BENLİK: NEYZEN; (NÜFUS ET) DİK DUR,(CENDERE) TEVEKKÜL ET!

Kera"Beş YılFeriha'dır Kızın AdıYetmez MiEcelDenizde Kararti VarBahçede

Duy beni, unutma yaşamayı...

-Bahçede

Cumartesi; hafta sonu candır diyebilmek, gerek!...

Marifettir yaşamak; deme yeter der dünya, insana!...

Dünyalar kadar, derdin olsa ne yazar?!

Artık değilim ben de insan, hayata!...

Tükenmemeli!...

Varlığını kanıtla der hayat, insana!...

Mesela mi? Dövülen kişiye; eğitim alamayan kişiye, gün her daim doğar... An gelir: Şükür de edersin; neden ben diye, isyanda edersin!

Zehrini kendine sakla der hayat, insana!...

Umut, aşılanmalı!...

Elinden tut kelimelerin der yazar, hayata!...

Enderun usulü gibi, yetişsen ne olur!...

Rüzgardan korun der hayat, insana!...

Bakmalı, görmeli!...

Çağır beni der hayat, insana!...

Sen kendiliğinde ki, bütünlüğünü koru! Yetilerini kaybetme yeterli. Kadarını bana yazana bırak, kısa bir anlığına!

Issız kalma der hayat, insana!...

Aktif olmalı; her durumda, cephe almak gerekli!...

Galip gel der hayat, insana!...

Zahter, bir adım at...

Lale ol der hayat, insana!...

Erkekler Ağlamaz diyebilmek için; sev dünyayı, varlıklarını!...

Iskartaya çıkartma beni de insan, hayata!...

Eminim; kimse şu dönemde gidemez, dersin...

Gelişme göster der hayat, insana!...

Gülü seven, dikeni aramamalı!...

Isınma bana der hayat, insana!...