Harry p.o.v.
In het weekend ging ik naar het ziekenhuis en zat daar de hele dag.
Op maandag wou ik weer naar het ziekenhuis gaan maar de jongen hielden mij tegen
en dwongen me mee te gaan naar school.
Op school ging alles goed, niemand vroeg naar Cecilia en niemand leek haar te missen.
Elke dag ging ik naar school naar het ziekenhuis, ik maakte daar mijn huiswerk en luchtte mijn hart over alles.
Alle concerten, interviews en signeersessies werden afgezegd omdat ik niks meer wou en alleen maar in het ziekenhuis te vinden.
Vandaag waren we met de jongens en Jake in het ziekenhuis,
we waren aan het praten maar ik kon nog maar aan 1 ding denken:
nog een halve maand en Cecilia zou er niet meer zijn.
het was alsof Jake mij gedachten kon lezen want in eens zij hij
'nog 1,5 maand anders is het voorbij'
'ik heb ergens gelezen dat als je tegen iemand praat dat de kans groter is dat diegene weer uit de coma raakt' zei ik,
'geloof je dat?' zei Jake.
'ja, dat geloof ik' zei ik
en toen was ons gesprek afgelopen,
