Laciverdi biraz kaçıyor siyaha
Ama yansıtmıyor ümitsizliğini siyahın.
Laciverdi çok büyük bir bağımsızlık şarkısı söylüyor kulağına.
Sanki laciverdi seviyor da bırakamıyor siyahı.
Bir gün siyahsa bir asır lacivert sanki.
Bir bıraksa siyahı görecek asıl rengi.
O bıraksa da bırakır mı siyah onu?
Görürse maviyi, yeşili, pembeyi sararır beyninin sahte, oyuncu renkleri.
Bir baksa aynalara,
Bir görse kendisine kurulmus kumpası
Ağlar belki utancından, bakamaz bir daha aynalara.
Ama yine bırakmadı laciverdi.
Korkaktı, bakamadı aynaya.
Tuttu sağ elinde siyah ümitsizliği.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURUMUŞ GÖZYAŞLARININ SESİ
PoesíaBir hayvan ne kadar acıkırsa acıksın Yemeğin hayalini kuramaz Hayal gücü yoktur onun
