Yetenek Akademisi

Dolunay ve Tanışma 2

Gece kurdu izlerken uykuya dalmıştı.Güneşin ışığı kirpiklerine doğru geliyordu.Elleriyle gözlerini ovuşturup koltuktan kalktı kurdun üstüne örttüğü battaniye Faye'in üzerimdeydi.Kurt ona bakıp gülüyordu,Faye gözlerini devirip ona baktı.

"Komik olan ne bay kurt ?"

"Aslında bana battaniyeyi örtmendi melez.Unuttun mu benim vücudum zaten sıcak ben üşümem."

"Ah çok üzgünüm dün ki kargaşadan sonra unutmam normal.Tabi sen de bana beni kurtar melez diye yalvarıyordun.Kurtarmasaydım daha iyi tabi" diyerek güldü.Kurtun yüzü gülümsemeden ciddi bir ifadeyi aldı.

"Beni kurtarmasaydın sürü seni öldürürdü melezcik."

"Ben melezim ve ölümsüzüm.Bana melezcik deme yoksa o kafanı dişlerimle parçalarım anladın mı ? Faye dersen daha iyi olur kurtcuk."Yüzündeki yapma gülümsemeyle ona baktı o ise rahat bir şekilde Faye'in koltuğunda oturuyordu.

"Bana da kurtcuk deme ha ? Jace desen kendimi iyi hissederim."

"Ah pekala anlaştığımıza sevindim kurt..Jace !" sevecen tavrını takınıp ona baktı,Jace ise Faye'in haline gülüyordu.

"Evet Faye bende !" diyordu kahkahalarla karşılık veriyordu.

"Kanım sana çok iyi yaramış baksana gülmekten yerinde duramıyorsun." Faye gözlerini devirip ona baktı.

"Pek sayılmaz vampir kanında vardı." yüzünü buruşturarak elini saçlarının içinden geçirdi.

"Ah evet öyle."Faye aklına birşey gelmişcesine Jace doğru baktı."Pekala Jace şimdi evimden gitmelisin çünkü buradan gidiyorum hazırlanmam gerekiyor" dedi.

"Neden sevgilin bizi yanlış pozisyonda veya durumda mı yakaladı ?" gözlerini Faye dikip çapkın şekilde gülümsüyordu.

"Ah hayır seni koca aptal.Ayrıca benim sevgilim yok babam kurtları pek sevmez aslında sever ama senden hoşlanmadı bir de dün ki olayı anlatınca kendimi koruyamadığımı söyledim sonra da Yetenek Akademisine bugün gideceğimi ve hazırlanmamı söyledi." bıkkınlıkla derin bir iç çekip camdan dışarıya baktı.

"Bu benim hatam değil sadece sen sürümüze gelip ortalığı karıştırdın." Jace ellerini cebine sokup arkasına rahatça yaslanıp Faye'i izliyordu.

Gözlerini devirip Jace bağırmaya başladı. "Senin kurtcuklarının yüzünden babamla aram bozuldu ! "

"Ah Tanrım çok bağırıyorsun sesinin volümünü azaltır mısın Faye ?" Jace elleriyle kulaklarını kapattı Faye bağırmayı kestiğim ellerini çekip tekrar konuşmasına devam etti "Ne olmuş Yetenek Akademisi güzel bir yer oraya gidince beğenirsin.İzin ver de ben de senin hazırlanmana yardım edeyim."

"Hıhı beğenirim tabi."Merdivenlerin yukarısını işaret ederek odasının yerini gösterdi;"Yukarıda bavulum ve eşyalarım var" diye yanıtladı.Koltuktan kalkarak Faye'in yanına geldi merdivenleri çıkarak odaya girdiler.Faye bavulu yatağın üstüne koyup içini açtı dolabındaki kıyafetleri çıkarmaya başlarken konuşmaya başladı.

"Pekala bir an önce eşyaları bavula koyup hazırlanalım ve sende babam gelmeden önce gitmelisin."

"Peki melez." Jace yataktaki düzenli kıyafetleri Faye uzatıp söylenmeye başladı. "Bu ne hep kot sen hiç elbise,etek giymez misin?" şaşkın ve alay eden bir ifadeyle gözleriyle Faye'i baştan aşağı süzüyordu.

"Melez deme."Jace'in yardımıyla bavuluna eşyalarını yerleştirirken utanmışcasına eşyalarını toplamaya devam etti daha sonra gözlerini devirip Jace'in omzuna sertçe vurup mırıldanmaya başladı.

"Ben böyle rahatım,kot pantolon,şort,t-shirt ve gömlek elbise ve etek bana göre değil ukala."

