtiraz etmek yerine itaat ederek beni kampüsün garajına kadar takip etti.

Bir kol boyu mesafesi ile ilerlediğimiz sırada diğer akademisyenlere başım ile selam verdim.

Yanaklarım sıcak, kanım damarlarımda tam anlamıyla akıyordu.

Siyah Mercedes'ime ulaştığımızda , Ava'nın bakışlarını ve hayranlığını yansıyan camdang örebiliyordum.

Nefes alış verişlerimiz düzene girmiş ve doğru düzgün düşünebilecek durumdaydık.

Dudaklarını parmakları ile geziyor ve gözlerini ellerimde asılı bıraktı.

Öne doğru eğilip çantasını ve trençkotunu arka koltuğa yerleştirdikten sonra kulağına fısıldadım.

" Ava, arabaya binmeni ve evime gelmeni istiyorum. Hem de çok."

Kalp atışları hızlandı ve dudakları aralandı.

Ah. Yanlış anlaşılmalar ve saf bakışları bir anda gerçeği görmemi sağladı.

" Bay Armond ben.. Gele-"

" Senin duygularından avantaj sağlamayacağım, Ava. Yanımda olman yeterli olacaktır bizim için."

Gözlerimi açık bal rengi gözlerine diktim. Yanaklarındaki pembelik yayıldı ve dudaklarını ince bir çizgi haline getirdi.

Kararsızlık.. Ah şu kararsızlık. Ona ne hissettiklerimi anlatsam beni sapık veya hastalıklı bir adamın kurban ya da kukla vs arayışı eğilimde sanabilirdi.

O kadar basit ve karmaşıktı. Aşk ya da aşk. Ona bir seçenek tanımıyordum. Biliyorum tanımıyordum ama o da bana aşıktı. Umutsuz vakaların birleşmesi ile umutsuz ve yakıcı aşklar oluşurdu.

"Benimle gel, Ava."

Başını onaylarcasına salladı ve dudaklarını ayırdığında aklım başımdan gitmek üzereydi .

Kendime güveniyordum, ancak o varken bu çok zordu ve işkenceliydi.

Koltuğa yerleşmesinin ardında kapıyı kapattkm ve sürücü koltuğuma geçerek vakit kaybetmeden yola koyuldum.

Onunla yalnız kalmak için sabırsızlanıyordum.

Evimin havasına işleyecek o cennetvari kokusu ile ufak ve narin ayakları yerlerde gezinecek , gülüşü , sesi ile o eve ruh katacaktı.

Yol boyunca bakışlarımız karşılaştı, havadaki tansiyon oldukça yüksek ve iki cinsin birbirine duyduğu lezzetli ya da zehirleyici açlık , beklenti, şefkat ile doluydu.

Kokusunu ciğerlerime çektim ve yola odaklandım. Yakınımda olması yeterliydi.

Ten, dokunuş, cinsel yaklaşım ve sonuçlarını istemiyordum. Bu başkaydı. Akıl uçuran ve karakterimi, zaafiyetimi ölçen o masalsı aşklardandı.

Benim Ava'm o.

Merhaba :)

Lütfen , hikayenin bıraktığı etkiler, olumsuzluklar vs. yorumlarınızı duymak isterim. Tek istediğim katılım ve hikayeden olabildiğince zevk almanız.

Teşekkürler.