-SON KURTARICIM-

hassibe

Hızla arkamı döndüm. Lan kafayı yicem. Kimse yok ama nefes hissettim. Rüzgar desem cam falan da kapalı. Sakin ol Derin nefes al ver.
Birden bire Galatasaray marşı doldurdu odayı. Yerimden sıçramamla yeri boylamam bir oldu.
Ah kıçım ya of. Hızla telefona uzandım. Bıyıklı Hüseyin yazısını görünce aldı beni bir kahkaha.
"Efendim Cenk ?"
"Hele şükür lan bir ara hiç açmayacaksın sandım."
"Açtım işte be ne istiyorsun bebeğim söyle ?"
"Valla bu sefer birşey istemicem."
"Cenk uzatma da kanka söyle hadi."
"Çağla bizim tayfa sahilin ordaki kafeye gidiyoruz da geliyor musun ?"
"Tamam yarım saat bir saat sonra çıkarım."
"Tamam o zaman öptüm."
"Bende."
Aslında Cenk'i çok seviyorum. Sonuçta sekiz senelik arkadaşım. Aslında en yakında arkadaşım yani yediğim içtiğimiz ayrı gitmez. Babam öldüğünde benimle ağladı,benimle güldü. Herneyse kalıp dolaptan siyah bir tayt mavi bir sporcu atleti çıkartıp giyip çıktım. Hızla telefon ve cüzdanımı alarak arka cebime koydum. Komidinin üstünde ki çizim dosyamı da alarak evden hızla çıktım. Çizim dosyamı ne olursa olsun yanımda taşırım. Sahilin oraya gelince derin bir nefes çekip kafeye girdim. Bizimkileri görünce yanlarına ilerledim. Cenk, Buğra, Can , Tuğçe oturuyordu. "Napiniz gencolar ?" dedim gülerek. Cenk "Gel kısçem bunlar iyice sıkmaya başlamıştı." Buğra oradan Cenk' in kafasına bir tane indirdi. Bizim grubumuzun neşesi Cenk, sakini Tuğçe ,çapkını Can , ağır abisi Buğra ,deliside ben oluyorum. "Geldim bebişkom." dedim.
O saatler her zaman olduğu gibi gülerek geçti. Kafeden çıkarken herkes kendi tarafına gitti. Bizim Cenkle yolumuz aynı olunca birlikte yürümeye başladık. Elini omzuma attı. Yine her zaman ki gibi saçma salak konuşmaya başladı. Ne olduğunu anlamadan çizim dosyamı aldı. "Vay şerefsiz demek dosyayı alabilmek için saçma salak konuştun."
"Napayım Kanka ya başka türlü dikkatini dağıtamıyorum. Haliyle de merak ediyorum. Amına koyayım ya kimseye göstermiyosun bu dosyayı sanki içinde hazine var ya."
Cenk dosyanın kapağını tam açacağı sırada "Cenk eğer o dosyayı açarsan benim yüzüme bir daha bakma."
Şaşırmıştı. Çünkü ilk defa böyle bir cümle duydu benden.
"Tamam al. Ne var bu kadar bu dosya da lan. Çağla benden ne ara birşeyler gizler oldun."dedi. Gitti.
Aferin Derin aferin kızım.
Derin bir of çekip bankların oraya gidip oturdum. Yine her zaman ki gibi çizim yapmaya başladım. Bu sefer karşımda ki deniz'i çizmeye başladım. Kaç saat oldu bilmiyorum. Hava kararmıştı. Kalktım ve tam yürüceğim zaman sert bir şeye çarpttım.Kafa mı kaldırıp baktım. Oha hassibe bu o lan!