SAF

Cesaret

''Sevgi, biri için karşılığında bir şey beklemeden iyilik yapmaktır.''

Jiyong gözlerini açmaya çalıştığında yapamayınca dün gece çok fazla ağlamış olduğunu anladı.Gözleri şişmiş olmalıydı.

Bir iç çekip sonunda gözlerini açtığında başının çocuğun kolunun üzerinde olduğunu farketti.Çocuğun kollarından biri belindeydi ve yatağın başında duran ufak kız şaşkınlıkla onlara bakıyordu.

''Hey--buraya gel.'' Jiyong çocuktan uzaklaşıp diğer yastığa ilerledi ve kıza gülümsedi.Lily hızla yatağa çıktığında Seungri hareket etmeye başlamıştı.

''Mmhh--ne--'' Mırıldanırken gözlerini açınca yanında yatan adamla diğer tarafındaki kızı gördü.

''Günaydın.'' Lily söyleyip aniden adama sarılınca Jiyong şaşırdı.

''Seni özlüyorum.'' Kız mırıldandığında Jiyong neler olduğunu anlamıştı.Birkaç gündür çocuğun takıntı haline getirdiği yatağa çıkmasına izin veriyordu ve onunla normalde geçireceğinden daha fazla zaman geçiriyordu.Bu çocuğun içindekileri söyleme cesareti bulmasına neden olmuş olmalıydı.

''Her zaman iştesin ve bundan hiç hoşlanmıyorum.'' Kız adamın boynuna doğru söylediğinde Seungri gülümsedi.Manzara güzel görünüyordu, kızın sonunun onun gibi olmayacağını biliyordu.Jiyong kötü bir adam değildi, bu çok açıktı.Belki onun babalarından biri bu kadar cesur olsaydı, sarışın şimdi o yatakta yatıyor olmazdı.

''Belki yine parka gidemeyiz ama--- beraber başka bir yere gitsek olmaz mı?''

İlk cümle Jiyong'a sert çarpmıştı.

Seungri haklıydı, çocuk kendini suçluyor olmalıydı.

Jiyong iç çekip kollarını kızına doladı.

''Hiçbir şey senin hatan değildi, tatlım.'' sakince söyledi. ''Dün gece ne olduğunu biliyor musun?'' 

Soruyu duyunca kız başını babasının boynundan çekip ona baktı.

''Bir kabus gördüm.''

''Korkunç muydu?'' Kız masumca sordu.

''Çok korkunçtu.Seni kaybetmiştim ve bir türlü bulamıyordum.''

Seungri gülümsemeye devam etti.İşte bu kadardı.

''Sonra uyandım ve bang! Seni ne kadar sevdiğimi farkettim.'' Adam söyleyip kızı tekrar kendine doğru çekti.Kız kıkırdamaya başlayınca Jiyong bunu ne kadar özlediğini farketti.Kendi kızını özlemişti.Onun eski halini özlemişti.Her şeyden önce tıpkı böyleydi.Ona sarılırdı, işi hakkında mızmızlanırdı, onunla daha fazla vakit geçirmek isterdi.Tıpkı böyle.

''Ben de! Herkes prensesi seviyor!'' Seungri gülerek söylediğinde Jiyong kendine engel olamadan gülümsedi.

En başında haklıydı.Çocukta gerçekten bir şey vardı.

Jiyong diğer kolunu uzatıp Seungri'yi onlara doğru çekerken bir kez bile düşünmedi.

Seungri şaşırmış görünüyordu ama bir tepki vermedi.

''Bu sabahı çok sevdim!'' Kız gülmeye devam etti.

Jiyongsa gözlerini Seungri'den alamıyordu.Nasıl güldüğüne bakıyordu, nasıl samimi göründüğüne.