Part 19

133 16 1
                                    

 
- Καλημερα ομορφια μου.

-Καλημερα Αχιλλεα

-Πως κοιμηθηκες;

-Καλα εσυ

-Υπεροχα. Οταν εισαι διπλα μου ειμαι καλα. Δεν θα πας στην δουλεια σημερα ετσι;

-Οχι..οχι..εχω ρεπο

-Ωραια το μεσημερι θα ερθω να σε παρω να βγουμε για φαγητο. Να εισαι ετοιμη.

-Ενταξει....αα το βιβλιο μου το εφερες;

-Εε το ξεχασα...

-Αμαν ρε Αχιλλεα σου ειπα θελω να το διαβασω

-Αφου αρχιζεις να θυμασαι βρε ομορφια μου. Το ξερεις πως περνουσαμε υπεροχα. Λοιπον πρεπει να παω στο γραφειο. Η κυρια Ελενη θα ερθει σε λιγο

- Ενταξει.

Με φιλησε και εφυγε. Εχω τοσα στο κεφαλι μου εχω και τον Αχιλλεα που δεν με αφηνει σε ησυχια. Αφου το σπιτι ηταν απο τζαμαρια πηγα στο τζαμι να δω αν εφυγε. Μολις μπηκε στο αυτοκινητο και εβαλε μπροστα να φυγει, γυρισα και πηγα μεσα. Επρεπε να μαθω και αλλα. Κατι δεν μου κολαγε σε ολο αυτο. Επρεπε να ψαξω. Πηγα στο γραφειο που εχει εδω στο σπιτι και αρχισα να ψαχνω. Εψαξα τα παντα ακομα και το λαπτοπ του αλλα δεν βρηκα τιποτα. Πριν κλεισω το λαπτοπ ηρθε ενα μηνυμα στο mail του. Το ηξερα οτι δεν επρεπε να το ανοιξω αλλα το εκανα. Ηταν απο άγνωστο αποστολεα.
" Κυριε Μαρκατου ολα εγιναν οπως τα θελατε. Δεν πρόκειται να μαθει ποτε την αληθεια"
Τι εννοουσε; Ποιος δεν θα μαθει την αληθεια; Τι ηταν ολα αυτα; Ξαφνικα ακουσα να ανοιγει καποιος την πορτα. Εκλεισα γρηγορα το λαπτοπ, τακτοποιησα τα πραγματα και βγηκαα εξω. Ευτυχως διπλα ειναι το σαλονι και πηγα και εκατσα στον καναπε. Μετα απο λιγο ειδα την κυρια Ελενη να έρχεται.

- Καλημερα κοριτσι μου

-Καλημερα κυρια Ελενη τι κανετε;

-Καλα ειμαι εσυ; πως τα πας με την εγκυμοσύνη;

-Μια χαρουλα.

-Καιρο εχω να σε δω κοριτσι μου

-Ναι φευγω νωρις για το νοσοκομείο.

-Μηπως πρέπει να σταματησεις; στην κατασταση σου δεν κανει να κουραζεσαι

-Μην ανησυχεις ειμαι μια χαρα. Λοιπον παω να κανω ενα μπανιο και να ντυθω.

-Αν με χρειαστεις κατι εδω θα ειμαι κοριτσι μου.

Πηγα πανω και μπηκα στο μπανιο. Εβγαλα ολα τα ρουχα μου και γεμισα την μπανιερα με ζεστο νερο. Μπηκα μεσα και αρχισα να χαλαρωνω μεχρι το μηνυμα που του εστειλαν ηρθε ξανα στο μυαλο μου. Ποιος να ηταν; Μηπως ειχε να κανει με την δουλεια; με καποιον ανταγωνιστή; απο τι θυμαμαι ειχε αρκετούς. Αλλα γιατι ανώνυμος;
Οι ερωτήσεις ερχοντουσαν η μια μετα την αλλη αλλα δεν μπορουσα να βγαλω άκρη. Το νερο κρυωσε και ετσι βγηκα απο την μπανιερα. Τυλιξα την πετσετα γυρω μου και αφου ατεγνωσα τα μαλλια μου βγηκα εξω.

Η καρδια δεν ξεχναειМесто, где живут истории. Откройте их для себя