Het Spel

127 10 0
                                    

''Xander'' probeer ik zo hard mogelijk te fluisteren, bang als de beroeps me vinden. ''Xander waar zit je?''. Geen antwoord, het is muisstil. Ik probeer hem nog een paar keer te roepen, zonder resultaat. Ik voel me ongerust, waar is hij toch? Hij kan toch niet zo maar verdwijnen? Dan schiet me opeens iets te binnen. Nee. Dit mag niet. Xander mag niet achter de beroeps zijn gegaan. Om wat voor reden dan ook. Ik ben doodsongerust. Ik kan niet onder de boom vandaan komen nu de beroeps zo dichtbij zijn. Dan schiet me iets te binnen. Ik kan ook in deze boom klimmen. Snel pak ik 2 messen om mezelf te kunnen beschermen. Ik wacht nog even en dan kom ik onder de boom vandaan. De boom is erg hoog, gelukkig maar, anders had ik helemaal niet ver kunnen kijken. Als ik begin aan de klim voel ik de spierpijn, van al de moeite en uitputting. Als ik bovenin de boom ben kijk ik om me heen. In de verte zie ik rood-oranje licht, het flakkerd en het danst. "vuur", denk ik. Het zijn zeker beroeps, of een domme tribuut die het koud heeft. Als ik een ding dom vindt, is het een vuurtje maken op de eerste dag in de arena. De beroeps jagen dan het meest. Ik probeer te kijken of ik er iemand zie, maar het vuur is verlaten. "Nog dommer" , denk ik. Dalijk is heel het bos afgebrand door een tribuut die of, in slaap is gevallen. Of die is gaan jagen en is verdwaald. Net zoals 2 jaar terug, een meisjestribuut maakte een vuurtje en ging jagen, was verdwaalt en het vuur breidde zich uit. Ze had geluk, zij kon vluchten. En ze had 3 van de 5 beroeps die toen nog over waren vermoordt. De beroeps waren zo dom om te kijken bij het grote vuur of er tributen waren die aan het vluchten waren. Zo had dat meisje gewonnen, volgens mij heet ze Seeder ofzo. Ze komt uit 11, dat weet ik zeker. 

Ik blijf naar het vuur staren, er is helemaal niemand daar. Dan hoor ik de beroeps opeens schreeuwen, ze zijn beangstigend dichtbij. Ik kan ze zo horen. ''Kijk vuur!'' schreeuwt Drew. ''Vast en zeker een tribuut'' zegt Simon hard. ''Wat staan we hier nog te wachten? Rennen!'' schreeuwt Caleigh. Ze rennen en ik vang nog wat gejoel op voordat het geluid wegsterft in de verte. 

Het Begin van een SpelWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu