MayWard 300 Days with my contact husband

Chapter 5: The Contract

Edward's POV

Saturday ngayon. Ayokong sanang pumunta ng party. Mas ko pang magkulong nalang sa room ko. Pagkatapos mg nangyari nong isang gabi di na ako lumabas sa kwarto ko. Ang sakit lang. Hindi ko alam kong paano ko haharapin ang mga tao lalo na si heaven. pero pinilit ako ni Dad kaya wala na akong nagawa.

Late na akong dumating sa party. sinadya ko talaga para hindi makita si heaven. pagdating ko the emce introduced me right away. pag tapos non ay bumaba narin ako para umalis. wala ng rason para magtagal pa ako dito. pero nakita ko si heaven galing sa comfort room. Alam ko wala na akong dapat sabihin sa kanya pero gusto ko paring humingi ng isa pang pagkakataon. Kaya sinundan ko siya hanggang nakarating kami sa my fountain. Saka ko lang nawari na papunta pala siya

Kay marco""

Nag-usap sila ng bigla na lang niyang niyakap si marco

Ang sakit!!!!!! Parang pinasan  sa mga balikat ko ang buong mundo.

Ngayon alam na alam ko na talaga na wala na akong pag-asa kahit anong pagsusumamo ang gawin ko. Kahit na lumuhod ako sa harap niya,   hindi na magbabago ang isip nya. Si marco parin ang pipiliin niya.

Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin. Nagdidilim na ang paningin ko kaya hinila ko ang babaeng nasa harap ko at hinalikan ko..

Hindi ko alam kong bakit ko ginawa yon pero bigla nalang kami pinaligiran ng mga reporters. Ang daming camerang naka flash sami kaya hinila ko siya pagkatapos. Kawawa naman yong babae nadamay pa sa kagagawan ko. pero hindi kami tinigilan ng taga media. Buntot ng buntot.  Nakakainis na...

Tumigil ako at sinagot ang tanong nila....

"SHE'S MY FIANCE....""

Sa wakas naman eh tumigil narin sila. Hawak ko parin ang kamay ng babae. medyo nakakalayo na kami sa venue.

"Hoy excuse me Lang ha kanina pa tayo lakad ng lakad. Masakit na ang paa ko at isa pa bitiwan mo nga ako. Ano bang kailangan mo?""

Bulalas ng babae

Maymay POV

Nakakainis na ang lalaking ito. Kung hindi lang talaga masakit paa ko kanani ko pa to sinipa eh.

"Hoy excuse me labg ha kanina pa tayo lakad bg lakad. Masakit na ang paa ko at isa pa bitiwang mo nga ako. Ano bang kailangan mo?"

Binitiwan din naman niya ang kamay ko. Minasahe ko yong binti ko . Ang sakit na talaga.

"Miss sorry Sa ginawa ko kanina ha. Ano kasi... di ko naman kasi sinasadya"

Umayos ako ng tayo

"Anong hindi mo sinasadya..."

"IKAW"

sabay pa talaga naming sigaw sa isa't isa.

Siya yong tumolong sakin non Sa ospital. Yong nakita ko kanina sa stage.

"Miss look. I'm for what happened. Hindi ko sinasadya."

Hindi niya sinasadya? Anong ibig niyang sabihin? Alin ba sa ginawa niya ang hindi sinasadya?

"Ewan ko sayo"

Pagtataray ko sa kanya

"Umupo muna tayo doon. Mukhang masakit na paa mo."

Tinuro niya yong isang bench malapit sa kinatatayuan namin"

"Miss I'm really sorry."

Inulit na naman niya sakin ng makaupo na kami.

"Sorry ka ng sorry. Ganun na lang iyon? Aba matapos mo akong halikan sa harap ng mga tao sorry lang sabihin mo?"

"Sa tingin okay lang din sa side ko yong nangyayare?"