SAF

Uslu Çocuk

''Bir gün öyle birini bulacaksın ki, neden şimdiye kadar kimseyle işlerin yürümediğini anlayacaksın.''

''Nerede yaşıyorsun?''

''Olaylardan önce-- arkadaşımla birlikte kalıyordum.Ben ortadan kaybolunca Daesung hyung deliye dönmüş.Beni her yerde aradığını söyledi.''

Lily ufak bir zorlamayla okula gittikten sonra koltukta oturmuş kahve içiyorlardı.

''Beni tuttukları mekana bile gitmiş ama sanırım senin beni buraya getirdiğin zamana denk gelmiş.''

''O tarz bir yere nasıl gitmiş?''

Seungri gülümsedi.

''Choi Seunghyun'u duydun mu?''

Jiyong kaşlarını kaldırdı.

''Erkek arkadaşı.''

''Ciddi misin?''

''İki yıl önce tanıştılar ve inan bana oradaki herkesi çıplak elleriyle öldürebilir.'' Seungri güldü.

''Ve bu senin hoşuna gitmiş gibi.''

''Hayır sadece--- Yani herkes onu tanır, nasıl biri olduğunu bilir.Ama onları birlikte görmelisin.'' gülümsedi. ''Daesung hyung her zaman ona söylenir ve Seunghyun hyung sadece oturup o susana kadar bekler.''

Bir süre garip bir sessizlik olunca Jiyong koltukta biraz doğruldu.

''Yani...''

Seungri gülümseyip adamın telefonunu aldı.

''Bu benim numaram ve derse yetişmem gerekiyor.'' Ayağa kalkıp telefonu tekrar adama uzattı.

''Bekle--- Nerede yaşıyorsun?'' Adam hızla ayağa kalkıp Seungri'nin bileğini yakaladı.

''Sadece...'' Aslında orada kalmasını istiyordu ama bunu söylerse çocuğun nasıl tepki vereceğini kestiremiyordu.

''Jiyong...'' Seungri bileğini kavrayan elini tutup gülümsedi. ''Sanırım Daesung'la kalmam daha iyi olur.''

Jiyong hızla parmaklarını iç içe geçirdi ve çocuğu kendine doğru çekti.

''Gitmeni istemiyorum.''

Seungri sırıttı.

''Beni arayabilirsin.''

''Seni özlerim.''

Jiyong vücutları birbirine değene kadar çocuğu kendine doğru çekti.

''Hem hiç kurabiye yok.''

Seungri gülmeye başladı çünkü adamın böyle davranacağını düşünmemişti.Ama tam aksine Jiyong hissettiğini söylüyordu, istediğini yapıyordu çünkü hayatının büyük bir kısmı bu yüzden mahvolmuştu ve diğer yarısını da mahvetmeye niyeti yoktu.

''Pasta yapmaya ne dersin?''

''Jiyong...''

''Gitmesen olmaz mı?''

''Bu kadar tatlı olacağını düşünmemiştim.'' Çocuk gülüp kollarını adamın boynuna doladı.Ne hissettiğini bilmiyordu, bir şeyi çok yoğun olarak hissediyordu ama bunu bir türlü tanımlayamıyordu.

''Tatlı olduğum falan yok.''

''Seni ararım.''

''Olmaz.''

''Bu çok garip.'' Seungri adamı duymazdan gelip gözlerinin içine baktı. ''Seninle bu kadar yakın olmak.''

''Alışsan iyi olur.''