Aşkın AÇELYA Hali

Giriş

   Hayatın bir anda değişebilir.Bu benim yeterince sık duyduğum yaygın bir görüş.İnsanlar ölür veya uzaklaşırlar.Yatırımcılar güneye gider.İşler biter.Sevdiklerimiz bize ihanet eder.Daima bir şeyler olur.

   Gün ışığında,kontrolümüzden çıktığı zaman hayatın kötü,yuvarlak bir top olduğunu kabul ettim.Demek istiyorum ki kim gerçekten kanser olmak ister?(kanser değilim sakin olun)Kim bir uçağın okyanusa düşeceğini düşünür?Ve bayanlar,bizler 'Bay Doğru'yu nasıl tanıyabiliriz?

   Kötü şeyler iyi insanların başına gelir.Ofiste yapılacaklar listeme bakarken,arkadaşlarımla şakalaşırken veya koşu bandı üzerindeyken bunun böyle olduğunu anladım.Gerçekten anladım.

   Bu soru bana gecenin karanlığında hiçbir şeyin dikkatimi dağıtmadığı bir zamanda sorarsanız,cevabım politik olarak doğru olmayacaktır.Hayatın rahatsız edici koşuşturması ve vızıltısı olmadan benim rasyonel mantığım hızlıca pusuda bekleyen karanlık duygulara teslim olur.Yalnız olduğum zamanlarda,içimdeki ses mutluluğa ancak çok çalışarak sahip olabileceğimi fısıldardı.Sıkıca sarıl,hızlıca koş,doğru giyin..

  Ben bir çocukken,bu duygu çoraplara ve beslenme çantasına dönüşürdü.İlkokuldayken eğer çoraplarım kıyafetime uyum sağlarsa,eğer uyumlu doğru Barbie beslenme çantası taşırsam,eğer tüm derslerimi 100 yaparsam mükemmel olacağıma inanırdım.

  Eğer mükemmel olabilirsem aşkı hak edebileceğime inanırdım.

   Bu duygu beni ilkokuldan liseye,koleje ve profesyonel iş hayatıma kadar izledi.Hiçbir detay yönetilecek kadar küçük değildi.Hiçbir sorun üzerinde durulacak kadar değerli değildi.Terapistim bir seferinde "Hayat hiçbir patronu dinlemez." demişti.Kulağa kucaklamak isteyeceğim kadar hoş geliyordu ama bunu hiçbir zaman becerememiştim.

   Ben de en iyi yaptığım şeyi yaptım,dikkatimi detaylara verdim.

   İş idaresi konusunda master yaptım ve kendimi birden İstanbul'da bir borsa şirketinde hızla yükselen bir yıldız olarak buldum.Harcamalarımı akıllıca yaptım ve birikimlerimi çalıştığım şirkette değerlendirdim.Arkadaşlarım,Boğaz manzaralı bir apartman dairem,tatlı amaçlarımın olduğu günlerim,endişelenmeye çok az zamanımın olduğu bir hayatım vardı.
Her şey yolundaydı,koşulların hiçbir zaman değişmeyeceğini ve hayatımın sadece aşkla dolu olmayacağına ama sürünün her zaman beni kucaklayacağına tamamen inanıyordum.

   Ve daha sonra firmamızın Şefi meşhur poker masasına salına salına yürüyerek,elinde iki aynı kağıdı tutarak en yüksek bahsi oynadı.Buna karşın ev sahibi elindeki Flushla şirketinin tüm kazançlarını silip süpürdü.Ben ve birkaç kişi Şefimize tasarruf yapmasını önerdik,geri çekilmesini,bizi çok fazla teşhir etmemesini.Mantıksız hareket eden ve kendinden emin görünen Şefimiz Yusuf Bey piyasadaki bahsi yükseltti.Bu sefer elinde daha iyi bir kağıt vardı ancak bu da Flushla şirketini yenmeye yetmedi.

   Firmanın yatırım hesapları üzerindeki son bıçak darbesi,hızlı bir kan kaybını başlatmaya yetmişti.Yatırım ekibi ve benim bu kanamayı durdurmak için ne kadar çabaladığımızın bir önemi yoktu,başaramamıştık.Ve sonunda firmanın büyük patronu bizim yatırım dükkanımızı yeni yılın ilk günü panik içinde büyük bir bankaya sattı.Ben ve diğer yatırım üyeleri bir anda modası geçmiş,eski çalışan durumuna düşmüştük.

   Masamda bir müşteriyi yatırımlarım biraz yıpranmış olsa da şirkete olan bağlılığım konusunda ikna etmeye çalışıyordum.Bir saniye sonra yeni patron beni odasına çağırdı ve : "Açelya bu sana karşı olan bir tepki değil.Yaptıklarını takdir ediyoruz ve hakkını asla ödeyemeyiz." şeklinde bir konuşma yapmıştı.Şoku atlatamadan,gri taşların üzerinden eski çalışanların endişeli fısıltıları arasında asansöre doğru yürüdüm.Kolumun altında bir bitki,ailemin pastanesi önünde çekilmişbir resim,siyah bir kahve kupası ve iki adet diploma ile.Bana iyi dileklerini sunan insanları cevaplayamayacak kadar hayrete düşmüş ve aşağılanmış hissediyordum.Asansör kapısı açıldı,hayatımın sonuna kadar bana kapanan kapıdan çıkıp arabama doğru yürüdüm.

   İşimi her zaman çok sevmemiş olmama karşın her zaman çok iyi yaptım ve karşılığında her zaman başarı ve gururla ödüllendirildim.Eğer Müdür Açelya Derin Güngör değilsem neydim ben?

Ve sonn..

Öncelikle multimedya çözünürlüğü için çok özür dilerim.Tabletten yazdıgım için pek iyi bir fotoğraf olmadı ama en kısa zamanda düzelteceğim.Multideki Açelya.

Girişi nasıl buldunuz?

Fazla mı sıkıcı/basit olmuş?

Ya da umduğunuz gibi bir bölüm değil miydi?

Başlangıcıyla alakası yok muydu?

Cevaplarsanız çok sevinirim.Sınır +3 Oy.(ben hariç😂)
İyi akşamlar gençlerroooo!!