beton evimin cam duvarlarında
ilhamın sürüklediği yerdeyim
yalnızlığın yıllanmış çığlıklarını duyabiliyorum
sanki kaybolmuş da yolu bulmuş
belki iz sürmüş de beni bulmuş
yosun tutmuş hatıralarım
sararıp solmuş sayfalarım
cesetli kuyunun en dibinde soluk bedenim
hepsi benim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURUMUŞ GÖZYAŞLARININ SESİ
PoesieBir hayvan ne kadar acıkırsa acıksın Yemeğin hayalini kuramaz Hayal gücü yoktur onun
