DANGER ACADEMY:SCHOOL OF WEIRDOS (HIATUS)

[5] Math (e)

CELESTIA AT THE MM (Ang ganduuuhhh)

EDITED MAY DINAGDAG AKO PERO MAY TYPOS PA. PLEASE REREAD.

Chapter 5

Celestia

Nakahiga ako ngayon sa kama ko. I am so exhausted matapos ang extreme shopping namin ni Yhannie.

Ngunit I can't find my self to sleep.

I glanced at the left side of my room.

Nakita ko yung letter of acceptance sa school ni Mr. Lee.

Kinuha ko yun.

Dear Mr. Mendez,

We are happy to tell you that your daughter, Celestia Jade Mendez, is open-heartedly welcome at our school. She may start her school tomorrow. As the school's ritual, she must be scanned to know what her kind is.

Sincerely,
Mr. Lee Jun Jeong

Wait, I forgot to scan myself! I mean let them scan myself. Tsk! Dahil sa stupid tarantadong 'prinsipeng' yon!

Wait, Ano kaya ang kind ko?

Tsk. I better scan myself tomorrow. Di ko kasi napascan dahil sa pesteng feeling prinispe at yung mga avid fans nung feeling prinspie na yun. Amputs.

XxXxX

"We will tell send the results through E-Mail Miss Mendez. You can receive it after thirty minutes." Ani ng Laboratory Head. Nag-bow ako at nagpaalam.

Mabait naman siya eh di kailangang tarayan.

Nagproceed na ako sa classroom. Okay lang namang malate ako kasi may idadahilan naman ako.

Pumunta kasi ako sa Laboratory naming, dinaig ang school sa Japan sa sobrang hi-tech. Wew.

Nakita kong nagtuturo ng Math ang teacher namin. Kumatok ako sa pintuan to get the teacher's attention. Tiningnan niya ako ng maigi at tsaka nag-gesture na pumasok ako sa klase nakita niya siguro na may cotton ang gitna ng braso ko. Nagpatest nga kasi ako.

Umupo na ako sa upuan ko, which is katabi ng upuan nung nagaala prinsipe sa school. Oo sadly, seatmate ko siya. Kawawa ako este kawawa siya.

Nakatingin siya sa akin habang nagsusulat ako ng notes. Oo, warfreak ako pero alam ko naman ang salitang pag-aaral. Hobby ko lang talaga ang mag-cutting basta trip ko.

Binigyan ko siya ng matalim na tingin.

"Stop staring." Malamig kong tugon.

Nabuhay siya at agad umiwas ng tingin. Psh. Wala akong pake sa kanya noh!

Halatang hindi nakikinig sa lesson! Bwahaha.

"Mr. Lee! Answer question number 4!" Nabalik sa wisyo si Prinsipe at agad tumayo at lumapit sa board, nagsimulang magsulat.

I was wearing my famous smirk. Alam niya yung equation pero namali siya ng signs kaya namali yung answer niya.

Nung natapos na siya pinalakpakan siya ng mga kaklase namin. Nakangising bumalik si Prinsipe sa upuan niya. Pero binalikan ko lang siya ng mas malaking ngisi.

"Very good Mr—" I cut the teacher off. "Excuse me sir but the answer is wrong." Napatingin si Sir sa equation ni Prinsipe.

"This is wrong sir." Sabi ko sabay turo sa maling sign. Napaawant ang bibig nilang lahat.

Sinolve ko ito at pinakitanang tamang answer.

Nakangisi akong bumalik sa upuan.

"Oh! Miss Mendez is right! I am very sorry Mr. Lee." Pinalakpakan ako ng mga kaklase ko pero mostly hindi pumalakpak, napahiya kasi nagkamali yung prinsipe nila.

Nakangisi akong lumingon kay Prinsipe. "Oh? Ano ka ngayon? Tsk!"

XxXxXxX

Papunta ako ngayon sa locker ko.

Bubuksan ko sana yung locker ko nang may manghila ng buhok ko.

"Natalo mo man kami nung nakaraang araw but we're back to do revenge!" Itinulak niya ako  kaya napatama ako sa locker ko at natamaan ang collarbone ko sa leeg.

"Shit." I cussed. Humarap ako sa kanila.

Pero may itinusok silang karayom sa akin.

I felt dizzy at parang kumikirot ang ulo ko at yung braso ko.

Feeling ko naparalyze ko. Shit.

Ano ba tong nilagay nila sa akin?!

The darkness ate me.

Grayson Nicholas Nathan Lee's P.O.V.

I sneaked out of Science class. Wala lang. Ang boring eh. Tsaka pake ko ba sa Science na yan! Tsk. Sakit sa ulo! I want to go to my favorite place dito sa school. Sa hidden house namin. Haha oo meron akong mga kaibigan.

Actually naghihintay na ata nga yun dun.

Dumaan ako sa locker room nang may marinig ako.

"Girls, carry her! Ilolock natin siya sa Janitor's closet!"

Out of curiousity, I peeked.

Shit. Yan yung babaeng warfreak at maamgas ah? Bakit nakadapa siya at nakapikit?

Tsk. Bahala siya sa buhay niya.

Tatalikod na sana ako nang may maalala ako.

She looks like her. She is like her.

Di ko alam pero kusang lumapit ang mga paa ko sa kinaroroonan niya.

Nakita ko yung grupo ng mga maarte dito sa school. So binully siya?

"Kyaaaaah!" Napatabon yung isa sa bibig niya nang makita ako.

Binigyan ko lang sila ng blankong tingin.

"Carry her."

Nahulog ang mga panga nila.

"W-what?!"

"Are you deaf?" Mahinahon kong sabi.

In a blink of an eye, karga-karga na nila si Miss Warfreak papuntang clinic. Ayan kasi pabebe pa masyado. Fvck.

*********************

CHERI's NOTE!

MARAMING MARAMING MARAMING SALAMAT SA MGA NAG-ADD NG LIBRONG ITO SA READING LISTS NINYO. MARAMI TALAGANG SALAMAT SA SUPPORTA. PASENSYA AT MATAGAL AKO MAG UPDATE BUSY KASI AKO SA SCHOOL. PERO MARAMI TALAGANG SALAMAT! ^_____^