Kurtuluşa ramak kalmıştı . İlerliyorduk hep . Ne kadar ayağımıza çelme taksalar da usanmayı aklımızdan dahi geçirmiyorduk . Seviyorduk çünkü .
Korkuyorduk belki vazgeçeriz diye . Ayağımız kopmuştu artık . Sürünmeye başladık . Pes etmek vazgeçmek demekti . Ağlıyorduk aynı zamanda yalvarıyorduk . Kederlerimiz hakim olmuştu bize . İrademizi elden çıkmak üzereydi . Bitkin düşmüştük . Sonumuzu bile bile devam etmeliydik oysa ki . Sonumuz başlangıçtı . Seviyorduk be abi seviyorduk .
Akan damlalar yıldırmıştı bizi . Pes etmiştik . Belki tekrar gelirdik bu diyarlara . Ama pes etmiştik yine . Yaklaşmıştık oysa ki . Saldık kendimizi rüzgara . Toz gibiydik . Uçtuk uçtuk ve dibe inmeye başladık . Gözümüz kör olmuştu . Dibe girdikçe sanki büyüler sarıyordu etrafımızı . Rahatladık sandık biran kendimizi . Büyü aklımızı çelmişti . Oysa ki boğuluyorduk . Kalbimiz yok olmak üzereydi . Aşkımız belki de yok oluyordu . İrademizi biri ele geçirmişti . Seviyorduk ve vazgeçiyorduk . Nasıl oluyordu bu ? İnanamıyorduk adeta . Gözümüz sanki birini arıyordu . Sevdiceğimizi arıyordu belki de . Kurtulmaya çalışıyorduk . İlerlediğimizi sanıyorduk . Ama olmuyordu sanki . Mahfoluyorduk . Kayboluyorduk . Unutuyorduk ...
Unuttuk artık hatırlamamız lazımdı . Hatırlatacak kişi lazımdı artık . Ağlıyorduk . Birisinin bize yardım etmesi lazımdı . Beklemeye koyulduk . Bekledik ve bekledik . Bir gün geleceğini biliyorduk . Usanmadık bu sefer bekledik . Sonuca varacaktık . O birisini bekledik hep . Bizi kandırmaya çalışanlar olacaktı beklerken . Oldu da . Ümitsizliğe düşmemizi istiyorlardı . Belki de geleceğine inanmıyorlardı . Nasıl olurdu böyle bir şey ? İnanılmış dava vardı . Olunmuş aşk vardı . Olamazdı . O birisi gelecekti .
"O gemi bir gün gelecek." ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gidişat
PoezieKaramsarlıktan aydınlığa ulaşabilen bir tercih ile başlayan sermayesi aşk olan bir yoldur gidişat . Korkunun yol alması , aklın kalbi bulması sonucu kişinin şevklenmesiyle bir amaca tutunmaktır gidişat . Sahte aşk ile Gerçek aşkın sınırını gösteren...