"Tamam Faye tamam." diyerek gülmeye başladı.Jace Faye'in yatağının başında duran pofuduk minderine kendini atmıştı.

Bavulunun fermuarını kapatırken ona baktı."Pekala Jace şimdi gitmelisin."

"İzin ver de biraz dinleneyim." diyerek başını geriye doğru yasladı.

Faye oflayarak yatağın başına oturup Jace'i izliyordu."Sadece 5 dakika durucaksın sonra gidiceksin."

"Ne o ? Dudaklarıma yapışmamak için kendini zor mu tutuyorsun ?" yerinde doğrulup ukala bir tavır ve çarpık gülümsemeyle Faye'e baktı.

"Ah hayır senin o dudaklarına meraklı değilim koca kulak." kenarda duran yastığı alıp Jace'in kafasına doğru atıp gülmeye başladı.

Jace havada duran yastığı kafasına gelmeden tutup kahkahaya atmaya başladı."Kötü bir atıcısın.Kulaklarım kocaman değil,kalp atışını duyabiliyorum unutma melez."

"Melez deme ba.."odanın kapısı açıldı içeriye giren babasıydı.Faye tam açıklama yapacakken babası onu dinlemeden hemen söze girdi.

"Bu kurtcuğun ne işi var burada hala gitmedi mi Faye ?" kızgın bakışlarla hem Faye hem de Jace'e bakıyordu.

"Tanrım ! Bu sefer gerçekten benim işim bitti." diye içinden geçirdi.

Babası bakışlarını Jace'e doğru dikmişti.O ise rahat bir tavırla pofuduk koltukta oturuyordu başını geriye yaslamış babasına bakıyordu yüzündeki gülümseme ile başıyla selam verdi.

"Merhaba melezlerin kökeni Michael,"babası ise Jace'in söylediğine aldırmadan Faye bakıyordu.

"Ne o Faye şimdi de yeni kurtcuk arkadaşlar mı edinmeye başlıyorsun ? " Babasının karşına geçip gözlerini devirip konuşmaya başladı.

"Hayır baba gerçekleri görmeye başladım.Bunca yıl kurtadamlar bizim düşmanımız bir gün kurtların atasından olan Isabell Faye Morgan bize lanet okuduğu için biz de hem yarı vampir hem de yarı kurtadam olduk.Bunlar benim suçum değil sizin suçunuz ve birazcık da olsa kurtadamlara artık kininiz bitsin.Şimdi bizi rahat bırakabilir misin ?" sinirli bir şekilde yatağına geri oturmuştu.

Babası şaşkın ve sinirli bir halde Faye cevap vermemişti fakat göz ucuyla Jace bakıyordu.Dişlerinin arasından ona tıslayarak konuştu.

"Kızıma ne yaptın pis kurtcuk ? Onun aklını nasıl kullandın."Jace tam konuşacakken sözünü tamamlayamadan Faye konuşmaya başladı.

"Onun bir suçu yok şimdi rahat bırak ve odamdan çık."Babası ağzını açıp konuşucakken tekrar vazgeçip arkasına dönüp vampir hızıyla kapıyı sert çarpıp odasından çıktı.Faye ise kapının arkasından bakakalmıştı.

"Faye benim için babanla kavga etmemeliydin.Biliyorsun kurtlar ve melezler arasında bitmek bilmeyen bir kin var."Jace bakmadan başını hayır anlamında sallayıp konuşmaya başladı.

"Hayır bu senin suçun değil.Kurtlar ve melezler arasında bitmek bilmeyen kin olsada bu çok yakında düzelir eminim."Bavulunu yataktan kaldırıp yere koydu,Jace pofuduk koltuktan kalkıp ellerini cebine sokmuş bir vaziyette Faye'in yanında dikildi.

"Veda vakti ha melez." Jace tek elini saçından geçirip Faye bakıyordu.

"Sanırım öyle  kurtadam."Söylediklerine gülerek karşılık verdi ellerini uzatıp tokalaştılar.

"Sonra görüşüz Jace,"onun söylemesine kalmadan vampir hızıyla bavulunu yerden alıp hemen dışarı çıktı kapının önünde bekleyen taksiye bindim şoför son kez bavulunu koyup arabayı çalıştırdı.Araba ilerlemeye başlarken başını son kez evine çevirirken odasının penceresinde durup ona bakan Jace'i gördü,babası ise çoktan evi terk etmişti onunla olan tartışmasından dolayı vedalamamıştı,başını cama yaslayıp gözlerinden süzülen yaşların akmasına izin verdi.Artık evinde değil,babası ve amcasıyla birlikte olmayacaktı..

Ne fark eder ki artık ? Bundan sonra yeni hayatı Yetenek Akademisinde başlıyor...