white | yoongi

end

"Seni anlayamıyorum."

Kızın yanına oturduğu anda konuşmaya başladı genç adam. Günlerdir kıza karşı gerçekten sinirliydi. Sinirli ve kırgın. Her seferinde onu çözdüğünü ve iyi olduğunu düşündüğü anda davranışları değişiyor ve birbirlerinden uzaklaşıyorlardı. Sebepsizce aralarına buzdan duvarlar örülüyordu adeta. Bu sürekli tekrar ediyordu.

Bir kaç gündür kız Yoongi'den iyice uzaklaşmış ve onu görmezden gelmeye başlamıştı. Tabiki buna zorunlu hissediyordu.

"Gerçekten çok deniyorum, senin denemediğin kadar. Fakat sen buna izin vermiyorsun. Sana yaklaşmama, seni tanımama izin vermiyorsun." Kız hala ona bakmıyor, gözlerini kısarak ileriye bakıyordu.

Tekrar denedi.

"Her şey iyiyken sanki birden bire etrafına bir çizgi çektin ve beni o çizginin dışında bıraktın. Neden o gün gülümsediğin gibi bana gülümsemiyorsun? Mutlu olduğunu düşünüyordum."

"Sürekli gülümseyemeyiz Yoongi. Yüzünden gülümsemesi eksik olmayan insanların bile baştan aşağı mutlu olduğunu mu sanıyorsun?" Kız sesini yükselttiğinde yanındaki titrediğini hissetti. Konuşmaya başladığında bedeni gibi sesi de titredi.

"Sebepsizce benden uzaklaştın. O çocuk yüzünden olduğunu bile düşündüm."

"Sadece bazı şeylerden emin olmak istedim."

Yoongi kızın dediklerinden hiç birşey anlamıyordu ve bu onu daha da sinirlendirip üstüne gitmesini sağlıyordu.

"Benden uzaklaşarak mı emin olacaksın?" Kız başını eğince kendini sakinleştirdi ve içinden geçen ilk şeyi söyledi.

"Mutlu olmanı istiyorum."

Kız gülümsedi. Ondan bunu duymak bile içini kıpır kıpır etmişti.

"Bende istiyorum. Her seferinde hatalarımın tekrar karşıma çıkmasından sıkıldım. Görmezden gelmek istiyorum. Bırakıp gidenlerin arkasından bakmak istemiyorum."

"Salaksın."

"Ne?"

"Ne yaptın bilmiyorum ama her zaman geçmişte olanları, seni bırakanları düşünüyorsun. Geçmişte kaldı işte. Hataların, gidenler. Hepsi geçmişin bir parçası. Şuan durduğun yere bakmalısın, geriye değil. Şimdiye ve geleceğe."

"Gelecekte de gidenler olmayacak mı?"

Genç adam derin bir nefesi havaya bıraktı ve gözlerini devirdi. Kız gerçekten sabrını zorluyordu.

"Olumsuz düşünmek için yaratılmışsın sanki. Hayatında hep olumsuzluklar olacak değil ya? Mutlaka iyi şeyler de oluyordur eminim. Sadece sen görmek istemiyorsun çünkü kendini karanlığa öyle bir kaptırmışsınki aydınlığı göremiyorsun."

Kız kaşlarını kaldırarak düşünür gibi bir görüntü çizdi.

"Peki, iyi olan şey nedir?"

Bir süre cevap vermedi ve sadece kıza baktı. Belki kendisi de çok mutlu değildi bu hayatta, öyle davranırsa bir şekilde bunun gerçek olacağını düşünürdü. Çok da pozitif bir insan değildi ama karşısındaki kızın inanmasını istiyordu. Düşünmeye devam etti ve kısa bir anda karara vardı.

Artık bir şeyleri toparlamanın zamanıydı.

"Beyaz."

Yavaşça gözlerinin içine bakarak kıza yaklaştı. Bir an için kızın geri çekileceğini sandı ama bu olmadı. Dudaklarını nazikçe karşısındakinin dudaklarına bastırdı.

Uzunca öptü onu. Acele etmeden, tüm zamanı değerlendirerek.

"Sana ne dediğimi hatırlıyor musun? Tüm yıldızlar sönse de ben parlamaya devam edeceğim. Şuan burada seninleyim. Belki tamamen beyaz olmayacaksın ama ben senin beyazın olacağım. Sadece kendini karanlığa gömüp beni itme yeter."

Kız içine dolan yoğun duyguya bu sefer engel olmadı ve keyfini çıkarmaya karar verdi. Siyaha öyle bir kaptırmıştı ki kendini, etrafındaki onu mutlu edecek hiç bir şeyi görmemişti. Görmek istememişti. Hissettiği her güzel duyguyu reddetmiş, görmezden gelmişti. Bir şeyleri değiştirmeliydi.

"Seni itmeyeceğim Yoongi. Ne iteceğim ne de gitmene izin vereceğim."

Gülümseyerek yanında duran yeni ve boş defteri eline aldı.

"Hadi beyaz sayfaya siyah mürekkebi karıştıralım."

Genç adam, kızın kalemi tutan elini kavradı ve ağır hareketlerle kapağa yazarak içeriği bu sefer farklı olacak ama aynı değeri taşıyacak deftere isim verdi.

'White'

-----------------

Bu kitabı okuyan ve hem karakterlerimize sövüp hemde severek yorumlarıyla beni her defasında güldüren, desteklerini gösteren tüm okuyuculara sonsuz teşekkürler. Sizi çok seviyorum ❤️

Ayrıca Hoseok'un bu işle bir ilgisi yoktu. Ne kızı tanıyordu ne de tahmin etmişti. Hiç biri, sadece fake attım heuehe

Umarım sevdiğiniz bir kitap olmuştur. Eğer bir gün olur da Yoongi saçını beyaza boyatırsa bu kitabı hatırlayın.
Destekleriniz için hepinize tekrar teşekkürler~