Hayal ' in Hayatı

5

Allah'ım, bu çocuk beni delirtecek mi? Neden arabasına bindirip okula kadar getiriyor?  Sanki çocukmuşum gibi bir de sınıfa getiriyor ya...   tam diyorum konuşacağım, yeter bu çocuğun yaptığı...
Olmuyor, olmuyor, kahretsin ki olmuyor. Dilim tutuluyor onu görünce... Sınıfın kapısında bunları   düşünürken bir sesle irkildim:
-" Merhaba, ben elif, tanışabilir miyiz? "dedi güler yüzle.
-" Tabi, ben de hayal" dedim.
-"Benim yanım boş, gel oturalım"dedi ve oturduk.
İyi birisine benziyordu, bir o kadar  da güzeldi. Kapalı,  155 m boylarında, zayıf bir kızdı. Bir yandan bana  sınıf arkadaşlarımızı tanıtıyor, bir yandan da kendini tanıtıyordu. Son sınıf olduğumuz için okul derslerinin işlenmeyeceğini söylemişti.  Annemin tek iyi yaptığı buydu galiba benim için, okul sınavlarına çalışmakla uğraşmayacaktım çünkü... özel okul olduğundan  hocalar hangi konuyu bilmek  istersen anlatacağını söyledi Elif.    Diğer arkadaşlarla da tanışıp  bahçeye çıktık Elif'le;
- Elif,  annen ile aran nasıl?
- Hayattaki tek güvendiğim annemdir, babam, şehit oldu darbe gecesinde . Evin tek kızıyım, annem ile dost, arkadaş , dedi.  O bunları söylerken gözüm biryere takılı kaldı.
- Elif, benim gördüklerimi sen de görüyor musun?
- Çocuğu diyorsan evet görüyorum, dedi. Artık onunla konuşma  zamanıydı. Beni öldürsüler de konuşacaktım artık... Elif'ten izin isteyerek oradan kalktım ve çocuğa doğru yürüdüm.  Yüzüm yanıyordu heyecandan  .  O ise duvara yaşlanmış öylece duruyordu. Ve bana tatlı tatlı  bakıyordu.
Ona bir adım mesafede kalıp başladım söze;