İLK ßÖLÜM

189 16 11
                                    

Merhaba ben Ceren ve yanımda yürüyen şahsiyet ise benim ahiretlik kankam Selen. Üniversitenin ilk günü ve biz okula havalı bir giriş yapmaya çalışıyoruz ama "PATT" Selen yere yapıştı ve elindeki bütün kağıtlar yere döküldü. Yerde kağıtlarını toplamaya çalışırken çok komik bir görüntüye sahipti. Herkes ona gülüyordu. Okula en baştan ezik başlamıştı.

Birden karşımızda bir ışık parlarcasına çok güzel bir kız geldi ve  elini uzattı. "İyi misin?" sesi efsane güzeldi. Selen elini uzattı. "Ünüversiteye hoş geldin ezik. Burası üniversite kimseye güvenme" kız elini çekti ve bizden uzaklaştı. Yanındaki biri "Ona haddini iyi gösterdin Betül" dedi.

Adı demek ki Betül'dü. Ondan intikam almam gerekiyor. Kankalar birbirleri için bunu yapar.

#SELENİN AĞZINDAN#

Gözlerim dolmuştu. Bu kız bana bunu nasıl yapabilirdi ki.  Bir insan bir insanı bu kadar mı ezer. Bana elini uzatan Cerenin elinden tuttum ve "Kanka" diyerek ona sarıldım. Aniden gözlerimden yağmur yağarcasına ağlamaya başladım.

Beni itti  VE "Dik dur Selen" dedi. Gerçekten de dik mi durmam gerekiyordu? Kankam ne dediyse o doğrudur. Ben dik duracağım ve düştüğüm çukurdan tırmanarak çıkacağım. "Ben bunu o zorbaya yedirtirim. Kimse benim kankamı ağlatamaz." ne dedi o.

Ceren aniden koşturmaya başladı. Betül'ün at kuyruğuna yapıştı ve onu yere itekledi. O anda etrafını kızlar sardı. Hepsi de korkunç kızlar. Betül'ün yalakaları. Onu dövecekler bi şey yapmalıyım.

"Yardım edin!" diye bağırdım. Bütün kızlar Cereni dövüyordu. Koştura koştura Cerenin yanına gittim ve kızları iteklemeye başladım. Benim son gördüğüm şey o kıllı parmaklardan yediğim yumruktu.

#CERENİN AĞZINDAN#

Ne Selen bayılmıştı. Ona yardım etmeliydim. Birden etrafımda bana vuran bütün kızlar çekildi ve takım elbiseli bir kadın geldi. "Ne oluyor burada. Sizin edebiniz nerede kızlar. Betül benimler gel."  sanırım bu kadın müdüreydi.

Hemen Selenin yanına gittim. Gözlüğü kırılmış ve bayılmıştı. Hemen elimle yanaklarına vurdum. Gözleri yavaş yavaş açılmaya başladı. "Kanıyorsun" dedi bana can çekişir gibi bir sesle. "Sende" dedim ona.

Elimle camı kırılmış yuvarlak gözlüğü aldım ve cebime koydum. Onu revire götürmeliydim. Elimi uzattım.

#SELENİNİ AĞZINDAN#

Bana uzattığı eli tuttum ve ayağa kalktım. "Seni revire götüreceğim."  bana bir çocukmuşum gibi bakıyordu. Her zaman böyle oldu. O güçlü olan taraftı ben ise güçsüz olan. O güzel olan, Havalı olan ben ise ezik olan çirkin olan. "Gerek yok" dedim ve kendime güçlü bir görüntü verdim. Oysaki burnum zonkluyordu.

Birlikte yürümeye başladık. Üniversitenin içerisine girdiğimizde ortam çok farklıydı. İnsanlar garip kıyafetler giymiş, garip saçlar yapılmış bir şekilde. En iyisi okul üniforması. Herkes aynı. Ama Ceren benim gibi düşünmüyordu. Ona göre en iyisi hazır kıyafetti. Çünkü o çok güzel giyiniyor ve tarzdı. Benim gibi rüküş değil.

Revire varmıştık. İçeri girdik. İçeride serum takılmış bir çocuk vardı. "Merhaba" hemşire kafasını sallamıştı. " Eren serumun bitti bir daha bilmediğin şeylere dokunma tamam mı?" dedi . Sanrım alerjisi olan bir şeye dokundu. Mal çocuk.

 "Abla ben dayak yedim" dedi Ceren. Allağım gerizekalı. "Abla ben dayak yedim"  ne lan. "Komik mi?" diye sordu hemşire benim tekrarlamamın üzerine bende "Hayır" dedim. Cereni yatırdı ve yaralarına  yara bantları yapıştırdı. Birkaç dakikaya işi bitmişti.

"Kızlar size Betül ile ilgili bir şey söyleyebilir miyim?" dedi. Betül mü? Onun adını bile duymak istemiyorum. "Hayır" dedim. Aynı anda Cerende "Evet" demişti.

#CERENİN AĞZINDAN#

Ne bilmek istemiyor muydu. Bu ,intikam almamız için bir şanstı. "Sen öğrenmeyebilirsin ama ben bunu öğreneceğim. Söyle abla." abla bana baktı ve "Profösör..." Tamam devam et. Korkuyor bunu onda hissedebiliyorum. "Profösör Betül'ün teyzesi ve ona torpil yapıyor."

Ne? Bununla onu okuldan bile attırabiliriz. Selene baktım. İçinde büyük bir korku vardı. O kızdan korkuyordu. Ama ben korkmuyordum. Her zaman güçlü olup kankamı korumalıyım o yüzden şimdi Betül'ü bulmalıyız.

"Teşekkürler" dedim ve Seleni kolundan tutarak dışarı çıkardım. "Bu bizim için bir fırsat kanka. Bununla onu tehtit etmeliyiz." bana korka korka baktı ve gözleri sulandı. "Hayır" dedi ve ağlayarak tuvalete doğru kaçmaya başladı.

#SELENİN AĞZINDAN#

Şu anda korktuğum için kaçıyordum. Tuvalete girdim ve ağlamaya başladım. Üniversitenin bu kadar zor olacağını bilmezdim. Keşke üniversiteye gelmeseydim. Ben cesur değilim. Bu kadar zor olaya katlanamam. Aniden bir erkek sesi geldi. "Niye ağlıyon"

"Sen , sen bir erkeksin"  kızlar tuvaletin de bir erkek mi? "Evet ben bir erkeğim ve sen bir kızsın" dedi bana. "Burası kızlar tuvaleti sapık" dedim. Oda " Yo sapık burası erkekler tuvaleti" ne. Lanet.

Rezalet. Nasıl çıkacağım. Kapıyı açtım ve koştura koştura dışarı çıktım. Kapının yanında bir adam vardı. Normal bir şey yaşıyormuş gibi. Yanından yürüyerek ilerledim. "Aniden sapık" diye bir erkek sesi geldi.

#CERENİN AĞZINDAN#

Betül'ü bulmak için üniversitenin koridorlarını teker teker geziyordum. Beni döven kızlardan birinin yanına gittim ve "Betül nerede?" diye bağırdım. "Burdayım pislik" . Soluma döndüm ve çirkin suratını gördüm.

"Seninle ilgili çok önemli bir şey biliyorum" dedim. Bana boş boş naktı ve "Neymiş o?" dedi. "Profösör" dediğim anda gözleri pörtledi ve bana sinirli sinirli baktı.

BÖLÜM ŞARKISI "DERNİERE DANSE"

OY VERİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN...

KANKAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin