Η καρδια δεν ξεχναει

Part 21

  Οι μερες περνουσαν και το χειρουργιο πλησιαζε. Δουλευαμε σχεδόν ολη μερα και ολη νυχτα με την Μαγδα και προς το παρον δεν εχει μαθει κανεις τιποτα. Σημερα αργησα να σηκωθω γιατι ημουν πολυ κουρασμενη. Δουλεια και εγκυμοσύνη δεν ειναι καλος συνδυασμός. Σηκωθηκα και αφου εκανα ενα ντουζακι και ντυθηκα κατεβηκα κατω. Εψαξα παντου για τον Αχιλλεα αλλα δεν τον βρηκα οταν ξαφνικα ακουσα θορυβο απο το γραφειο του. Πλησιασα και προσπαθησα να ακουσω αλλα ηταν λιγο δυσκολο με την πορτα κλειστή. 
    " Συντομα θα γινουν ολα. Ναι προς το παρον τα εχω ολα υπο ελεγχο και σε λιγο καιρο θα ειμαι ο κυρίαρχος.... Οχι δεν εχει καταλάβει τιποτα σου λεω μεινε ησυχος."
   Αυτα μπορεσα να ακουσω αλλα δεν μπορεσα να καταλαβω με ποιον μιλαει και για ποιο πραγμα μιλαει. Δεν επρεπε να με καταλαβει οποτε πηγα στις σκαλες χωρις να με καταλαβει και αρχισα να τον φωναζω.

- Αχιλλεα; Που εισαι; Εισαι ακομα σπιτι;

Δεν απαντουσε και ετσι πηγα στην κουζινα να φτιαξω κατι να φαω.

- Ομορφια μου ξυπνησες;

- Εδω εισαι; Σε φωναξα αλλα νομιζα οτι ειχες φύγει

- Ημουν στο γραφειο και μιλουσα για δουλεια

-Μαλιστα. Πως και δεν εισαι στην εταιρια;

-Ηθελα να φαμε πρωινο μαζι

Πολυ περιεργος ειναι αυτος αλλα θα μαθω την αληθεια που θα μου παει..

-Περσεφονη σου μιλαω...

-Εε ναι συγνωμη πες μου

-Τι εχεις; τις τελευταίες μερες είσαι στον κοσμο σου.

-Τιποτα απλα με προβληματιζει λιγο η κατασταση του Άγγελου

- Αμαν βρε μωρο μου ουτε παιδι σου να ηταν. Σκεψου λιγο και την μικρη που μεγαλωνει μεσα σου

-Αχιλλεα θελω να συζητησουμε κατι

-Πες μου

- Θελω να υιοθετησω τον μικρο. Δεν εχει κανεναν αλλον και...

-Περσεφονη σταματα. Αυτα που λες δεν γινονται

-Γιατί; ισα ισα που θα ανεβει και το ονομα σου με μια τετοια πραξη. Αυτο δεν θες;

- Για ποιον με περασες Περσεφονη; Αυτο εχεις καταλαβει για μενα;

-Αυτο δειχνεις!

-Ωρες ωρες ευχομαι να θυμοσουν τα παντα θα γινοταν πιο ευκολο για ολους μας...Ετοιμασου να φυγουμε..