'wakker worden!!!!' Louis en Niall stonden midden in de kamer te dansen, zingen en te schreeuwen dat we wakker moesten worden.
Ik pakte mijn kussen en gooide hem tegen Louis zijn hoofd, vliegensvlug keek Louis om wie de dader was en toen hij dat zag liep hij naar mij toen en ging op me zitten 'je bent echt gek' riep ik 'kunnen jullie wat stiller zijn?' vroeg een heese stem afkomstig van Harry 'nee, Louis zit boven op me en ik word geplet, en jij zeurt om stilte?' zei ik tegen hem.
Toen de woorden tot Harry waren doorgedrongen duwde hij Louis van me af en viel Louis op Liam en Zayn, die nu ook wakker werden 'goed geregeld mensen, we gaan ontbijten' riep Niall en hij liep naar de keuken toe. Eten, nu?, ik was hartstikke misselijk, ik ging weer liggen terwijl de jongens allemaal naar de keuken liepen om te ontbijten 'Cecilia waar blijf je?' riep Niall 'je bent toch niet weer in slaap gevallen?' zei hij. Ik antwoordde niet omdat alles wat ik deed me misselijker maakte, niet veel later kwam Niall de kamer in lopen met de bedoeling om me op nieuw wakker te maken maar toen hij zag hoe beroerd ik was riep hij naar Liam dat hij moest komen 'wat is er?' vroeg hij verbaast 'krijg je haar niet wakker?' maar toen hij mij zag liggen verdween zijn glimlach 'wat heb je gedaan?' vroeg hij verwijtend aan Niall 'niks!!! ze was al zo toen ik er aan kwam en het wordt steeds erger' Liam knielde bij me neer en riep naar niemand in het bijzonder dat ze het alarm nummer 999 moesten bellen, zag ik er dan echt zo erg uit? 'hoezo?' hoorden we Zayn terug roepen 'Cecilia, ze is, ik weet het niet, bel nou maar gewoon' riep Liam
'hoe laat is het?' vroeg ik met bijna al mijn laatste krachten
'shit, hoe laat is het?' vroeg Liam 'is het 8 uur geweest?'
'het is kwart over 8 hoezo?' zei Harry en hij kwam bezorgd naar de woonkamer rennen en knielde bij me neer
'ze had haar medicijnen moeten nemen, er is nu nog een kleine kans dat als ze weer flauwvalt dat ze dan weer wakker word, Cecilia, je moet wakker blijven' zei Liam tegen me 'Harry let er op dat ze wakker blijft, ik moet even wat regelen' en weg was Liam.
Mijn oogleden werden steeds zwaarder en het werd steeds moeilijker om ze open te houden 'please, blijf wakker' zei Harry smekend, ik deed heel erg mijn best maar het lukte niet, naar een paar minuten werd alles zwart, ik hoorde nog wel wat dingen zo ook dat Harry begon te huilen en dat Niall er ook was bij gekomen en Harry gerust probeerde te stellen, ik voelde dat iemand mijn hand vast pakte en al snel kwam ik er achter dat het Harry was want hij begon tegen me te praten 'Cecilia, ik weet niet of je me hoort maar we gaan er voor zorgen dat alles weer goed komt, ik hou zo veel van je, je moet het overleven anders kan ik niet meer veder leven hoe ik nu leef' ook toen hij uitgepraat was bleef hij mijn hand vast houden en hij drukte een kusje op mijn voorhoofd 'ik bel haar broer weet je waar haar mobiel is?' vroeg Niall nu 'hij zit in haar zak' zei Harry en Niall liep weg 'je moet het overleven, oké?, dan kun je ons helpen, we hebben ook onze problemen, en je kunt ons helpen, dat wil je ook want dat heb je verteld, je wil mensen helpen die verslaafd zijn, en dat zijn we, niet tegen de jongens zeggen dat ik dat heb gezegd hoor, maar weet je, ik hou heel veel van je, al vanaf de eerste keer dat ik je zag, Niall heeft me uitgelegd dat ik verliefd op je was, ik heb me zo nooit eerder gevoeld bij andere meisjes, jij bent speciaal, en ik weet dat je het kan, je bent een vechter' zei Harry en toen bleef het stil, heel zachtjes spande ik mijn arm spieren aan en kneep in zijn hand, ik had hem gehoord ik zou mijn best doen om het te overleven.
Toen werd het stil, heel stil, ik hoorde niks meer en ik had het gevoel dat ik viel, dat ik heel diep viel, in een diep donker gat, een diep donker zwart gat.
