Limitless Chapter 7
Nag hiyawan ang mga tao pagkatapos akonh hinalikan ni Ysmael na ngayon ay nakangiting aso. Oo! mukha siyang aso!
Lutang na lutang ang isip ko, hindi ko nga halos namalayan na binigyan ako ng bulaklak, nag picture taking kami kasama ang mga fans. Nabalik lang ako sa sarili ko ng pinitik ang noo ko.
"Aray!"
Nakita ko si Ysmael na seryosong nakatitig sa'kin. Kumulo naman agad ang dugo ko sa kanya. He's really pissing me off!
"What the hell is your problem Ysmael?! Bakit mo pinitik ang noo ko?! Alam mo bang ang laki ng kamay mo?! Ang sakit kaya nun!"
Singhal ko sa kanya at siya naman ay nag kibit balikat lang. Iniinis niya talaga ako! Wahhh! ang sarap e untog ng lalakeng 'to!
"I keep on talking but I think you're not listening and when I give your cellphone to you, hindi mo ako pinansin. Kaya pinitik ko noo mo para bumalik ka na sa katawan mo."
Ah.. Is that it? Nakita kong hawak niya ang cellphone ko kaya kinuha ko agad 'to at naglakad palayo sa kanya. Because when I see his face I always remember our kiss and it's not healthy! like seriously? bakit ko naman yun iniisip? Umiling iling ako. I think I'm going insane. Nakita ko na ang sasakyan ko kaya naglakad ako papunta doon, nung hindi pa kasi nagsisimula sinabi ko na agad na maghintay lang sila sa'kin kasi hindi naman masyadong matagal but I think matagal kaming natapos kanina. Naramdaman kong may humila sa wrist ko and it is Ysmael. Pag nakikita ko talaga ang mukha niya, naiinis ako!
"What?!"
Singhal ko sa kanya, and he raised his brow.
"Not so fast. You didn't say thank you."
Seriously? Nag aaksaya lang siya ng pawis. Ayoko ngang mag thank you!
"Seriously? lumapit ka lang sa'kin para marinig ang 'thank you' ko?"
Ok, his back to his old self. Cold stare, no expression. His looking at me intently.
"Obviously ale."
Sabi niya. His with his ale again! Shucks! This man is driving me crazy! He knows how to pissed me off! Gosh! Tinignan ko siya na parang siya na ang pinakabaliw na nakilala ko sa buong universe!
"You want me to say thank you? Then, change your name to thank you!"
Singhal ko sa kanya. Naiinis talaga ako kung hindi ako tinatawag sa pangalan ko. Kaya nga tayo binigyan ng pangalan para yun ang itawag sa'tin di ba? at hindi yung kahit ano! Hindi siya nagsalita kaya tinalikuran ko na siya pero bago pa ako nakaalis ay nasa harapan ko na siya.
"You don't want to say thank you? Fine, then I'm going to kiss you again."
Sabi niya at hinawakan ng mariin ang magkabilang braso ko. No, I know he will never do it. Tinatakot niya lang ako, but I'm not afraid. Taas noo kong sinalubong ang malamig na titig niya sa'kin, itinaas ko pa ang isang kilay ko para feel. But I think nagkamali ako sa iniisip ko dahil unti unting lumalapit ang mukha niya sa mukha ko kaya doon na ako naka feel ng panicked, nagpupumiglas ako pero parang wala lang yun sa kanya. I tried to hit him 'where it hurts the most' pero nailagan niya iyon. Lumalapit na talag siya sa akin kunti nalang! So I made a decision. Hindi naman ako ma pride masyado!
"Ok fine! fine! fine! Just.. lumayo ka sa'kin."
His lips twitched, and right now he's smirking. A sign of victory. Bwesit na hinayupak! I take a deep breath.
"Tssss. Tee u."
Mabilis na sabi ko, kahit ako di ko maintindihan. Kumunot ang noo ni Ysmael kaya napairap ako.
"What did you say?"
Tanong niya sa'kin. Tsss. Oo na! shit! Mababaw na kung mababaw pero mahal ang thank you and I don't want to say thank you sa mga taong kinaiinisan ko. Inhale, exhale.
"Edi Thank You!"
I shouted para malinaw sa kanya tapos nag martsa na ako paalis but I heard him said something.
"Your welcome Marishka. Hindi naman masamang mag thank you paminsan minsan. Nakakagaan yun ng loob sa mga taong sinabihan mo. Try it sometimes."
