The "Me" In Your Eccentric World

Chapter 4

Nathan's POV

Sa buong buhay ko, wala pang babaeng nagawang sapakin ako kaya naman... I was really surprised when a girl named Maki Gonzales pulled my necktie and punched me in my face. How could someone so small and looks like a child, punch me? I don't know how but I want to be the one who's gonna have the last laugh, that's why I'll piss off Maki as much as possible, even if I had to go teach in her school.

Nung hinila ko si Maki sa likod ng grocery store, grabe siyang kabahan. Nag-rant siya sa isip niya at dahil nakaka-basa ako ng isip ng iba, natawa ako sa random rant na ginawa niya kaya pinabayaan ko na lang siya. Then dun ko naisipan na masarap pag-tripan si Maki Gonzales kaya naman pinilit kong maging student teacher sa school kung saan nag-tuturo si Mark nung nalaman kong dun pala maga-aral si Maki.

Medyo creepy pero naiinis talaga ako na sinapak niya ko kaya dapat mag-revenge ako para sa sapak niya.

Nung nakapasok na ko sa school na pinagta-trabahuhan ni Mark ang daming mga responsibility na dapat gawin ko pati rules na dapat sundin. Nakalimutan ko ring uminom ng dugo kasi masyado akong busy kaya bigla na lang akong nag-faint sa tapat ng CR ng boys. Buti na lang may mabait na babaeng nagpa-inom sa akin ng dugo niya. At yung babaeng yun si Maki.

Nang maka-inom na ako, back to normal ako pero si Maki hindi, nahimatay siya at sa tingin ko, ako yung may kasalanan. So kahit ayoko, binuhat ko siya hanggang sa room ni Mark at pina-ayos ko sugat niya kay Mark. Tapos iniwan ko silang dalawa.

Bandang recess nakita ko ulit si Maki, nagtataka na ko kung bakit ko ba sinusundan 'tong babaeng 'to, e wala namang special sa kanya. Pero lumapit parin ako kay Maki, nakipag-usap parin ako at inasar ko pa rin siya. Then suddenly, she got angry. She was totally pissed off but she still managed to look calm... and that was scary so I left her alone.

Nung uwian na, parang na-guilty ako sa ginawa ko. Ayokong mag-apologize, ayoko ring mag mukhang masama. Nakakainis! Bakit kasi nakita ko pa si Maki e!

So I apologized since I have no choice. I apologized but not properly. Yung ngiti niya kasi e... parang... ewan! Mukha siyang ewan! Ayoko sa kanya, nakakainis siya!

Then the day after, I decided to tease her and tease her and continue teasing her. But for what purpose? I don't know. Maybe I'm wrong but... mukhang naii-stress na si Maki sakin. Again, I don't want to apologize. But in the end I did.

Mga umaga pa yun at medyo naco-confuse ako kung bakit maga-apokogize ako kay Maki. Tapos kinapa ko yung bulsa ko, may something sa bulsa ko. Pag hugot ko, napatalon ako ng KONTI, syempre ipis lang yun, fake na ipis lang. At dun ko naalala kung bakit maga-apologize ako kay Maki. Binully ko siya at malamang sobrang naii-stress na siya... Hindi ko talaga alam kung bakit worried ako sa kanya.

Nung nag-simula na yung klase, naghahanap ako ng time para mag-sorry kay Maki at nung naisip kong pwede na, kinalabit ko siya. Humarap siya sakin at binigay ko sa kaniya yung papel. Naisip kong isulat na lang kaysa sa sabihin sa kanya ng diretso.

Iniwas ko tingin ko kay Maki pero nung pag-tingin ko sa kanya, nakatingin rin siya sakin then sinabi niyang "Thank you". Nababaliw na ba siya? Bakit magte-thank you siya sakin e ako nga yung nangbu-bully sa kanya? May sapak yata sa ulo 'tong babaeng 'to e... Ewan ko sa kanya, napaka-weirdo niya.

At sa di kanais-nais na pagkakataon, napatid siya at ang dahilan? Paa ko. Yup, galit na siya sakin. Pinanuod ko siyang tumayo kahit tinatawanan na siya ng mga kaklase niya. Dumiretso siya kay Mark at lumabas ng classroom. Saan kaya siya pupunta?