Limitless CHAPTER 2
Naglakad ako papuntang van ko ng tahimik. I'm controlling myself. Maraming tao at baka kapag magsalita ako ay kung ano pang hindi tama ang masabi ko. I don't want to see my face in the news paper again being judge. Duh! Who wants something like that anyway? When I enter my van I sit there quitely. Tumingin pa sa'kin ang driver at ang PA ko na nagtataka kung bakit ako tahimik. I just give them my famous glare kaya they both looked away. I close my eyes and then I remember the guy kaya napamulat ako ng mga mata. Sh*t! Napahiya ako! Ininsulto niya ako! At nakalakad ako ng nakapaa lang!
"Maam--"
Uminit nanaman ang ulo ko. At naalala ko ang PA ko na iniwan ako sa van na inuupuan ko kanina.
"You!"
Turo ko sa kanya with matching death glare para feel. Humarap pa talaga ako sa kanya kasi doon naman talaga siya nakaupo sa likod ko and I exert effort para diyan kaya dapat niyang magpasalamat. Kitang kita sa mata niya ang pagkagulat at takot. Tinuro niya ang sarili niya.
"Ako po?"
Malamang! tanga. Naramdaman ko talagang ang dugo na galing sa aking paa ay dumaloy papuntang utak ko.
"AY HINDI HINDI! " I said sarcastically.
"Siya! Siya!" Turo ko sa driver namin. Tinuro naman ng driver ang sarili niya.
"Ako po maam?"
Napa face palm ako.
"Di ka po kasali sa usapan."
Bumaling ako kay Amber na PA ko.
"Tanga! Malamang ikaw! You nga di ba? Duh! May 'YOU' ba na HIM, HER, THEM, AND whatever? Seriously?!"
I said sabay irap. Di ko talaga makalimutan ang lalaking nanigaw, umirap, nang insulto, sa akin!
"Bakit mo ako iniwan sa van ha?!"
Lumaki talaga ang mga mata niya sa kakasigaw ko sa kanya. Hmmp! Dapat lang! I'm Marishka!
"Eh k-k-kasi maam inayos ko p-po 'tong van d-dahil yun naman ang s-sinabi mo noon sa'kin. Sabi mo pa nga maam na kapag makita kong magulo ang van lilinisin ko na kahit wala kang sinasabi."
She said while stuttering. Dapat lang dahil ako si Marishka! Hmmmp!
"So you're implying that's it's my fault?"
I look at her while lifting one of my brow. She raise her two hands and I can now see that she's pancking. Oh well, Of course! Dapat lang dahil ako si Marishka!
"Hindi po ma'am. Hindi naman. Kasalan ko po yun."
Napatango tango ako. Well, Tama naman siya. It's not my fault. Duh!
"Sino ba ang owner ng van na yun?"
"Ay ma'am hindi mo po alam?"
Tanong niya na para bang napaka popular ng lalaking yun na bakit hindi ko kilala.
"Malamang. Magtatanong ba ako kung kilala ko yun?"
Tumikhim siya.
"Siya po si Ysmael Jimenez! Singer po siya at pinsan niya po si Zachary na guitarist ng GHOST!"
Sigaw pa ng PA ko na halatang pinipigilan ang ngiti.
Wala parin akong alam. I still don't know him. Loading...
"Sinisigawan mo ako?"
Magsasalita na sana but I cut her off.
"Hush! Shut up. Wake me up when get there. I wanna sleep. I want a quite trip so I don't want to hear anything. Understand me?"
Magsasalita na sana ulit siya pero inunahan ko siya.
"Hush!"
Tumango naman ang PA ko at tinakpan ang bibig niya. Very good. And how I wish yung lalake ay nasa panaginip ko para mapatay siya doon. How I wish!
~~~~
Nakatunganga ako habang nanunuod ng tv in my room. Buti nalang talaga madali kaming natapos sa taping namin kanina. At buti nalang din hindi ko nakita ang lalaking yun baka ano pang magawa ko.
.
.
.
.
.
I'm so damn bored! Naramdaman kong nag vibrate ang cellphone ko na inilagay ko sa tummy ko.
MANAGER #MONSTER CALLING
I answer the call at kahit hindi pa ako nakakapagsalita binulyawan na ako.
"What the hell Marishka?!! What is this all about?!"
Nagtaka naman ako sa ibig niyang sabihin.
"Tss. What are you talking about?"
I heard him sighed.
"Tinignan mo ang tv para naman may alam ka kung ano ang pinag gagagawa mo! Channel 8! Faster!"
Binilisan kong ilipat ang channel to channel 8 at napanganga talaga ako. My jaw literally drop. seriously?!!
(Showbuzzzz Balita!!)
The famous young and beautiful actress Marishka Patridge ay nakitang pumasok sa van ni Ysmael Jimenez ang kilalang pinakasikat ngayon na solo singer at actor sa bansa.
Ang caption ng video. Ipinakita doon ang pagdating ng van nung lalake, tapos dumeretso ito kung saan ako pumasok sa van niya. Many seconds pa bago ako padabog na lumabas at nakayuko tapos sumigaw ako na parang kinikilig. Walang sounds kaya hindi halata na pagalit ang tili ko. Malayo din ang pagkakakuha sa akin kaya kung tignan mo talaga ng mabuti ay parang sumisigaw ako sa kilig.
"Ang cute naman nilang couple!! Di ba taong bayan?"
Tanong pa nung host ng na bakla sa Showbuzz Balita na parang kinikilig. May mga sumigaw din naman na 'Oo!!' Oh my Gosh!! I can't believe this.
"First time nating narinig na may lalake ang ating Marishka Patridge! Base sa ating nakitang video, sila na ba ngayon? Matagal na ba silang dalawa? Ano nga ba ang nangyari sa loob ng sasakyan? Abangan sa pagbabalik ng Showbuzz Balita!"
I massage my temple. Ano ba 'tong napasok ko?! Naalala kong nasa tenga ko parin ang cellphone dahil sa pagkataranta ko ay di ko pala na baba ito.
"Hello? Manager I can explain. We're not couple. S-sadyang n-n-agkamali lang t-talaga ako ng v-van na pinasok. Oh my gosh."
I'm stammering. I hate this! Nagpa-panic na talaga ako at naiinis ako kasi hindi ko alam kung paano ko sasabihin lahat! Ano bang uunahin ko?!
"Basta! Hindi kami! I don't even know him at first! Maxx believe me!"
I heard a sarcastic laugh sa kabilang linya. I know his pissed.
"You're such a liar. Ngayon lang ako nagpasalamat kung bakit kita hiniwalayan. Now I know why my mother doesn't like you."
Then he ended the call. I can't breath. Literally. Unti unting naramdaman ko ang walang humpay na pag-agos ng luha ko. I can't hold back my tears. Parang waterfalls na nag uunahan sa pag agos. And it hurts.
"Maam! ang dami pong tumatawag!"
Hindi ko pinansin ang PA ko na natataranta na sa cellphone na hinahawakan niya dahil hindi matapos tapos ang tumatawag. Yun ang cellphone kung isa na siya ang pinahawak ko yun kasi ang para trabaho ko ang and this cellphone I'm holding is my private phone.
"Tawagan mo ang agency na pupunta ako doon bukas and turn that thing off! Get out of my room!"
Sigaw ko. Bilib na ako sa sarili ko dahil nakuha ko pang mag taray habang umiiyak. Umalis naman ang PA ko at sinirado ang pintuan alam niya yatang umiiyak ako. Hell I care. Wala na akong pakialam.
"Hahaha."
I laughed and I know it's fake. I'm still crying so hard. Right now I know I'm broken. So fvcking hard.
~~~
