Անհնար է...(Impossible...)

## 14##

Էհհ՜ չեմ էլ հիշում ուր հասանք

Կներեք ուշացման համար,բայց մտածում էի գրեմ թե չէ?դե հասկանում եք էի չեք կարդա,զբաղված եք դասերով,բայց դե որոշեցի գրել...

Անցավ որոշ ժամանակ...

Այսպիսով սկսեմ նրանից ,ես արդեն ամբողջովին ապաքինվել էի...բայց դեռ մտքերս,ներքինս,կամ չգիտեմ ինչպես ասել դեռ հիվանդ էին,նրանք տառապում էին հիվանդագին զգացողությունների դեմ...դե հիմա երևի կասեք չէի սիրում Բրայնին?որ այդքան շոտ մոռացա?ոչ սիրում էի ,այո այո սիրում էի,և կշարունակեի սիրել,եթե նա այդպես չվարվեր...ես ունեմ մի բնավորություն,եթե ինձ դավաճանում են,ինձ փոխում են,ինձ մոտ վստահությունը կորցնում են...հավատացեք ես,ես այլևս նրանց կողմը չեմ նայի ,հա հա չեմ նայի,նրանք այդքան չարժեն:Հիմա երևի կմտածեք ստում եմ,կամ այդպես ինչպես կլինի,չէ ես այդպիսինն եմ,օրինակ չեմ հասկանում այն աղջիկներին,որոնք ուրիշների սխալների պատճառով տխրում են,ինչու չէ նաև լացում/ախր ինչ?երբևէ հարց եք տվել ձեզ?նրանք այդքան արժեն?կամ հարց տվել եք աարդյոք նրանք դրան արժանի են?չէ սիրելիներս...ես կյանքում թույլ չէի տա ինձ նրանց ներկայությամբ լացել,տխրել,այլ ընդհակառակը,ես կշարունակեի ապրել ուրախ,և ավելի ուրախ ու երջանիկ քան երբևէ եղել եմ նրանց կողքին գտնվելով հանդերձ:Իմ կարգախոսը դարձել է միշտ առաջ,երբեք հետ չնայել,թեկուզ և գտնում եք սխալ եք վարվել,բայց ինչևէ, դուք դա արդեն արել եք,չպետք է հետ նայել և ուրիշների աչքերին թույլ երևալ:Թեկուզ դուք թույլ եք ,ոչինչ շարունակեք ձևանալ ուժեղ ,մի իջեք,մի ցածրացեք,մի թուլացեք երբեք,որովհետև թույլ մարդը այս կյանքում տեղ չի ունեցել և չի էլ երբևէ ունենա...Իմ կարծիքով այդպես է.համամիտ չեք?

Լավ ինչևէ անցնեմ առաջ...

Ապաքինվեցի ամբողջությամբ,սակայն մի բան խանգարում էին ինձ ներկան ընդունել այնպես ինչպին կա...դրանք իմ տարօրինակ և սարսափելի մտքերն էին...հա հա իմ մտքերը:Սիրում էի ժամերով փակվել սենյակումս,և լուռ մտածել,սիրում էի մենակությունը,մթությունը,երբևէ չէի վախենում մնալ մթության մեջ...

Թոմը....Նա շատ լավն էր՜՜ և դեռ շարունակում էր մնալ...Ջեկը՜ նա իմ փրկիչն էր,նա ինջ համար մի ուրիշ,և անբացատրելի բարեկամ էր դարձել...Ջեկը ամուսացել էր արդեն...Իսկ ես?ես չէի ուզում ժամանակից շուտ ընկնել,սակայն Թոմը ,նա էր ուզում,բայց ես նրան բացատրում էի,որ ամուսնանալը միշտ էլ կա,ավելի լավ է մտածել մեր ապագայի,ուսման և այլն բաների վրա...նա միշտ տխրում էր բայց,ինձ համոզելը բարդ էր...ինչ արած՜

Բրայնին շարունակում էի տեսնել,նա ամեն անգամ իր սխալը զգում էր,և փորձում էր մոտենալ,զրուցել,սակայն ասացի,ես այն մարդկանցից եմ,որոնք իրենց դավաճանողների երեսներին անգամ չեն նայում:Ես երջանիկ էի այո,երջանիկ,զբաղված էի դասերովս,և չէի հասցնում,ընկերներիս հետ ժամանակ անցկացնելու վրա;Նրանք շատ էին բողոքում,բայց ես,եթե ունեմ նպատակ,պետք է հասնեմ դրան,և ոչ-ոք չի խանգարի ինձ...Հիմա իմ միակ նպատակն այն էր,որ դառնայի լավ մարդ առաջնահերթ,լավ մասնագետ իմ ընտրած գործում,հասնեյի բազում հաջողությունների,իսկ հետո մտածեի ամուսնության մասին...

Երջանիկ ակնթարթներ էի ունեում,երջանիկ պահեր,երջանիկ օրեր,և չէի հասցնում անգամ ետ նայել և տեսնել իմ ուրախ ակնթարթները,քանի որ գալիս էին նորերը,նրանց հաջորդում ավելի ու ավելի նորերը...և այլն:

Ես ամեն օր ու ամեն վարկյան ունենում էի կյանքի թորձ,ամեն անգամ,դժվարությունները հաղթահարելիս ունենում էի մի յուրահատուկ զգացում,որն անկարելի էր բացատրել...

Հաճելի է , երբ կան գեղեցիկ ակնթարթներ

<Յուրաքանչյուր հաջողակ մարդ ունի ցավոտ պատմություն:Յուրաքանչյուր տխուր պատմություն ունի իր ուրախ վերջը: Ընդունիր ցավը և պատրաստ եղիր հաջողության

Ասում են երբեմն,երբ մի բան չես կորցնում,չես գտնում նորը:

Ասում են հաճելի զգացում է լինել հաղթողի կարգավիճակում,և ես ինձ այդպիսինն եմ զգում,այո,այդպիսինն եմ զգում..ես ապացուցեցի բոլորին իմ ուժեղ կամքի ,իմ ինչու չէ նաև եսասիրության,ինչու չէ նայեվ չհանդուրժողականության,այո միջոցով ես ապացուցեցի որ.Չկա այդպիսի ցավ որ անցնող չլինի

Յուրաքանչյուր ցավ ունի իր երջանկությունը

Յուրաքանչյուր հիվանդություն ունի իր համապատասխան դեղը,չնայած կան հիվանդություններ,որոնց անգամ դեղերը չեն օգնում,նրանք թողնում են իրենց սպիերը,բայց չեմ կարող չասել,որ ամեն բան հաղթահարելի է,ամեն բան անցողիկ է,միայ պետք է հավատալ ինքդ քո ուժերին և վերջ

Յուրաքանչյուր րոպե ունի իր նշանակությունը

Յուրաքանչյուր բառ ունի իր իմաստը

Յուրաքանչյուր վախ ունի քաջության իր զգացումը

Յուրաքանչյուր մարդ ունի իր կարծիքը

Յուրաքանչյուր անձ ունի իր ճիշտը

Յուրաքանչյուր ոգ պատասխանատու է ինքն իր արարքների համար

ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ

ՀՈՒՍՈՎ ԵՄ ԴՈՒՐ ԵԿԱՎ

ԻՆՉ ԽՈՐՀՈՒՐԴՆԵՐ ԿԱՆ?

ԻՆՉ ՄՏՔԵՐ?

ԱՍԵՔ և ԵՍ ԿԳՐԱՌԵՄ ԻՄ ԳՐՔՈՒՄ ԴՐԱՆՔ