ONSUZ OLURSA

Bana güvenmeni beklerdim

Yaşadıklarım hiç kolay şeyler değildi. Benim yerimde hiç kimsenin olmak isteyeceğini düşünmüyorum. Kaç gündür Antalya'daydım bilmiyorum.

O olayın üstünden tam 6 gün geçmişti. 6 gündür telefonlarım kapalıydı. Sadece 6 günde tam olarak çökmüştüm. Gözaltlarım mor ve kalın halkalar oluşmuştu. Zorla da olsa yemek yiyordum. Bebeğimin zarar görmesi isteyeceğhim son şey bile değildi.

Aklıma o görüntüler geldikçe hala sinirleniyordum. Canım çok sıkılmıştı. Telefonu açtığımda 173 mesaj 299 arama vardı kim olduklarına bakmadım bile sadece mesajları okudum.

'Derin. Sensiz olmuyor yapamıyorum. Gel artık'

'En azından bana güvenmeni beklerdim. '

'Ben seni aldatmadım o beni taciz etti gerçekte olanları bi bilsen'

'Kızımıda senide çok özledim hiç değilse nerde olduğunu söyle '

'Ne var yoksa yıkıldı içimde bomboşum Derin'

'Beni hayal kırıklığına uğrattın Derin. Benim böyle birşeyi yapacağımı nasıl düşünürsün. Beni hiç tanıyamamamışsın'

.
.
.
.
. Ve daha neler neler...

Tam telefonu kapatacakken telefon çaldı. Poyraz arıyordu. Açtım. Ne olacaksa olsun artık.

"Derin"dedi. Sesi oldukça yorgun çıkmıştı içim acıdı.

"Söyle "dedim. Sesimi soğuk tutarak.

Öyle bi yutkundu ki anlatamam. Şuan diyeceğim tek şey onu cok özlediğim olurdu.

"Benim böyle birşeyi yapacağımı nasıl düşünürsün? "Dedi. Sinirlendim.

"Gözlerimle gördüm düşünmesi mi kalmış? "Dedim.

"O gün evden çıktığımda telefona mesaj geldi kötü olduğunu gelmemi söyledi. Benim kotu zamanlarımda yanımda olduğu için bende önemli birsey var sandım gittim. O sıra yukarda göstermem gereken birşey var dedi. O sıra yatağın üstüne bayıldı. Yani ben öyle sandım. Üstüne dogru ne olduğuna bakmak için egildigimde direk öptü geri çekilmedim. Çünkü canımı acıtacak kadar dudağımı ısırdı sana anlatacaktım ama uygun zaman aradım yemin ederim Derin şimdi yalan söylediğimi düşünüyor musun cidden? "Dedi.

"Eve gelicem telefonu kapat"dedim. Ve suratına kapattım. Eve gidince konuşacaktım. Bu iş burada bitmedi!

****************

Eve geldiğimde saat 00:00'dı. Yolda o kadar yavaş gelmiştim ki. Sadece biraz daha hızlı gelseydim saat 8 de burda olurdum o derece yani.

Anahtarı deliğe sokup yavaşça çevirdim. Kapıyı açar açmaz karşımda Poyraz vardı. Onu birden karşımda gormek beni korkutmuştu açıkçası.

Poyraz bildiğin çökmüştü. Gözlerinin altındaki mor ve kalın halkalar onun uyumadığını ve çok yorgun olduğunu gösteriyordu. Saçlarında hafif hafif beyazlar oluşmuş ve saçları oldukça dağınıkltı. Gerçi hala çekiciydi ama ona karşı olan güvenim kırılmıştı. Belkide suçu yoktur diye geçirdim içimden ya ona haksızlık etdiysem?

"Konuşalım  mı? "Dedi. Sesini bile özlemişim dedim içimden. "Konuşalım"dedim. Umarım dedim. Umarım ben haksızımdır.

"Sana diyeceğim tek şey var. Bu kelimelerle beni gerçekten seviyorsan anlayacağını düşünüyorum açıkçası. Seni sevmesem evlenmezdim ve çocuğumuz için sabırsızlanmazdım. Değil o bir başkası bile senden vazgeçmemi sağlayamaz. Sana diyeceğim tek şey şu ki; Seni seviyorum bebeğimin annesi"dedi. Bense gözlerim dolu hâlâ onu izliyordum. Onun bu dediklerine diyeceğim tek şey özür dilemekti. Hata bendeydi oturup onu dinlemeliydim.

"Özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim. Affedicekmisin beni?  Hata bende seni dinlemeliydim. N'olursun affet! "Dedim. Koşarak boynuna atıldım. Sıkıca sarıldık dakikalarca "asıl ben özür dilerim güzelim "dedi.

Ona uzun zamandır hasret kaldığım için bi kez daha kızdım kendime. Dudaklarına öpücükler kondurarak başladığımız gece sabah yatakta uyanmamızla son buldu.

Bölüm sonu-sizleri tekrardan çok sevdiğimi söylemek isterim. Bu bölüm bayrama özel.

Kurban Bayramınız mübarek olsun. Sevdiklerinizle bir ömür boyu mutlu bayramlar geçirmeniz dileğiyle. Bi ayrıntı daha belirtmek istiyorum bu bölüm benim gibi teog öğrencilerine gelsin. Yıldıza basmayı unutmayınnn.....

😍😍😍😍😍💚💚💚💚💚💚💚💚💚