Chasing Stars

Chapter 2- Detention Room

"What are you doing here, Karylle? Are you stalking me?" Wow! What a welcome. P-pero.... kilala niya ako? "Ah. N- no. Bakit naman kita isstalk?" I said coldly. "Ts. Nevermind." Jeydee said.

Alam ko na kahit kailan walang magiging 'kami' okay na ako na makasama siya dito ng matagal tagal.
Pero ang boring e. Makapagsulat nga muna ng mga rules kasi malay mo paasahin din ako nito katulad ng sa bestfriend ko.

BAWAL. UMASA. Dalawang salita lang pero sobrang hirap sa iba. Wala e, parte na yan ng pagmamahal, pag nagmahal ka, di maiiwasan umasa, pero iba ang umasa sa nagpakatanga. Ibang iba.
"Bawal. Umasa, ano yan? San ka aasa? Umaasa ka na yayaman ka? Haha." Si jeydee. Ano nanaman trip niya? "Please stop teasing and annoying me." Sabi ko sabay takip sa notebook, baka mahalata pa niya na may gusto ako sa kanya. Tsk.
"Wow, english yun a? Where did you get those words? Hahaha. Google." No joke, nabawasan yung pagkagusto ko sa kanya. Hahaha. "Ay oo nga pala, si Valedictorian pala to." Dagdag niya. Hay. Sinagot niya yung sarili niyang tanong. "Oy B pakopya nga, wala akong assignment sa science para bukas e." B- b??? Babe? "Anong b?" I asked. "Hindi B, stupid. Akala mo B for babe? This girl. Hahaha. V yon. V for valedictorian. Assuming amp." Jaydee said. "Oh, pakopya na kasi. Please? V?" Pak ganern ang kyut niya. Ano pa bang magagawa ko diba?

Binigay ko yung notebook ko sa kanya. Tuwang tuwa naman siya.

"Pano mo nalaman pangalan ko?" Nagsalita na ako. Kanina pa kami tahimik dito, may mga naiisip nanaman akong dapat hindi ko na iniisip kasi nakakasakit lang sakin. "Huh? Syempre kaklase kita. Why so stupid? Kanina kapa. Para kang adik. Hahaha." Yah. My point siya. Pero gusto ko lang siyang makausap kaya kung ano ano ng sinasabi ko. And yes I'm stupid. I'm so stupid para mainlove sa kanya.

Fvdge. Tahimik nanaman. Ang tahimik niya naman.

"Fvk!" Jaydee shouted. Woah chill bruh. "Anong problema mo?" I asked. Mukhang galit siya. Ang moody nitong taong to, minsan di ko alam kung bakit ko siya nagustuhan talaga e. " It's none of your business! Pwede ba stop talking to me. Pakialamera. Fvk fvk fvk." Aw. Fvk ganern, ganern? "I'm just concer- " "What? Concerned ka? Big word. E sino kaba? You don't know me, I don't know you so shut up." Masakit. Masakit ma-ignore ng taong gusto mo, syempre naman, sino ba namang matutuwa kapag sinigawan ka ng taong gusto mo diba?

"I'm sorry. Okay, sorry din sa sasabihin ko ngayon. Can you please not curse? Wala namang magagawa yang pagmumura mo sa kung ano mang problema mo e. Don't be mad, alam mong tama ako. Kung pakialamera ako sa paningin mo, di na kita guguluhin. Goodbye." Tama lang siguro tong ginawa ko no? Ayoko naman maging pakialamera sa tingin niya at ayokong maging close sa kanya kasi alam kong walang magiging 'kami' at sasaktan niya lang ako. Mabuti ng handa. Girl scout ako laging handa.
He just rolled his eyes. That means naiiinis talaga siya.

------------

"Anong iniisip mo bes? Kanina ka pa ganyan. Si Jeydee nanaman?" Keileen asked. "Anong Jeydee? Hindi no. Wala akong iniisip." I'm such a liar. "Wew. Kilala kita. Nakakatamad naman dito. Magkwento ka nga ng nangyari kahapon. Ayie kayong dalawa lang sa detention room." Nang-aasar nanaman tong bruhang to. "Wala. Walang magandang nangyari kahapon. Change topic." I said coldly. "Ah, so yun iniisip mo kanina pa. Sabi ko sayo wag ka umasa bes, umasa ka ata e, kaya ayan." Keileen said. HINDI NGA AKO UMASA! NAKAKAINIS NAMAN TONG BESTFRIEND KO.
Tinatamad akong sumagot. Ayokong sumagot. "Punta lang akong canteen bes." Sabi ko sabay labas. Ayoko ng makarinig ng kung ano ngayon. Sorry Kei.

