4. Το πρώτο ραντεβού (Μέρος 1)

290 26 0
                                    

Σήμερα ήταν Παρασκευή και δεν είχαμε σχολείο λόγο της απεργίας των καθηγητών. Έτσι αποφάσισα να κάτσω σπίτι και να ξεκουραστώ μέχρι να έρθει η Δευτέρα και να ξανακάνω την ίδια ρουτίνα.

Αφού αποχερέτισα το ζεστό κρεβάτι μου για λίγες ώρες κατέβηκα στο σαλονί και πήρα πρωινό με τον αδερφό μου, μιας και οι γονείς μας έλειπαν.

"Καλημέρα Πέτρο".

"Οππ καλημέρα μικρή. Τι έγινε και σηκωθήκατε τόσο νωρίς υψηλοτάτη ;" (μάλλον έμαθε ότι δεν έχω σχολείο)

"Εε να δεν με έπιανε ο ύπνος" απάντησα και κάθισα στο σαλόνι δίπλα του.

"Μάλιστα.Τέλος πάντων θες πρωινό ;".

"Μα φυσικά ! Λέω εγώ ποτέ όχι σε φαϊ ;".

"Χαχαχα ναι αυτό το είχα ξεχάσει.Περίμενε πάω να σου φέρω. είπε και κατευθύνθηκε προς την κουζίνα".

Μέχρι να μου φέρει το φαγητό μου άνοιξα τον κινητό μου και μπήκα λίγο στο facebook. Αφού χάζεψα λιγάκι κάτι δημοσιεύσεις ήρθε ο αδερφός μου με το πρωινό.

"Σε ευχατιστώ αδερφούλη" *με γλυκιά φωνούλα*

"Παρακαλώ μικρή" μου είπε κι εγω άρχιζα να τρώω. Όσπου ο ήχος κλήσης του κινητού μου με έκανε να διακόψω λίγο αυτό που κάνω.

"Παρακαλώ ;...ααα γεια...μια χαρά εσυ;...ωραία χαίρομαι...εμμ όχι δεν έχω τίποτα να κάνω...ναι ναι αν είναι τα λέμε...byee!" (Και ναι όπως καταλάβατε με πήρε τηλέφωνο ο Άγγελος να βγούμε)

"Ποιος ήταν ;" με ρωτησε ο Πέτρος. Ωχχ θα παίξουμε τον Big Brother.

"Ένας φίλος μου...".

"Ήθελε να βγείτε ετσι ;"

"Ναιι..." είπα και κατέβασα το κεφάλι μου ηττημένη.

"Χαχα έλα μωρέ μικρό μην στεναχωριέσαι τέλεια θα περάσετε".

"Σε ευχαριστώ Πέτρο. Άμα δεν είχα κι εσένα τι θα έκανα ;"

"Πάρτι".

"Έλα σαχλαμάρες" είπα και τον σκούντηξα λιγάκι στον ώμο.

Αφού πέρασα μία καταπληκτική μέρα με τον αδερφό μου αποφάσισα να αρχίσω να ετοιμάζομαι για το "ραντεβού" μου οσπού κάποια στιγμή μου ήρθε ένα μήνυμα.

<<Αλλαγή σχεδίων δεν θα πάμε για καφέ. Βάλε κάτι καλό>>. Σίγουρα ο Άγγελος.

Αφού έκανα ένα χαλαροτικό μπανάκι πήγα να υπακούσω στις εντολές του.

Έψαξα στην ντουλάπα μου και βρήκα ένα πολύ ωραίο μάυρο φόρεμο το οποίο θα το φορούσα με το μαύρο μου σακάκι (πάνω στην φωτό το φόρεμα) . Αφού έβαλα τα ρούχα μου ίσιοσα τα μαλλιά μου και βάφτηκα ελαφριά. Κατέβηκα κάτω έβαλα τα ψηλά μου τακούνια και περίμενα να έρθει ο Άγγελος.

<<Είμαι από κάτω>> έστειλε μήνυμα και αφού πήρα μαζί μου τα κλειδιά και το κινητό μου κατέβηκα κάτω και αντίκρισα ότι πιο ωραίο έχω δει ποτέ στην ζωή μου. Μπροστά μου βρισκόταν ένας άγγελος (με όλη τη σημασία της λέξεως) με ένα μπλε σκούρο τζίν και ένα μπλέ πουκάμισο μέσα από το οποίο μπορούσες να διακρίνεις τους κολοσχηματισμένους του κοιλιακούς. Αχχ...

"Γεια" μου είπε

"Γεια" είπα κι εγώ κάπως αμήχανα.

"Είσαι πανέμορφη".

"Σε ευχαριστώ. Κι εσύ είσαι πολύ ωραίος".

"Ευχαριστώ. Εμμ τι λες ; Πάμε ;".

"Ναι φυσικά" του είπα και αυτομάτως άνοιξε την πόρτα για να μπω στο αυτοκίνητό του.

Του χαμογέλασα και έκατσα αναπαφτηκά στη θέση.

"Δεν μου είπες. Που θα πάμε τελικά ;" τον ρώτησα περιμένοντας απάντηση.

"Θα δεις. Είναι έκπληξη".

Ωραία...Πολύ ωραία...

------------------------------------------------
Χεευυυ παιδια ! Τι μου κανετε ; Πως ξεκινησε η χρονια σας ;

Οπως καταλαβατε για την Ηλιανα μια χαρα ηταν. Μεχρι στιγμης.

Μουααχαχαχα (τρομακτικη ταχα μου φωνη )

Περιμενω εντυπωσεις και σας παρακαλω πατηστε εκεινο το μικρο αστερακι που σημαινει πολλαα για μενα και αν θελετε γραψτε κανενα σχολιο δεν δαγκώνω

Θα τα πουμε στο επομενο !
Φιλακια κουρκουμπινολουκουμακοαγαπουλες μου ♡♡♡

My Bully {Wattys2016}Où les histoires vivent. Découvrez maintenant