"Φόβοι"

51 2 0
                                    

Κοιμάσαι κουλουριασμένη και πάντα με φως.

Ακόμα φοβάσαι,μα όχι σαν τότε.

Δεν σε τρομάζει ένα μεγάλο άγριο τέρας με κοφτερά δόντια!

Ούτε ένας αόρατος μανιακός δολοφόνος που παραμονεύει.

Το φως σαν να κλείνει και το δωμάτιο σαν να μικραίνει.

Τα βλέφαρα σου σφραγίζονται τόσο γαλήνια και σταδιακά,

μα είναι όλα εκεί.

Πίσω από την πόρτα και κάτω από το κρεβάτι,

μέσα στην ερμητικά κλειστή ντουλάπα,πάνω από το κεφάλι σου!

Σκέψεις,αναστολές και πόθοι! 

Και εσύ κοιμάσαι,τόσο γαλήνια και τόσο απαλά...

Μη ποιητική συλλογήWhere stories live. Discover now