He said then walked away. Pagkalapit ko sa sasakyan ko ay pumasok ako at sumandal sa upuan. What's my point is, kung thank you ka ng thank you sa mga bagay na hindi mo naman na a-appreciate parang ang thank you ay nababawasan ang meaning nito. Like I love you, yung mga kabataan ngayon kung makasigaw ng I love you ay parang wala lang. I love you para sa'kin ay isang special na kataga. Para kasing nababahiran ang true meaning nito kung lagi mong sasabihin but never really mean it.
Well, I guess iba iba naman tayo ng mga perspectives sa buhay. Binigyan ako ng unan ng PA ko and bottled water.
"Thank you amber."
I said. Nagulat ang PA ko sa sinabi ko at pati na rin ako ay nagulat din. Then my PA smiled sweetly at me.
"Your welcome ma'am."
Tapos bumalik na siya sa inuupuan niya. And at this time I know he's right. Siguro nakakagaan ng loob sa mga sinabihan ko. Nasanay kasi ako na si Pauline at Chescka lang ako nagpapasalamat because I know they are my true friends even though I know we're not that close. Tama siya, hindi naman masamang mag thank you sometimes, erase na yan sa vocabulary ko ang hindi magpasalamat. Ang I love you nalang ang natitira. Haha! I laugh at the thought. I'm so childish. Pumikit ako at nainis ulit ako dahil nakita ko si Ysmael. Yung mukha niya talagang gwapo ang kinaiinisan ko! Ok I admit! He is handsome. so what? Naalala ko nanaman siya at ang halikan namin kaya napainom ako ng tubig ng wala sa oras. Goodness! Pwede ba?!! Gusto kong magpahinga!! Tantanan mo akooooo!!! bwesit!
~~
Sunday ngayon at may taping ako sa teleserye na ginagampanan ko. Isa akong probinsyanang nag punta sa manila at muntik ng magahasa at marami pang mga mangyayari sa'kin. I can still remember the poop nung nag taping kami na scene na malapit akong magahasa part. Ipinikit ko ang mga mata ko para makalimutan yun. It's just a disgusting experience. And I heard from our director that I will meet my ka love team kuno sa teleseryeng ito. Duh! pwede namang sabihin sa'kin di ba? may pa surprise-surprise pa siyang nalalaman. I just wear simple t-shirt, ripped jeans and my favorite sneakers. I didn't even bother to put make-up on my face cause I just don't feel like putting. Nagpahatid na ako sa lugar kung saan kami mag sho-shoot. Minutes passed, then nakarating narin kami. Pagkarating ko ay busy sila sa paglalagay sa mga cameras in place, nakita ko si Director Nica na nakangiti at papalapit sa'kin.
"Nag review ka na sa script mo Marishka?"
I nod. Nandito kami ngayon sa isang park. At ngayon ko lang makikita ang magiging partner ko sa teleseye. Kakaiba kasi ang pagkagawa ng teleserye na ito, kung ano ang magiging feedbacks ng mga manunuod ay doon binabase ng writer ang mga next scenes na gagawin namin and I also heard that matagal pa bago tinanggap ng leading man ang role. Well, maybe he's busy.
May tinawag si direk Nica at paglapit nito ay may dalang mga damit na susuotin ko sa taping. Nagpaalam ako sandali kay direk Nica para makabihis, binigay ng babae sa'kin ang mga damit at iginaya niya ako kung saan pwedeng magbihis. Pinatawag ko ang PA ko para kunin ang mga damit ko tapos ay lumbas na ako para masimulan na ang taping namin. I like the weather today because it's not so hot, katamtaman lang para sa'kin. We started the day smoothly, madali kaming natapos sa scene ko nahinto lang kami nung part na dadating ang lalake and we will meet and blablabla. Napaisip tuloy ako sa feedbacks, next next week na kami mag i-air, nahihintay nalang kaming matapos ang teleserye na susundan namin but marami kaming pinapakita na teasers sa internet. I wonder who could he be. Break namin ngayon, kaya naglakad lakad lang ako sa park, wala namang tao eh kaya ok lang. Nang nagsawa na ako ay naglakad ako pabalik at sa tent ang punta ko ng naramdaman kong may umakbay sa'kin.
"Hey."
I froze. Hindi ko na kailangang lingunin kung sino ang umakbay sa'kin cause I know his voice and I'm pretty sure it's him.
"Ahh. Nagkausap na pala kayo ng leading man mo Marishka. I don't think I need to introduce him. Sige mag usap lang kayo. May 10 minutes pang natitira sa break niyo. Gotta go."
Tapos umalis na si Direk Nica para mapag isa kami. And he's my leading man? I groan, oh nooo..
