Şüphe duyuyorum şiirimin dizelerinden. Yanılsıyorum. Kimse bir daha sahaf sahaf dolaşıp, Kırmızı Kahverengi Defteri aramayacak mı? Şiirleri, o dipsiz kuyuları, kayan yıldızları, dert analarını. Nilgün ne yapıyor bunlar, O halde ne diye yaşıyorlar?
Rüzgarların getirdiği günceden bir miktar biz de payımızı alıyoruz. Göçük bir klisenin altında poz eren güvercinlere Nilgün'ü aşılıyoruz kahkalarla. Valllahi kalpleri çıkacak kadar çok atıyor. Ancak tam da Nilgün gibi, erkenden göçüveriyorlar!
���Kz�V
