Ενας απλος Οικογενειακος φίλος

Παρτ 3

Βγηκα στον δρόμο και άρχισα να περπαταω. Ή ώρα ήταν 7:30 αλλά ήθελα να πάω νωρίς στο σχολείο.

Λ: Χεεεευ Δαφνουλα

Δ: Δάφνη για σένα

Λ: Μην δαγκωνεις!

Δ: Μόλις με ειπες σκύλα;

Λ: Ναι νομίζω

Δ: Σε παρακαλώ αγοράκι μου τελείωνε! Δεν είναι ώρα για να μου αναβεις τα λαμπάκια!

Λ: Εντάξει. Που πας;

Δ: Εμ.... σχολείο?

Λ: Βαρετό!

Όχι και εσύ! Χθες προσεχα κάτι παιδιά της γειτονιάς μου και μου είπαν το ίδιο. Χαχχα έλεος με θεωρούν βαρετή, ξενερωτη, συντιριτικη, φυτό και αυστηρή! Δεν  είμαι εγώ έτσι! Δεν βρίσκεις πιο διασκεδαστικό άνθρωπο από εμένα! Ετσι δεν είναι;

Δ: Βαρετό είναι να λεει κάποιος ακόμα για μία φορά ότι βαριέται το σχολείο

Λ: Αν πιστεύεις ότι με ταπωσες σε αφήνω να το πιστεύεις! Έτσι για να μην κλαψεις!

Δ: Βουλοστο τώρα!

Λ: Οκ Οκ παμε μαζί;

Δ: Αν συμπεριφερεσαι σαν άνθρωπος!

Λ: Μίλησες καθόλου με το αγόρι σου;

Δ: Πρωιν! Τι σε νοιάζει;

Λ: Ρε γαμωτο μην είσαι τόσο επιθετική να κάνουμε μια κουβέντα σαν άνθρωποι!

Δ: Όχι δεν μιλήσαμε!

Λ: Εσύ θέλεις να τα ξαναβρειτε;

Δ: Δεν ξέρω. Εσύ μιλάς με τους παλιούς σου φίλους;

Λ: Δεν έχω κάνει ακόμα καινούριους και Ναι μιλάμε συνέχεια

Δ: Ωραία

Λ: Φτάσαμε, εγώ πάω δεν θέλω να με δουν μαζί σου

Δ: Συμφωνώ, αν με δουν με εσένα θα κατεβεί ή δημοτικότητα μου

Λ: Ή ποια;

Άρχισε να γελάει, μιλάμε κοπανιοταν! Πηρα αναποδες!

Δ: Μην μου ξαναμιλήσεις!

Μπηκα βιαστικά στο σχολείο και εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι.

Ή υπόλοιπη μετά πέρασε βαρετα. Μέχρι την 4η ώρα. Έψαχνα Να βρω την Σία την κολλητή μου και έπεσα πανω στον Νικο.

Ν: Που είναι το μωρό μου;

Δ: Καλά δεν θυμάσαι τίποτα από το Σάββατο έτσι;

Ν: Τι έγινε; Γιατί έχει μουτρακια το μωράκι μου;

Είπε πλησιάζοντας υπερβολικά κοντά μου έχοντας τα χέρια του στη μέση μου. Εγώ έκανα ένα βήμα πίσω και αυτός με κοίταξε απορημένος.

Ν: Δαφ με τρομαζεις!

Δ: Μην με λες έτσι!

Ν: Γιατί; Αφού σου αρέσει!

Δ: Μου άρεσε! Τώρα σε σιχαινομαι!

Ν: Μωρό μου τι είναι αυτά που λες;

Δ: Τόσο μεθυσμένος ήσουν όταν φασονωσουν στις τουαλέτες με την Αντιγονη!

Ν: Ρε μωρό μου το ειπες και εσύ ήμουν μεθυσμένος!

Δ: Ας μην επινες τόσο!

Ν: Ρε Δάφνη δηλαδή μην γίνεσαι τόσο ξενερωτη! Την μία δεν θες να φοράς κοντό φόρεμα, την άλλη να μην Πινω πολύ! Τρίτη λυκείου πάμε, αν δεν τα κάνουμε τώρα αυτά ποτε θα τα κάνουμε;

Δ: φέτος; Πας καλά; Μαζί με τις πανελλήνιες;

Ν: Αυτό εννοώ! Αν δεν ήσουν τόσο συντηρητική και βαρετή δεν θα πήγαινα με την Αντιγονη!

Τι είπε; Τι είπε μόλις τώρα; Μα με την Αντιγονη;

Και το άλλο; Με θεωρούν όλοι τελικά βαρετή συντιριτικη φυτό αυστηρή και χίλια δυο τέτοια!

Το κουδούνι. Γυρισα και εφυγα χωρίς να του πω τίποτα άλλο. Προσπάθησα να παρακολουθησω μάθημα. Κάποια στιγμή εννιωσα να μην μπορώ να συγκρατησω άλλο τα δάκρυα μου και αποφάσισα να φύγω από την τάξη.

Δ: Κυρία δεν νιώθω και τόσο καλα μπορώ να πάω μέχρι το μπανιο;

Κ: Φυσικά δάφνη μου

Μέχρι και οι καθηγητές με συμπαθούν υπερβολικά πολύ, δηλαδή έλεος!

Βγηκα από την τάξη και πήγα τρεχοντας στον διάδρομο που είναι οι τουαλέτες, τον πιο σκοτεινό του σχολείου.

Λ: Δάφνη; Κλαις;