Η καρδια δεν ξεχναει

Part 22

  Χθες το βραδυ κοιμηθηκα στους γονεις μου. Ευτυχως ο Αχιλλέας θα εφευγε για μια εβδομάδα στο εξωτερικο για κατι δουλειες. Στην αρχη επεμενε να μεινω στο σπιτι και να μεινει μαζι μου η κυρια Ελενη αλλα αφου ειδε οτι αρχισαμε να τσακωνομαστε υποχώρησε. Σηκωθηκα και εκανα ενα μπανιο. Ντυθηκα και κατεβηκα κατω.

-Καλημερα μπαμπα μου

-Καλημερα Περσεφόνη μου

-Γιατι μονος η μαμα;

-Ειχε κατι δουλειες..

-Αα καταλαβα

-Θελω να μιλησουμε

-Ειναι επιγον; γιατι βιαζομαι

-Ναι

-Ωραια λοιπον σ ακουω!

-Παιδι μου εχω μαθει για την προοδο σου στο νοσοκομείο και θελω να ξερεις πως ειμαι πολυ περιφανος για σενα..

-Σ ευχαριστω μπαμπα..

-Επισης Θελω να σου ζητησω συγνωμη μικρη μου. Το ξερω οτι δεν ημουν διπλα σου οπως επρεπε αλλα...

-Μπαμπα δεν υπαρχει λογος να τα συζηταμε αυτα δεν μπορουμε να αλλαξουμε το παρελθον.

-Ναι αλλα μπορουμε να αλλαξουμε το μελλον.

- Ενταξει μπαμπα αλλα πρεπει να φυγω τωρα.

Πηγα να φυγω αλλα με σταματησε και με τραβηξε κοντα του.

-Περσεφονη μου θελω να προσεχεις. Ειδικα με τον Αχιλλεα. Μην νευριασεις απλα κατι κρυβει εκεινος. Ειμαι σιγουρος.

-Μπαμπα μου μην ανησυχεις το ξερω. Προσεχω. Λοιπον πρεπει να φυγω τωρα.

Με πηρε στην αγκαλια του με φιλησε και επιτελους με αφησε να φυγω. Εχει αλλαξει και το βλεπω. Αφου πηρα τα πραγματα μου εφυγα. Επρεπε να κανω κατι τωρα που μου δωθηκε η ευκαιρια. Να μαθω και αλλα. Πηγα στην εταιρεια του Αχιλλέα και ευτυχως η ναντια ηταν εκει..

- Περσεφονη μου τι εκπληξη ειναι αυτη; πιστευω ηρθες για μενα αφου ο Αχιλλέας λειπει...

- Για σενα ηρθα. Τι κανεις; πως εισαι;

-Καλα ειμαι εγω εσυ πως εισαι; εχουμε χαθει τελειως...

-Γι αυτο και ηρθα...παμε για φαγητο για να μιλησουμε και να θυμηθουμε τα παλια; να μου τα θυμησεις δηλαδη..

- Εννοειται παιρνω τα πράγματα μου και φυγαμε...

Αφου πηρε τα πράγματα της κατεβηκαμε κατω. Μπηκαμε στο αυτοκινητο και πηγαμε σε ενα κοντινο εστιατόριο.