The Psycopath's Captive

Flashback

REBEL
______________________________________________________

Pumunta ako sa kwarto ko.

Hay... akala ko di na tayo magkikita pa my dear bedroom.

"Uwaah! Namiss kita! "

Saka sumalpak ako sa kama ko.

Hay... ang baho ko na talaga. Makaligo na nga.

Pumunta na akonsa cr at naligo.

Habang naliligo, bigla kong naalala yung mga pangyayare dati.

Binilisan ko ang takbo ko pauwi ng bahay. Totoo nga kaya yung nasa letter? Di ko alam. Pero mas mabuti nang maka-sigurado.

Pagdating ko sa bahay, agad kong tinungo ang pinto.
Lock...?

Being the rebel that I am, umakyat ako sa bintana ng kwarto ko.

Pero nagulat ako sa nakita ko.
My grandmother is lying dead on the floor. May nakasaksak na kutsilyo sa ulo niya.

Napaiyak kaagad ako. Sinong gumawa ng kahayupang to...?

Dahan dahan ko siyang nilapitan.
"Lola..." I cried.

Nag hawakan ko siya, may napansin akong nakadikit sa noo niya.

"What's this...?"

A note...

'Sorry sweetheart but you're too late. Look what you've done. You let them die. Siya nga pala... sorry to say this too... I have your twin sisters with me...'

My body cringed. Yung kambal...

Di ako makapaniwala sa nabasa ko kaya tumakbo ako palabas.

"Moon! Crescent!" I yelled.

No answer...

"Moon!  Crescent! C'mon girls! Nandito na si ate!" I yelled again.

Wala pa ring sumasagot.

" Kambal! May dalang ice cream si ate! Kapag di kayo sumagot, di ko to ibibigay sa inyo!" I cried

Wala parin.

Wala na ba talaga...?
Nanlumo ako... Para akong pinagsakluban ng langit at lupa.

"Pati ba naman kayo... iiwan ako...?"
I cried silently.

"Sino?! Sino ka bang gago ka?! Ha?! Bakit mo ba to ginagawa?!" pagwawala ko.

I was like that for hours. Not minding my dead grandmother inside the house.

Nang kumalma na ako... tumawag ako ng pulis...
I told them everything... mula dun sa letters hanggang sa pagkuha sa mga kapatid ko.

They said gagawin nila ng lahat para mahanap ang kapatid ko. Pero... after a month, tumigil na sila sa paghahanap...

They declared that my sisters are already dead.

And that's how I was brought to this family.

Di ko nga akalaing makakaranas rin ako kung paano makidnap.
Mahirap pala no?

Eh sila Moon at Crescent kaya? Pinahirapan rin kaya sila?

Hay tama na nga.

Pagkatapos kong magbihis bumaba na kaagad ako.

Nakita ko dun si Rage, naka-upo sa sofa at may hawak na first aid kit.

"Nakita mo pala yung mga sugat ko?" I said

"Oo naman. Hindi naman ako ganun katanga para di makita yang mga yan. Halika, gagamutin ko yan." then he patted the sofa.

Umupo naman ako sa tabi niya.

"Sabihin mo... sinong hayop ang gumawa nito sayo. That's a command Reb, not a question or a request. Tell me the truth." seryoso niyang saad as he started cleaning my wounds on the face.

Di ako nakapag salita kaagad. Parang hinihila pabalik ang dila ko, kahit kating kati na talaga akong sabihin sa kanya ang totoo.

"Speak!" he yelled which made me flinch.

"S-si..." c'mon! ba't ba di ko kayang sabihin?!

"Sino? Sabihin mo Reb... and I'll make that sh*t pay!"

"Hiro..." I whispered. Sana di niya narinig.

"F*ck! Sabi ko na nga ba!" he heard that?!

"Damn that guy! Humanda siya sakin bukas. I'll make sure na sa ICU ang bagsak niya!" he stated with clenched fists.

"R-Rage don't ayoko ng gulo."

"Rebel naman..! Ayaw mo ng gulo... pero ikaw yung naagrabyado eh. Ikaw yung ginulo niya! Okay lang sana kung ibang tao yung tinrato niya ng ganyan! Kaso hindi eh... ikaw... sinaktan niya ang kapatid ko." he said as he hugged me.
Niyakap niya ako ng sobrang higpit.

"Hindi nga kita nasampal ng kahit isang beses.. Hindi nga kita hinayaang magkasugat kahit konti... tapos siya lang pala ang gagawa ng ganito? I'll f*cking kill him...!" dagdag pa niya.

I'm sooo... speechless.

"May iba ba siyang ginawa sayo?" biglang tanong niya.

Automatic akong namula.

"Wala!" agad kong sagot. Ba't ba kasi ganyan yung tanong niya? Kakaiba pa naman ang takbo ng isip ko.

"Ba't ka sumisigaw? Saka ba't ang pula mo? May sakit ka ba?"

"Wala! Okay lang ako! Sige! Goodnight!" sabi ko saka tumakbo papunta sa kwarto ko.

______________________________________________________

Helloooo~
Guys... sorry sa sasabihin ko pero...

Pede niyo pong suportahan si Author? Hehe.

Sorry for asking this so sudden. Wala kasi akong inspiration.
Marami ring problema si Author ngayon.

Please. Please. Please. Pleeeaaassseee.

Ngayon lang talaga to. Saka wala na akong ibang malapitan kundi kayo. Huhu 😭

Please help motivating me guys.

Hayyysss.

Sorry talaga. Sorry ng marami sa mga nastorbo ko.

Vote or comment.

Either of the two. Kahit isa lang sa mga yan. I'll be sooo grateful to you.

Maraming. Maraming salamat sa pagbabasa ng note kong to.

Please support Author unnie....
I love you guys...~