Ayça ilkeri ilk defa böyle görmüş olduğu için çok korkmuştu.İlker kanepenin üzerinde baygın bir şekilde yatıyordu.Bu sefer fazla uyuşturucu kullanmıştı sanırım ağzından köpükler geliyordu.Bende korkmaya başladım hemen bir ambulans çağırdım.Hastahaneye kaldırdık hızlı bir şekilde müdahale edildi ailesinin bilgilerini verdim ertesi gün anne ve babası geldi durumu anlattım doktor biraz daha geç gelse hastanız şu anda yaşamıyor olabilirdi dedi.Erken müdahale onun hayatını kurtardı.Şu iki gence tesekkür edin dedi. Annesi kardeşimin elini tuttu.Kızım size bir can borçluyuz ne zaman bir ihtiyacınız olsa çekinmeyin söyleyin artık sizde bizim evlatlarımızsınız dedi .Yoğun bakım ünitesinin önünde beklerken patronum hakan bey geldi.İlkerin durumunu sordu ve babasıyla yalnız bir köşeye çekildiler konuşuyorlardı ama ikisininde birbirlerine olan tavırları gözümden kaçmadı.Kağan amca hakan beye sesini yükselterek kim diye sordu.Onlar fark etmeden biraz daha yanlarına yaklaştım.Kağan amca ilker'e bunu kimin yaptığını buna nasıl alıştırıldığını soruyordu.Hakan bey araştırdıklarını gün içinde haber geleceğini söylüyordu ki o anda telefon çaldı adamın bulunduğunu söylediler.Kağan amca adamı almalarını söyledi.İlker aksam üstü gözlerini açtı.Yanına girdik biraz konuştuk doktor fazla yormamamız gerektiğini söyledi. Patronumla kağan amca dışarı çıktı peşlerine takıldım ilkere bunu kimin yaptığını merak ediyordum.Onlar araca bindi ilerlediler,peşlerinden hemen bir taksiye atlayıp takip ettim.Eski bir fabrikaya geldiler.Issız bir yerdi fabrika çalışmıyordu.Büyük bir kapıdan içeri girdiler.Sessizce kapıya yaklaştım.Bana çantayı teslim eden adamlar oradaydı ve elleri bağlı bir adam vardı.Kağan amca adama ateşe atlamışsın yanıyorsun haberin yok dedi.Bunu öyle bir hale getirin ki ibret olsun dedi.Ve oradan ayrıldılar .Bana evrak taşıdığımı söyleyen adamlar o adamı öyle bir dövdü ki suratı tanınmayacak bir hale geldi.Ellerini ezip kollarını çözdüler.Artık bazı şeyleri daha iyi anlıyordum.Öyle her şey göründüğü gibi değildi.Kimseye görünmeden hastahaneye geri döndüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİS PERDESİ
Teen FictionHayat işte boncuk gibi yıllar bir ipe diziliyor.İyi günlerim,acılarım,umutlarım tesbih gibi çektikçe başa dönüyor.
