satılmış bölüm 1

297 15 26
                                    

Yine göz yaslarima esir olmuştum.ve yaşamak acı verdiği için olsa gerek her nefes alışta daha çok zorlanıyordum.odanın kapısı açıldığında yorganı kafama kadar çektim, gelen babamdı.Yıllardır yaptığı gibi gece boyunca o Zıkkımı içip annemi dövmüştü araya girmek isteyince de bana saldırmıştı. Hıçkırıklarımı içime atıp gözlerimi sıkıca yumdum.Yorgan sertçe uzerimden çekilip yere atılınca yerimden fırladım babam nefret eden gözlerle bana bakıp t-shirt umun yakasından tutup yataktan çıkardı beni.
"Baba yeter artık yalvarıyorum dur"
"Bana sesini yükseltme lan!" hickiriklarimi daha fazla tutamayıp ağlamaya başladığımda hayatımı değiştirecek olan yüreğimi yerinden söken o kelimeler ağzından döküldü
"Hazırlan, seni satıyorum"bi an afalladım ilk ne dediğini anlamasamda söyledikleri yavaş yavaş beynime işleyince elinden kurtulup inanamayan gözlerle baktım.
" ne?" sesim o kadar zayıf çıkmıştı ki ben bile taniyamadim sesimi.yıllardır herşeye rağmen dimdik ayakta durmuştum,güçlü olmaya çalışmıştım ama bu sefer hayatımı alıyordu benden ,asla izin vermiyecektim.Belki bana acır bi an olsun onun kızı olduğumu hatırlar diye düşünmüştüm ama bana daha önceden de yaptıklarını düşününce ne kadar saçma bir düşünce olduğunu anladım ve hemen bu düşüncelerimden ayrıldım. Bi süre sessizlik oldu odada,daha sonra kapının önünde annem belirince bi an için umut doğdu içime.tabi ya annem bana yardım ederdi.
"Ben halledecem bey." babam beni iterek odadan çıktı.Kızarmış gözlerim annemin kanayan dudağı ve morarmiş yüzünde gezerken,annem bana doğru yanaştı.Her adımında içimden birşeyler sökülüyordu,kalbim o kadar agriyorduki ayakta durmakta zorlanıyordum.Ellerimi ellerinin içine aldığında ellerinin ne kadar soğuk olduğunu fark etmiştim ve yaklaştıkça bedenini zor taşıdığını en az benim kadar titredigini.
"Kızım babanın çok büyük bir borcu var,ve eğer ödemezse onu öldürecekler. Senden baban için bir iyilik yapmanı istiyorum." hayır hayır bütün bunlar zihnimin bana oynadığı bi oyundu.Benim annem boyle şeyler soyleyemezdi.
Ellerini saçlarıma doğru uzattiginda ellerimi elinden kurtarıp geriye doğru gittim.
"Anne yalvarıyorum sana lütfen beni babamın oyunlarına alet etme." hızlıca kafasını hayır der gibi sallayarak bana doğru bi adım attı.
"Hayır kızım öyle düşünme bak sende biliyorsun biz zengin insanlar degiliz.babanın borçlarını ödeyecek parası yo-"
"Yok ama kızı var!Öyle mi anne?" böyle bir hareket beklemediği için bi an afalladı,hemen kendini toparlayıp bana yaklaştı
"Öyle şey olur mu kızım sakın bi daha öyle şeyler söyleme"
"Anne ne ozaman ne!benden ne istiyorsunuz öyleyse!"gözyaşlarım yine bana ihanet etmişti daha fazla dayanamayıp yere oturdum hıçkırıklarım gecenin sessizliğinde yankılanırken annem de yere,benim yanıma oturdu.Uzun süren sessizlik ten sonra annem konuşmaya başladı.
" Yine kumar oynamış, ama bu sefer durum ciddi.oynadığı adamlara yüksek miktarda borclanmis,odeyemeyecegimiz kadar.adamlar parasını faiziyle geri istiyorlar ve eğer ödemezse.. "Bu sefer sessizliği bozan ben olmuştum
" ne?"derin bir nefes aldı ve gözlerini silerek ilk defa gözlerimin içine baktı
"Ödemezse babanı öldürecekler, ve evi elimizden alacaklar."
"Peki benden ne yapmamı istiyorsunuz?"
"Adamlar başka yoluda olduğunu söylemişler, eğer.. Eğer seni o adamlara verirse borçlarını kapatacaklarmış"Kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeydim şuan.Ne diyecegimi bilemiyordum.
Annem yanimdan kalkalı kaç saat olmuştu bilmiyorum,ama ben hâlâ ayni yerde oturmuş şuursuzca ağlıyordum.Hala tam olarak ne olduğunu idrak edememiştim,dakikalar geçtikçe herşeyi daha iyi algılıyordum.Ne kadar Ağlarsam agliyayim hic birşey degismeyecekti.gözlerim ağlamaktan ağrıyordu yerimden kalkıp yatagima geçtim bi sure sonra uyumuşum...

SATILMIŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin