NEDEN BEN?

* DOĞUM GÜNÜ PARTİSİ*

MULTİMEDYA:Su'nun partide giyeceği elbise***
İyi okumalar.....

***
Annesinden ayrılmış minik bir çocuk gibi hissediyordum kendimi.Düşüncelerimin hepsi havada uçan kuşlar gibi bir taraftaydı.Babamın annemi aldattığını öğrendiğimde dünyam başıma yıkılmıştı resmen.Akşam eve her zaman geç gelirdi.Annem ise babam gelene kadar uyumazdı.

Babama olan nefretim her geçen gün büyüyordu.Birgün okuldan eve geldiğimde babamı odada o kadınla telefonda konuşurken duymuştum."Sana onunla boşanamam dedim neden beni anlamıyorsun"dedi babam karşı tarafı dinledikten sonra"onun ne kadar zengin olduğunu sende iyi biliyorsun"dedi bunu duyunca ağzımı kapatıp hemen odama kaçmıştım.

Annemle sadece parası için evlenmişti.Bu güne kadar sadece anneme dedemden kalan mirası için anneme katlanmıştı.Anneme söylemek istiyordum ama annemin onu ne kadar çok sevdiğini görünce bu isteğimden geri vazgeçmiştim.Taki bir gün kendi eceliyle trafik kazası geçirip ölene kadar.Ondan sonra anneme bu konuda hiç bir şey söylememiştim.
*
Bu güne yaşadığım her şeye lanet ediyordum.Onların istediği teklifi neden kabul ettiğimi bende bilmiyordum ama bir tarafım kabul ettiğimi haklı buluyordu.Diğer tarafım ise bunu nasıl kabul ettiğimin şokunu geçirememişti üzerinden.Yataktan kalkıp banyoya girdim.

Aynadan kendime baktığımda ise bir çift mavi gözler beni karşılamıştı.Göz rengimi annemden almıştım.Küçük kardeşim ise herhaliyle babama benziyordu.Kısa bir duş aldıktan sonra sarı bir havluyu belime dolayıp banyodan çıktım.

Dolabı açtığımda bir ton kıyafetle karşı karşıyaydım.Bir çift borda renginde olan iç çamaşırları çıkarıp yatağın üzerine attım.Hava bugün diğer günlere göre daha soğuktu.Bol kollu bir kazak ve siyah bir dar kot pantolon bulup yatağın üzerine attım.

Kapı birden açıldığında şoka girmiş gözlerle o tarafa döndüm.Savaş karşımda şok olmuş gözlerle bana bakıyordu sertçe yutkunduğunu duyduğumda utanmama engel olamadım.Utandığımı anlamış olmalıki hemen arkasına döndü."Giyindikten sonra aşşağıya gel seni bekliyorlar"dedi sözümü beklemeden kapıyı çarpıp gitti.

Ağzımdaki cümlelerin hepsi toz olup uçtu.Bir çırpıda kıyafetlerimi giyip masanın üzerindeki tarağı alıp taradıktan sonra ıslaklığını aldırmadan odadan çıktım.

Merdivenlere geldiğimde içimdeki çekingenlik duygusu kendini gösterdi.Yavaş adımlarla merdivenden indim .
Salonda dün gördüğüm herkes vardı.Sadece Savaş'ın oturduğu iki kişilik koltuk boştu ama oraya oturmayı hiç istemiyordum.Cahit amca Savaş'ın yanını gösterince istemesemde dediğini yapıp oraya oturdum.Aramızda bir el kadar boşluk bıraktım."Günaydın kızım"dedi Cahit amca sesindeki samimiliği işitmiştim.

Semih denen adam ise soğukluğunu bozmadan bana bakmaya devam ediyordu.Onu yok sayarak Cahit amcaya baktım"günaydın"diye mırıldandım."Size soracak sorularım var"dedim.Utanıklığı bir tarafa bırakarak.Cahit amca samimiliğini bırakmadan"istediğini sorabilirsin"dedi.

"Beni buraya neden getirdiğinizi gerçekten çok merak ediyorum."dedim.Cahit amcanın oturduğu yerde kıvrandığını görebilmiştim."Bunun cevabını sana şimdi söyleyemeyiz"dedi sesinde benden sakladığı şeye bulmaya çalışmıştım ama yüzünde kendini belli eden hiç bir şey yoktu."Peki neden sizinle çalışmamı istiyorsunuz"dedim.Kendimden emin bir şekilde Cahit amcanın bu sorumla daha çok kıvrandığını görebilmiştim.

"Dayı istersen bunları bırakıp işimize odaklansak?" diye sordu.Bunu söyleyen Savaş'tı.Cahit amca onun dayısıydı.Aslında gözrenklerinin benzemesiyle akraba olabilecekleri aklıma gelmişti ama dayısı olabileceği aklıma hiç gelmemişti.Bugün kaçıncı şoka girdiğimi bilmiyordum ama bu şoku hemen üzerimden atmıştım.