CoCo (ft.JustinBieber)

Hoofdstuk 20

Het is half 9. Ik zit in mijn kamer op mijn bed, met mijn mobiel naast me. Twijfelend of ik Justin een appje moet sturen. Maar wat? Dat weet ik zelf ook niet.

De hele rit naar huis had Justin 1 keer geprobeerd om met me te praten. Hij zei dat het hem niet uitmaakte dat ik hem zoende. Hij wilde het al doen, maar hij hield zich in. Ik had hem genegeerd. Hij zuchtte en richtte zich weer op de weg. Toen hij me thuis afzette had ik alleen een bedankje gedaan, en was toen de auto uitgestapt. Geen knuffel of kus, helemaal niets .

Zal ik anders naar buiten gaan? Ik wil hem eigenlijk nog even zien. Mijn excuses aanbieden voor hoe ik vanmiddag tegen hem had gedaan. Samen hadden we het heel gezellig gehad, en ik had het weer verpest. Snel trek ik mijn laarsjes aan en pak ik beneden mijn spijkerjasje van de kapstok. "Ik ga nog even naar buiten!" Roep ik naar mijn ouders voor ik de voordeur achter me dicht trek.

Tijdens dat ik naar het eind van de straat loop type ik een whattsappje naar Justin. "Kom je zo even naar buiten? Ik zie je bij het padje bij de sloot." Even twijfel ik of ik er een 'x' achter moet typen, maar ik besluit het toch niet te doen.

Aan het eind van de straat zijn nog best veel mensen. Samen met Lizzy klets ik over school, en ik scroll met haar door mijn instagram, tot ik een appje krijg. Het is Justin "Ik ben er over 5 min."

"Ik ga even bij de grote speeltuin kijken." Zeg ik tegen Lizzy. Dat is het plein van mijn oude basisschool. In de avond hangen er vooral kinderen rond en ik weet dat Lizzy daar niet naartoe mag. Ze knikt, en ik sta op. Als ik bij de sloot sta kijk ik naar het water. Ik loop een beetje heen en weer tot ik opeens een stem hoor.

"Je wilde me spreken?" Het is Justin. Ik kijk op, en loop naar hem toe. Hij heeft een shirt met korte mouwen aan en een jogginsbroek. Zijn spieren zijn goed te zien, maar daar let ik nu even niet op.

"Sorry van vanmiddag. Ik weet niet wat me bezielde." Zeg ik terwijl ik mijn ogen neer sla.

"Het maakt niet uit dat zei ik toch? Ik wilde je de hele tijd al zoenen." Hij tilt mijn kin omhoog door zijn vinger er onder te leggen. Ik kijk hem aan.

"Ik weet het maar toch." Ik bijt op mijn lip. Justin komt dichter bij en gaat met zijn lippen naar mijn oor.

"Maak het me niet zo moeilijk." Zijn warme adem laat me huiveren, en ik glimlach. "Sorry dat ik op mijn lip bijt als ik nerveus ben."

"Het is sexy."

Bij het woord 'sexy' slaat mijn hart een slag over. Sexy? Hij vind me sexy? Ik voel dat mijn wangen rood worden, en wend mijn blik opnieuw af. "Nu ben je schattig."

Hij pakt mijn hand vast, en geeft er een kus op. Ik zie aan hem dat hij verder wilt gaan, maar we weten allebei wat we hebben afgesproken. 'We doen het rustig aan'.

"Als we die belofte niet hadden gemaakt had ik je nu allang gezoend." Ik glimlach. Hij haalt een plukje haar uit mijn gezicht, en hij gaat voorzichtig met zijn duim over mijn lippen. "Je bent zo mooi." Ik voel dat ik weer moet blozen. Ik kan er niet tegen als hij me zo veel complimentjes geeft.

"Stop." Giechel ik. "Wat? Vind je het niet lief als ik je complimentjes geef?" Vraag hij.

"Jawel heel erg zelfs." Geeft ik toe. "Maar ik kan er niet tegen dan moet ik blozen." Hij glimlacht, en geeft me een kus op mijn voorhoofd.

"Ik hou van je." Zeg ik als hij mijn handen weer vast heeft.

"Ik ook van jou. Heel veel." 

"Zie ik je morgen?" Vraagt hij. Ik trek een moeilijk gezicht.

"Ik had morgen met Em afgesproken en ik moet aan mijn huswerk." Zeg ik. "Sorry."

"Maakt niet uit." Glimlacht hij. "We spreken wel een andere dag af."

Ik knik. Hij geeft me nog een kus op mijn hand, en dan nemen we afscheidt. Ik wacht een paar minuten, en loop dan ook terug naar het eind van de straat. Anders valt het veel op. Justin moest langs die kinderen lopen en het is een beetje raar als we uit het zelfde padje komen vlak na elkaar.

Als ik terug ben ik de straat zie ik dat iedereen al naar binnen is. Het is al schemerig aan het worden, en het is ook al kwart over 9. In mijn eentje loop langs Justins huis. Ik werp een snel blik haar binnen en zie dat hij op de bank tv kijkt. Hij glimlacht als hij me ziet, en ik geef hem een luchtkusje. Daarna loop ik verder naar mijn eigen huis toe.

Eenmaal thuis kijk ik met mijn moeder en zusje tv. S'avonds sta ik onder de warme douche, terwijl ik aan Justins complimentjes van vanavond denk smeer ik mijn lichaam in met douchegel. Ik kan het niet laten om te glimlachen als ik terug denk aan onze zoen van vanmiddag.

S'avonds in bed voel ik me leeg. Die ene avond dat Justin bij me was, toen hij zo dicht tegen me aan lag voelde ik me zo veilig. Met zijn sterke armen om mijn middel, en als ik mijn ogen opende zag ik hem. Heel schattig met zijn ogen dicht en zijn mond een stukje open, slapend.

Een traan verlaat mijn ooghoek. Opeens, uit het niets. Er volgen er meer, en ik stop niet. Waarom moet ik opeens huilen?

Er is de afgelopen dagen veel gebeurd. Ik ben verliefd geworden, ik heb gezoend en er heeft een jongen in mijn bed gelegen. Die ook nog eens drie jaar ouder is dan ik. Dan moet ik ook nog alles wat ik samen met Justin doe voor iedereen verborgen houden. We kunnen niet in het openbaar hand in hand lopen. Ik moet tegen mijn vriendinnen en binnenkort waarschijnlijk ook mijn ouders liegen over waar ik naartoe ga.

Na een tijdje val ik eindelijk in slaap.

• • • • • • • • • • • •
Ja, weer een 1000+ hoofdstuk. Ik heb best veel inspiratie, dus ik kan lekker door blijven schrijven!
XOXO
Puck