Chapter 7: 2/22/22

6.2K 189 2
                                    

------------------
-----------

CHAPTER 7

Alexie's Point of View

Hindi nga ako nagkakamali na nakatayo lang si Dale sa gilid at nakasandal sa pader malapit sa gate na madalas kong exit. Nakapamulsa ang mga kamay nito, saglit akong natigilan para tingnan s'ya pero kalaunan naglakad na ako patungo sakanya.



Napansin yata n'ya na nakarating na ako kaya naman nauna na s'yang naglakad na sinundan ko nalang. Medyo marami raming students dito.



Imbis na sa main exit ako lumalabas ay sa kabilang exit dahil kaunti lang ang lumalabas dito.




Sinundan ko s'ya hanggang sa kotse n'ya and if I'm not mistaken it was a BMW, colored black. Pagbubuksan n'ya sana ako ng pinto pero ako na ang nagbukas saglit at saglit ko s'yang tinapunan ng seryosong tingin bago pumasok. Nakangisi s'ya saakin at hindi ko alam na baka pagpapakitang tao lang.



Sasakay na sana si Dale pero napansin kong dumating si Rai, magkaharap ang dalawa sa gilid ng pinto ng drivers seat. Kaagad akong lumabas.






"Rai?"

"Bakit sumasakay ka sa sasakyan nito? Seryoso ka na ba d'yan, Lex?" sabi saakin ni Rai pagikot ko papunta sa pwesto nilang dalawa, hindi ako nakapagsalita kaagad.

"Pre, kanina ka pa nangingialam. I'm not harming her or anything. Why do you care, anyway?" Kalmado ngunit seryosong sinabi ni Dale. This time ay tumingin na si Rai sakanya.

"Wala naman. I was just curious she's with you at this time." Nang wala na ang nagsasalita ay dahan dahan ng umalis si Rai, hawak nito strap ng bag n'ya sa balikat.


Mabilis na lamang kaming bumalik ni Dale sa kotse n'ya, pagkalagay ko ng seatbelt ay hindi ko na napigilang magtanong.

"Saan ba kasi ta'yo pupunta?"


"I just need some company." sagot n'ya habang minamaniobra ang steering wheel ng kotse.




"Bakit ako? Marami ka namang kaibigan, ah?" Hindi na n'ya ako sinagot ka'ya natahimik nalang din ako ng nakasimangot.



Hindi ko nalang namalayan na nasa park na pala kami ng kung saan namin binalak pumunta. But I guess this place was parking lot of a mall, I was so curious but I didn't tried to ask him since we're here now.







Pagpunta namin sa main entrance ay nasa Eastwood mall pala kami. Magkasunuran lang kaming dalawa na pumasok sa loob, nilinga ko ang paligid saglit hindi dahil sa first time ko dito or ignorante ako. It was just after a long time, I'm here again.




Medyo malayo ito sa San Beda, kaya tingin ko wala ng gaanong nakakakilala kay Dale.




"Ano ba ang gagawin natin dito?"


"Aren't you hungry?" Tanong n'ya at hindi pinansin ang sinabi ko.




"Yeah, Maybe I'll just gonna have my dinner later at home." Walang ganang sagot ko, nginisian lang n'ya ako at hinatak sa pinakamalapit na restaurant.






May bumati saamin pagkapasok na which is common sa mga restaurants.




This resto looked aesthetic. The combination of colors from chairs tables to walls artworks, even dress codes of the employees. Pastel ang type colors hindi nalalayo ang kulay kahit maraming kulay ang pinaghalo halo.

Pretend to be His GirlfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon