Нүдийг минь халхалж байсан гэрэл сарнин өрөөндөө газар хэвтэн би сэрэв, Гэртээ ирсэн гэдгээ мэдсэн даруйдаа нүүрэнд минь аз жаргал биш харин шаналал гуниг л тодорч байв.Таазаа харин нулимсаа арчин сууна Ингээд бүх зүйл дуусчихлаа гэжүү???Дахиад гэж байхгүй!!!!!!!!!би зөв зүйл хийсэн гэртээ ирсэн минь зөв биздээ??Хэн нэгэн зөв гээд хэлээд өгөөч яагаад би баярлахгүй байгаа юм бол???Яагаад инээхгүй уйлаад байгаа юм бол??????????
Миний талаас
Хэдэн цагийн турш газар уйлан суув Нүднээс минь урсан гарж байгаа тэр нулимс бүгд Харууслынх юм боловуу???яагаад ийм өвтөгмөөр байгаа юм бол???уйлах ийм их өвддөгийг би одоо л мэдэж байна Энэ нулимс нүднээс минь биш зүрхнээс минь гарч байгаа бололтой маш халуун шорвог нулимс Чи тэр газраас явахыг хүсэж байсан биздээ???Хүмүүсд садаа болохгүй гэж шийдсэн биздээ??Тэрэнтэй хамт үлдэх боломж байсан Одоо ингэж харамсах хэтэрхий оройтсон биздээ????Битгий уйл!!!уйлах тусам шаналал минь нэмэгдэх болно битгий уйл!!битгий нулимс гар!!! гуйж байна.......Тэр хүнийг март!
*************
**************
************
Болсон бүх зүйлийг мартхыг хүсэж байсан ч Өдөр хоног цаг хугацаа өнгөрөх тусам толгойд байгаа дурсамж минь улам бүдэгсэж Тэрний инээмсэглэл тэрний харц тэрний дуу хоолой зүрхэнд минь сийлэгдэж байв.Гэртээ ирсэн өдрөөс хойш би нөгөө утсыг олж чадаагүй, өгүүллэг дотор олон хоног өдрийг өнгөрөөсөн ч гэртээ ирхэд минь яг л тэр цаг хугацаандаа буцаад ирсэн байсан хэн ч намайг алга болсныг мэдээгүй хааяа бодхоор тэр бүхэн зүүд ч юм шиг эсвэл миний төсөөлөл ч юм шиг санагддаг ч Тэр бүх мэдрэмж зүрхний цохилт тэр үгс бүгд үнэн гэдгийг тархи минь зөвшөөрөхгүй байсан ч зүрх минь үнэн байсан гэж баталж байв.
Жи-ни-Дахиад яагаад гөлийчвөө????
Би-аан чи ирчихснүүү????Энэ сүүлийн цаг биздээ???
Жи-ни-Тиймээ???Чиний наад гөлийгөөд суудаг чинь намайг ямар их айлгаж байгааг мэдэж байнуу???юм асуухаар юу ч ярихгүй юм чамд ер нь юу тохиолдоод байгаа юм бэ???Өгүүллэгний донтолт чинь бүр хурцын шатандаа орчихсон юмуу???
Би-Би өгүүллэг уншаагүй сар болж байна!!!!!!!!!
Жи-ни-Тэр нь дээр шал дэмий зүйлд алтан цагаа зараад Сайн сурж байгаад Гайгүй сайн их сургуульд ороод /үг таслах/
Би-Тэгээд сайн хүнтэй суугаад хүүхэдтэй болно.Дараа нь хүүхдийнхээ төлөө үлдсэн бүх амьдарлаа зориулна ээж аав эмээ өвөө багш бусад хүмүүсийн адилаар эцэст нь үхэх болно.Энэ бол амьдарлын хууль Яагаад би бусад шиг байх ёстой гэж????Ийм хогийн зарчмаар яагаад амьдрах ёстой гэж??
ВЫ ЧИТАЕТЕ
-Уншигч- [Complete]
FanfictionУншиж байгаа өгүүллэгэндээ орох юмсан гэж боддог л байсан биздээ?