Hayal ' in Hayatı

6

-  Kimsin  Sen?   deyiverdim... Bu cümleyi geri alabilseydim keşke ama çıkmıştı artık. Bir iki dakika bekledim ama konuşmadı. Çapkın bakışlarıyla sadece beni izliyordu ve arada gülümsüyordu. Bir adım daha attım eğer
- Konuş, dedim.
Allah'ım ya konuşmuyordu, ne yapacaktım ben bu çocuğu konuşturmak için... Kolunu tuttum ve iyice  sıktım.
- Konuş artık. dedim , ne oluyordu bana iyice eşkıya olmuştum sanki. Güçlü bir hareketle kolunu kurtarıp kolunu tuttu ve duvara yasladı beni.
- Çok öğrenmek istiyorsan araştır öğren, dedi. Kalbim yerinden çıkacaktı, nefesini hissedebiliyorum,  sadece bir hareket etse dudakları dudağıma değebilirdi.
- Şimdi yürü gidiyoruz, dedi.
- Gelmiyorum, bir diyeceğim varsa burada söyle
- Geleceksin dediysem geleceksin...
- Ne hakla götürüyorsun sen ya beni?
- Bak hayal beni tanımak  istiyorsan dediklerimi yapmak zorundasın, şimdi kapa çeneni de yürü . dedi
- Daha...
Elimi tuttu ve çekiştire çekiştire arabaya bindirdi. Bir evin önünde durduk.
- İn ve sakın  saygısızca davranma ukalalığını ben kaldırabilirim ama annem sevmez öyle şeyleri, dedi.
Bu çocuk beni neden evine getirdi ki?  Daha onu tanımadan annesini tanıyacaktım...
Içeriye girdik,  hemen salona geçtik, ve annesi ayağa kalkıp;
- Geldiniz mi oğlum, Hayal'i de getirdin mi ?
- Getirdim anneciğim, tam karşında.
Yanına gittim ve elini öptüm.
Uzaktan belli olmuyordu ama yakından bakınca anlamıştım görme engelli olduğunu. Ev o kadar da  güzel değildi, iki odalı, yerler eski halılar ile kaplıydı.
- bir bardak su rica edebilir miyim?
- Tabii, dedi ve gitti çocuk. Ben de annesinin yanına oturdum. Annesi kapalı ve güzel kadındı. Ben tam konuşacak kelime arıyordum ki, annesi kurtardı beni;
- Oğlum hep seni anlatıyor bana. Ne kadar güzel olduğunu, kibar, saf,  ve daha birçok şey.. Ben de yalvardım Asi'ye. Senle tanışmak için o da getirdi seni.  Hayatındaki ilk ve tek kızsın Hayal. Bana bir şey olursa oğlum sana emanet, onu hiç yalnız bırakma kızım. Onun bu hayatta birtek annesi var başka kimsesi yok.  Okulları hep açıktan okudu, seni de...
Tam konuşuyordu ki çocuk susturdu annesini ve bana suyu uzatıp oturdu koltuğa . Ne diyecekti acaba? Belki de beni nerden tanıdığını anlatacaktı ama gıcık çocuk engel olmuştu. Annesine beni bırakacağını söyleyip evden çıktık.
- Aferin,  isteyince ne kadar uysal olabiliyorsun.

Ne demişti bu? Bana köpek gibi birşey mi demişti ne?
-Adın gibi çok  asisin.
- Adımı öğrenmişsin, Aferin sana Ukala kız
- Ne olursun benimle dalga geçme, bana bu hayattta hep yalan söylendi.Bana kim olduğunu neden böyle yaptığını anlat lütfen.Çok merak ediyorum. Bu tavırların beni çok huzursuz ediyor. Ne istersen yaparım ,yeterki anlat n'olur.
- Büyük konuşma Bence istediklerimi yapamazsın...
-Ne dersen yapacağım Yeter ki bana neden böyle yaptığını anlat ne olur?
- İsteklerimağır olur ama kaldıramazsın.
- Her şeye razıyım anlat...
- Tamam o zaman anlaştık, her bir istek karşılığında bir bilgi kabul mu?
-Evet .dedim 
  Arabayı bir an  durdurup bana doğru dönerek biraz daha yaklaştı.  Sanırım ilk isteğini söyleyecekti
Ama bende dayanacak güç kalmamıştı,  heyecandan bayılabilirdim.   Başladı söze asi cocuk;
 - Peki..
-Beni ...
-Sevebilir misin Hayal?