"Woah. The stupid girl is lonely." Alam ko yung boses na yun.
"Why are you here? Akala ko pakialamera ako? Tanggap ko na yun pero sana wag ka din pakialamero." I said. Ayokong may makausap ngayon, kahit siya. Dahil naman sa kanya kaya ako ganto ngayon e.

Iniwan ko siya mag-isa dun, inunahan ko na siya alam ko naman na iiwan niya din ako e. Mabuti na yung handa diba?

"Ano ba? Ano gusto mo mag-sorry ako sayo ngayon? Ikaw na nga kinakausap e. Remember, mahirap ka ako yung mayaman, ikaw pa yung may ganang lumayo? Ang dami-daming nagkakandarapa sakin e tapos ikaw nilalayuan mo lang ako. Again, this supid poor girl." Jeydee said. Kahapon, sinabihan niya akong pakialamera ngayon naman nagmamalaki siya at mahirap daw ako, oo alam ko mahirap lang ako pero di na kailangan isampal sakin.
"Alam ko yon Jeydee. Mahirap lang ako. Okay sige kakausapin kita, ano ba kasi yon? Sabihin mo na nagmamadali ako." I answered. Parang lumungkot lalo yung mukha niya. "Wala na yun. Sige, di na kita hahabulin. Tsk. Ang gwapo ko para habulin ang isang katulad mo. Nagbago na yung isip ko. Bye." He said coldly.

Whatever.

----------------

"Ayusin mo nga pagtatrabaho mo diyan, Karylle." Sabi ni Aling Ester. May-ari ng pinagtatrabahuhan ko. Laging ganyan yung sinasabi niya, minsan nakakasawa na. "Sabi ng ayusin mo e. Ngayon ko na ibibigay sweldo mo, babawasan ko to kapag di mo inayos trabaho mo." Dugtong niya pa. "Opo."

Sa karendirya ako nagtatrabaho. Okay na yun para sakin, nakakakaim naman ako ng maayos araw-araw, pero ang masakit lang na lagi kong nararamdaman, yung mga pag-sigaw ni Aling Ester at mga lait ng mga costumer. Di bale malapit na naman ang uwi ko.

Ang hirap talaga ng buhay. Pag-uwi ko maraming assignments pa ang gagawin, mga quizzes na rereviewin. Ajvkskamvjke. Kaya ko to.

"Eto na sweldo mo Karylle, umuwi ka na nga ayoko ng makita mukha mo dito."

Yang mga salitang yan, araw araw kong naririnig, araw araw pumapatay sakin. Bakit ang hirap abutin ng mga bituin? Ginagawa ko na ang lahat pero bakit ganon? Parang hindi parin sapat. Bibigay nalang yung sweldo may kasama pang lait. Pero anong magagawa ko? Yun lang kinabubuhay ko, eto na to e, wala ng bawi bawi.

"Salamat ho aling Ester."

--------------------

Ang hirap pala ng mag-isa kalang maglakad, walang kakwentuhan. Pero minsan ayaw mo din ng kausap. Abno talaga. Hindi ko kasabay si Keileen, aalis daw sila nila Tito Kyle at Tita Lyn, absent siya ngayon. Yung bata talgang yon. Tsktsk.

"Stupid Girl!"
Si Jeydee. Jeydee? Pak. Ganern.
"What?!" Sabi ko. "Galit ka nanaman. Mag-isa kalang mamaya mahold-up kapa diyan." He said. "So ano? Anong gagawin mo?" I said coldly. "Sumabay kana, pagkatapos nito di na ulit kita guguluhin." He said with a smile on his handsome face.

"Ayoko. Di naman ako mahohold-up dito e, saka sabi mo mahirap lang ako, kaya walang mahohold-up sakin dito." I faked a laugh.

"Kaya don't worry, I'm fine Jeydee. I'm fine without you." Dagdag ko pa. "Hahaha. Di ako nagwoworry, feeler ka talaga, sige kung ayaw mo edi wag. Sana mahold-up ka jan. Damn. Wala pang babaeng tumanggi sakin, ikaw lang. Di ako nagwoworry sayo, remember this, this car is more important than you. Poor girl. Deym." Jeydee said.

Pak.

Ganern.

Gusto ko siyang habulin at gusto kong mag-sorry. Bat kasi ang tanga ko. Inuuna ko tong tampo e di naman talaga siya concerned. Umaasa kasi ako. Fvk ganern. Djk. Pak*

"Jeydeeee!!!" I shouted. Magso-sorry ako. Yes, tama yon. Magso-sorry ako.