SAF

Nedene ihtiyacımız var mı?

''Eğer birinin dürüstlüğünden emin olamıyorsan, onu bir çocukla tanıştır.Çünkü çocuklar, içimizde yaşayıp masum kalan tek varlıklardır.Ve günahsızlar asla yanılmaz.''

''Neden gitmek zorundasın? Lütfen gitme.''

Seungri gülümseyip kıza doğru eğildi.

''Ama gitmem gerek, bunu konuşmuştuk.''

''Ama yine de-- gitmeni istemiyorum.''

''Yine seni görmeye geleceğim.Anlaştık mı?''

Kız gözleri dolu bir şekilde ona bakmaya başladı.

''A-anlaştık.'' Kız kollarını ona doğru uzatınca çocuk gülümsemesi yüzünden silinmeden kızı kendine doğru çekip kucakladı.

''Dün gece seni duydum.'' Kız mırıldandığında çocuk şok oldu.Ama kız ufak kollarını boynuna daha sıkı dolayıp, başını boynuna doğru eğince kafası karıştı. ''Sabah diğerleri gibi değildin.Ondan nefret etmiyorsun.Bizimle kalsan olmaz mı?''

Jiyong kızının sarılmayı bir türlü kesmediğini görünce biraz garipsedi çünkü mızmızlıkla pek alakası olmayan bir kızdı.

''Hey...'' Seungri geri çekilip kıza baktı. ''Ne olursa olsun tekrar gelip seni göreceğim.Bana güvenmiyor musun?''

''Güveniyorum.'' Kız dudaklarını büküp mırıldandı.

Jiyong şu an neye şahit olduğunu tarif edemiyordu.Cidden, evine ne getirmişti böyle?

Tekrar o yere dönene kadar ikisi de tek kelime konuşmadı.İçeri girmek üzereyken çocuk duraksayıp ona baktı.Jiyong bir şey söyleyeceğini düşündü ve açıkçası çocuğun ağzından dökülen cümleler pek hafif olmuyordu.Ama Seungri bir şey söylemeden tekrar ilerlemeye başladığında Jiyong belki bir şey söylemiş olsa daha hafif olacağını farketti.

*****

''Baba?'' Eve girer girmez kızın onu beklediğini farkedince iç çekti ve arabanın anahtarlarını masaya fırlatıp, kendini koltuğa attı.Ufaklık hala bir hareket beklermişçesine ona bakıyordu.Jiyong gömleğinin birkaç düğmesini açıp başını koltuğa yasladığında, elleriyle alnını ovuşturdu.Ona olayı nasıl açıklaması gerekiyordu? Kusura bakma tatlım, berbat bir baba olmanın yanında eve insanlar getirip onları ağlatıyorum.

Başını kaldırıp kıza bakınca hala beklediğini farketti.

Yavaşça sağ bacağına vurduğunda kız sinyali alıp hızla ona yöneldi.

''Söz veriyorum bir daha bir şey istemeyeceğim.'' Kız adamın bacağına oturup ellerinden biriyle gömleğini çekiştirdi. ''Biliyorum birkaç çikolata istedim ama yine de...onu geri getirsen olmaz mı?''

Jiyong gülmeye başladığında sinirlerinin bozulduğunu hissedebiliyordu.

''Her şeyi isteyebilirsin.'' Sağ elini kızın sırtına götürüp onu kavradı.

''Yani bu--''

''O olmaz.''

Kız tekrar somurtup ona baktı.

''Okulda bir tane kız var ve bize ilk gün iki tane babası olduğunu söylemişti.Herkes onun çok garip olduğunu düşündü.''

Jiyong iki babalı tüm hikayeleri sikip atmak istemeye başlıyordu.Neden hiçbiri mutlu bitmiyordu ki?