Your Life Changes(Fifth Harmony/You)

Κεφάλαιο 16

~2 Εβδομάδες μετά~
Τα κορίτσια και εγώ συνεχίσαμε δυναμικά ξεπουλώντας τα εισητήρια και τις θέσεις των συναυλιών.Ολα ήταν υπέροχα..η ζωή μου άλλαξε παρά πολύ και ήμουν πολύ χαρούμενη για αυτό.Η σχέση μου με τον Ντίλαν πήγαινε υπέροχα μιλούσαμε κάθε μέρα στο τηλεφωνο..και μιλάμε ακόμη φυσικα!Μιλάω στους γονείς μου κάθε μέρα για να τους ενημέρωνω ότι είμαι καλά και ότι όλα παν υπέροχα.
Ήταν πέμπτη και επιτέλους είχαμε άδεια για να ξεκουραστουμε..να επιστρέψουμε στα σπίτια μας να δούμε τους δικούς μας κτλπ.Πριν επιστρέψουμε στους δικούς μας αποφασίσαμε μία έξοδο με τα κορίτσια και είπαμε όσες θέλουν να φέρουν και τα αγόρια τους για να το κάψουμε.
"Κοριτσιαααααα" φωνάζει η Καμίλα.
"Ναι" λέμε όλες μαζί
"Θέλω να καλεσω και τον Σον..." Λέει κοκκινιζοντας ολόκληρη.
"Αωωω η Μίλα είναι ερωτευμενηηηη" λέει η Άλι με ένα πονηρό χαμόγελο.
Κάνοντας την Καμίλα να κοκκινίσει ακόμα περισσοτερο.
"Και γιατί δεν τον καλεις; Τι σε κρατάει;" Λέω και την κοιταω με απορία.
"Εεε ναα...είναι που...είμαστε πολύ καλοί φίλοι και..προς το παρών δεν βλεπω κάτι παραπάνω από αυτό να γίνεται...και...δεν ξέρω..τον θέλω ρε κορίτσια είναι πολύ καλό παιδί..και.."
"Σςςςςςς καταλάβαμε Καμζ.." την διακόπτει η Λορεν.
"Ότι θες κάνε δικιά σου απόφαση είναι" συνεχίζει και όλες κουναμε τα κεφάλια μας καταφατικά συμφωνώντας με την Λορεν.
"Αχ...καλά..θα τον πάρω" λέει και περνει το τηλέφωνο της.
Την αφησαμε όλες μόνη της να μιλήσει μαζί του και πήγαμε να ετοιμαστούμε.Φορεσα αυτα για το βράδυ:

Μολις ετοιμαστυκα πήρα τον Ντίλαν τηλέφωνο.
~Παραλληλα~
Camilas POV.
Ήθελα να τον πάρω τηλέφωνο να έρθει το βραδακι μαζί μας..αλλά είναι..ο...καλύτερος μου φίλος...και οι άλλες θα φέρουν τα αγόρια τους..και..τέλος πάντων ρωτησα τα κορίτσια για το τι να κάνω και μου είπαν να κάνω ότι νιώθω οτι είναι σωστό...το σωστό για μένα ήταν να τον πάρω τηλέφωνο και να του πω να έρθει για να μπορέσω να του πω τι νιώθω για αυτόν...και ας γίνω και ρεζίλι.Οποτε και πήρα τηλέφωνο..
"Σον;"
"Μίλααα" μου είπε με μία ναζιαρική φωνή..θεέ μου..με σκωτονει.
"Θέλω να σε ρωτήσω.."
"Ότι θες Κάμι μου" λεει.
"Θα θελες να έρθεις σήμερα στην βραδινη μας έξοδο με τα κορίτσια;"
"Ναιι και τον ρωτάς φυσικά και θελω!Που ακριβώς;" Λέει καταχαρουμενος.
"Στην Νέα Υόρκι!"
"Ωραία έρχομαι!Θα είμαι εκεί σε μία ωριτσα!"
"Αχχ ωραιαα"λέω αφηνκοντας ένα γέλιο χαράς να ξεφύγει απτό στόμα μου.
"Χαχαχ Κάμι είσαι καλά;" Λέει γελοντας.
"Ναιι ναι χαχ" λέω και δαγκώνω τα χειλη μου..Ναι..ακόμα και απτό τηλέφωνο με κάνει να δαγκώνω τα χείλη μου.
"Σίγουρα;" Λέει σοβαρό τονι στην φωνή του.
"Ναι ρε βλαμενο!!" Λέω γελοντας.
"Χαχαχ καλααα..τα λέμε τοτεε" λέει και γελάει.
"Τα λεμεε"
Λέω και κλείνω το κινητό.
Θεέ μου..κάθε φορά που τον βλέπω ή τον ακούω να μιλάει νιώθω πεταλούδες στο στομάχι μου...Αχ...καιρό είχα να νιώσω έτσι..τον αγαπαω..Πολύ.