Your Life Changes(Fifth Harmony/You)

Κεφάλαιο 12

Βγαινω από το καμαρίνι μας και πάω να βρω τον Ντίλαν μιας και μου είπε ότι θα με περιμένει..αλλά δεν μου είπε που ακριβως.
Ψαχνω παντού αλλά δεν τον βρηκα πουθενά...οπότε τον παίρνω τηλ.
Χτυπάει...και χτυπαει...και χτυπαει..δεν νευριασα που δεν το σηκωνε γιατί είχε πολύ φασαρία οπότε λογικό είναι να μην το ακούει.
"Παρακαλώ;(το όνομα σου);Που εισαι;"
"Εσύ που είσαι βρε Ντιλ."
"Στην εισοδο..δεν μπορούσα να μπω δεν με άφηναν γιατί δεν είχα εισητήριο."
"Αα οκευ μωρομ έρχομαι σε πέντε περίμενε."
"Οκευυ τα λέμε."
Κλείνω το τηλέφωνο και κατευθύνομαι προς την εισοδο.Τον είδα από μακριά φορούσε ένα κάρο πουκαμισακι και ένα απλό τζινακι με τα σταρακια του.Εγω φορούσα τα ρούχα της συναυλίας γιατί δεν πρόλαβα να αλλάξω οπότε ήμουν με αυτά τα ρουχα :').

"Ουαουυυυ.." είπε και με ελενξε από πάνω μέχρι κάτω.
"Χαχαχ Χευ μωρό μου." του λέω και του δίνω ένα πεταχτό φιλακι στο στομα.
"Είσαι..εμ πολύ..καυτή..σμρ.." μου λεει καθως συνέχιζε να με κοιταει από πάνω μέχρι κάτω.
"Αα..μόνο σήμερα ε?..καλαααα..καλαααα." το λέω και κάνω θυμωμένη φάτσα.
"Οχιι πάντα εισαι γλυκουλα μου αλλά σήμερα..εισαι εκθαμβωτική.Παμε;" μου λέει και περνάει το χερι στην μεση μου.
"Χαχαχ καλά..παμεε" λέω και γελαω.
"Λοιπόν πείνας θες κάτι να φας;"
"Εμ μπαα δεν πολύ πεινάω."
"Ούτε για ένα παγωτακι;" Λεει και με κοιτάει.
"Αμμ..για ένα παγωτακι δεν θα πω όχι χαχαχα"λέω και γελαω.
"Ωραία πάμε για παγωτακι."

Κάθομαι στο παγκακι και αυτός πάει στο απέναντι παγωτατζιδικο
"Οριστε δύο μπάλες σοκολάτα για το κορίτσι μου." Λέει και μου δίνει το χωνακι μου.
"Ευχαριστώ μωρακι μουυ" λεω και περνώ το παγωτό.

Αφού φαγαμε το παγωτό μας καθισαμε λίγο ακόμα στο παγκακι για να θαυμάσουν την ωραία θέα του νυχτερινού Μαϊαμι.Ειχε αρκετή υγρασία το βράδυ και..εγώ φορούσα τα ρούχα της συναυλίας..παγωνα και αρχισα να τρεμω.
"Ει μωρό θες να πάμε στο ξενοδοχειο;Έβγαλε ψυχρουλα."
"Ν-ναι αν γ-γινεται" είπα τραυλιζοντας από το κρύο.

Σηκωνομαστε με πιάνει απο το χέρι περνόντας  τα δάχτυλα του μέσα απτα δικα μου και πηγαίνουμε προς το ξενοδοχείο.Στο δρόμο δεν πολύ μιλήσαμε απλά δοσαμε κανα δύο πεταχτά φιλάκια.
"Εδώ είμαστε" λέει και μπαίνουμε μέσα στο τεράστιο ξενοδοχείο.
"Καληνύχτα σας" λέει ο Ντιλαν στην ρεσεψιον  και μπαίνει στο ασανσερ μαζί μου.Κλεινουν οι πόρτες και παταει το νουμερο 6.Το ξενοδοχειο ή τεράστιο ειχε περίπου 15 ορόφους.

Καθώς ανεβεναμε ο Ντιλαν έρχεται πιο κοντά μου.Με έπιασε από τον λαιμό και με τράβηξε κοντά στα χείλια του και με φίλησε.Ανταποδωσα το φιλι και πέρασα τα χέρια μου ανάμεσα απο τα μαλλιά του.Σταματησε το φιλί του και πήγε κοντά στο αυτή μου μου δάγκωσε απαλά το αυτί και φίλησε όλο τον λαιμό μου.Ανατρίχιασα ολόκληρη και τον αγκάλιασα σφικτά.Τα χέρια του απο την λαιμο μου κατεβηκαν στα οπίσθια μου.Η ανασα μου έγινε πιο βαριά καθώς το απολάμβανα.
Τα χέρια του ξανα ανέβηκαν πάνω αλλά αυτήν την φορά πίσω στην πλάτη μου  προσπαθοντας να μου ξεκουμπωσει το 'φορμάκι' που φορούσα απο την συναυλία.Το ασανσέρ σταματησε με αποτέλεσμα να ταρακουνηθουμε ολόκληροι.