Hayatımın en anlamsız 2 saatini geçirdim. Gözlerimin içine bakıp anne ve babamı anlatan kadına inanamıyorum. Dünyada bir sürü farklı varlığın yaşadığını ve benim nesli tükenmiş bir varlık olduğumu söylemesi inanılmazdı. Gerçekten inanılmaz. Yani buna nasıl inanacağımı bilmiyorum. Yetimhanede geçirdiğim onca kötü günden sonra, anneme ettiğim onca hakaretten sonra onun beni korurken öldüğünü öğrenmem ilginçti.
2 saat önce...
Kolumdan çekiştiren kadının evine geldiğimizde bir koltuğa oturup gözlerinin içine bakmaya başladım. Bana neyi anlatacağını merak ediyordum. Kadın konuşmaya başladı.
"Benim adım Mary. Ben bir Optimusum. Optimus benim türüme verilen isim. Bizler hayvan kanıyla besleniriz. İnsanlara her hangi bir zararımız yoktur. Fakat her tür bizim gibi değil. Her türün farklı beslenme alanları vardır. Farklı şeylerden besleniriz. Sen bir Tagsın. Senin türünün yok olduğuna dair kesin kanıtlar bulunuyordu. Yani annen ve baban öldürüldükten sonra türünün yok olduğu düşünülüyordu. Senin türün çok tehlikeli. Çok güçlüsün. Bütün türlerden daha güçlü. Sahip olduğun gücü almak isteyen bir tür daha var. Beslendiği varlığın tüm yeteneklerini kendine alır. Başka bir varlıktan beslenene kadar o yeteneği barındırır. Annen ve baban bu türe kurban gittiler. Aslında onları yenebilirlerdi fakat oyuna getirildiler. Çok güvendikleri biri tarafından oyuna getirildiler. Seni kurtaranın kim olduğunu bilmiyorum. Aslında kurtulduğunu bile bilmiyordum. Parkta o cesedi görene kadar türünün annen ve babanla yok olduğunu sanıyordum. Sokaklarda olman çok tehlikeli. Arkanda kanıt bırakman çok tehlikeli çünkü anne ve babanın peşinde olan varlıklar senin de peşine düşebilirler. Bak sen çok eşsiz bir türsün. Hepimizden daha yetenekli, hepimizden daha güçlüsün. Bizim türlerimizin çoğu insanlarla beslenir. Geri kalan kısmın çok azı diğer türleri avlarlar. Fakat herşeyle beslenebilen yalnızca bir tür var. Senin türün. Sen hem doğa üstü varlıklarla beslenebilirsin hem de insanlarla. Sadece bununla kalmıyor. Beslendiğin doğa üstü varlıkların güçlerinin bir kısmını kendine alırsın. Hızlı koşabilme, daha güçlü olma, zihin okuyabilme.. ve buna benzer bir sürü şey. Annen tanıdığım en güçlü kadındı. Onun ölebileceğini düşünmüyordum. Açıkçası anneni harika bir eşe ve senin gibi bir çocuğa sahip olduğu için kıskanmıştım. Daha sonra wide'lar anneni ve babanı öldürdü. Senin hayatta olmana hala inanamıyorum fakat annen için seni canım pahasına koruyacağıma söz veriyorum."
Ne düşüneceğini bilmeyen 11 yaşında bir kızdım sadece. Bütün bunları kaldırabileceğimi sanmıyordum. Hayatımın bu dakikadan sonra değişeceğini düşünmüyordum. Birini öldürmüştüm ve kendimi türler arası bir savaşa atmıştım.
...
Mary beni eğitmeye başladı. Dövüşmeyi öğretti bana. Beslenme dürtümü nasıl kontrol edeceğimi, her şeyi yavaş yavaş öğreniyordum. Çok fazla çalışıyor, çok iyi dövüşmek istiyordum. Çünkü Mary önüme bir hedef koymuştu. İntikam. Anne ve babamın katillerini bulacaktım. Anne ve babama ihanet eden aile dostumuzu. Hiç kimse yaşadığımı bilmiyordu. Hiç kimse beni tanımıyordu. Fakat ben herkesi tanıyordum.
5 yıl sonra...
16 yaşına girdiğimde hedefime biraz daha yaklaştığımı hissedebiliyorum. Kendime bir liste yaptım. Öldüreceğim kişilerin listesi. Listenin başında aile dostumuz olan Michael yer alıyor. Bize ihanet eden adam! Onu öldürürken gözlerimin içine bakmasını istiyorum, gözlerimin içine bakıp annemi, babamı hatırlamasını. Ben kendimi çok hazır hissetsem de Mary buna izin vermiyor. İlk önce yetenekli türlerden bir kaçıyla beslenip yeteneklerini almamı istiyor. Bunun kolay olacağını sanmıyorum çünkü 5 yıl önce beslendiğim adamdan sonra hiç insan öldürmedim. 5 yıl boyunca hayvanlardan beslendim. Ben varlıkların yaşam enerjisini emiyorum. Böylece içimdeki açlık dolmuş oluyor.
...
Ben Rachel. Bir Tag'ım. Yaşam enerjisiyle beslenen çok güçlü bir yaratık. Ne olduğunu bilen, ne yapmak istediğini bilen 16 yaşında bir genç kız. Ailemi öldürenlerin peşinden gideceğim. Hepsini yok edeceğim ve ölürken gözlerimin içine bakıp yalvardıklarını duyacağım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VARLIK
FantasyBana bu ismi kim vermişti? Hangi anne çocuğunu bir yetimhanenin kapısına bırakacak kadar acizdi? Aciz miydi yoksa gaddar mı? Kim olduğumu düşünürken insan olmadığımı fark ettim.. Bunun sorumlusu ne annemin acizliğiydi, ne de gaddarlığı. Şimdi tek dü...