Haters Go To Hell

Chapter 39 - Let him go

James P.O.V

May 2, 20XX

RIIIIINNNNNGG! RIIIIIIINNNNGG!

Pffff! Stupid alarm clock! Mas nauna pa akong nagising sa kanya. Tsk...

I brushed my hair backwards. And I face palm ako. Tssss. I exhaled from frustration. Ugh! Nag-unat unat ako Para mabuhayan ng kaunti ang dugo ko.

Riiiiinnng! Riiiiinnng!

Huh? Tiningnan ko ang phone ko and someone's calling. Someone who is not registered in my phone book. Tsk! Sino naman kaya to?

I answered the call...

"Hello?"

[James? Its Janine. Can we meet up?]

Now what does she want now?

"When?"

[How about today? 10:00am at the cafeteria near to your school?]

"Okay" sabay end ko ng call.

Weird -_____-

I went in the bathroom and ginawa ko yung usual. Then duneretsyo sa kusina Para magluto.

After Kong kumain, naligo na ako and nagbihis na. I looked at my wall clock its already 9:03am okay lang. Hapon pa naman klase namin ni Emille.

Dumeretsyo na ako sa kotse and I started it up. "She better saying something important or I won't be seeing her again." I murmured. Then pumunta na ako sa cafeteria.

Emille P.O.V

"Aaaarrrrgh!" Sigaw ko habang nag-uunat unat sa higaan.

Tiningnan ko ang wall clock ang it was 9:36am hmmm. Nakakatamad bumangon hmmmm. I have to ako na ngalang naiiwan sa condo eh.

I already missed James. Hmmm
-______-"

Miss ko na mga luto niya even though mga niluluto lang niya is the very basic haha. Like hotdog, noodles, egg, etc. Haha. Mahal ko parin siya. :)

Tumayo na ako at nagounta na ng CR at naghilamos and nagmumog. -____- I looked at the mirror at my reflection.

"How are you?" Sabi ko sa sarili ko.

Hmmm. Tama na nga. Baka mamaya eh sumagot pa ang reflection ko. Mahirap na. 😂✌

Nagpunta na ako ng kusina at nagluto ng makakain na ng breakfast.

Pagkatapos ko kumain umupo muna ako sa sofa ng living room ko. And I opened my t.v.

Knock! Knock! Knock!

I gasped sa excitement. Baka si James yan. Emegesh. Inayos ko ang sarili ko and I brushed my hair backwards using my fingers.

Nang in-open ko na ang door. O.o

"Emille!" Sabi niya. Nakatitig lang ako sakanya. Habang may hawak siyang paper bag