Hoofdstuk 5: Alles is anders vanaf nu.

188 5 0
                                    

Als ik wakker word is 't al 2 uur in de middag en ruik ik pannenkoeken.

Typisch Tom om 's ochtends pannenkoeken te maken maar ach ik vind 't niet zo erg , i love pancakes !

Iedereen is denk ik al in de keuken want als ik naar de badkamer loop kom ik niemand tegen , gisteravond had iedereen snel even wat spullen van thuis gehaald dus thank god dat ik nu m'n tanden kan poetsen.

Ik spring snel in de douche en daarna doe ik de rest , eenmaal beneden zit iedereen al te eten.

'Hee hallo je had wel even kunnen wachten met eten tot ik klaar was hoor !' zeg ik verontwaardigd.

'Ook goeiemorgen Char , weer last van je ochtendhumeur ?' vraagt Feline.

Max loopt naar me toe en geeft me een kusje op m'n wang en zegt: 'Goeiemorgen , lekker geslapen ?'

'Ja hoor , gek eigenlijk dat we nu iets hebben'

'Kut Charlotte, heb je eindelijk met Max vind je 't raar haha' zegt Tom lachend.

'Nou ja raar .. Gewoon ik ben super blij hoor maar 't is zo anders dan hiervoor' zeg ik.

'Ik snap wel wat Char bedoelt hoor maar ik ben ook echt heel blij voor jullie' zegt Tess opgewekt.

'Hoe gaan we eigenlijk naar 't gala ? Gewoon met z'n allen of heeft iedereen al dates ?' vraagt Nienke.

'Nou even denken , ik wil sowieso gewoon met jullie maar hebben de singles onder ons een date dan ?' vraag ik.

'Nou ik niet ! Maar als we nou gewoon met z'n achten gaan is niemand alleen !' stelt Bradley voor".

Iedereen stemt in en na 't eten lopen we allemaal naar huis , Feline , Daan en Nienke naar links , Bradley , ik en Tess naar rechts.

Max bleef nog bij Tom vandaag om te gaan hockeyen , als ik afscheid neem van Tess loop ik 't laatste stuk alleen naar huis.

Binnen aangekomen zie ik dat ik alleen thuis ben en dat Papa en Joost naar een of andere sportwedstrijd zijn.

Ik ga op bed liggen en al snel val ik in slaap na deze korte nacht.

Ik word wakker door m'n telefoon die afgaat , 't is Tom en ik neem op.

'Hee Tom , er moet vast een goede reden zijn waarom je me wakker belt, tell me ? '

'Charlotte , je moet onmiddellijk naar m'n huis komen , Max ligt in 't ziekenhuis.'

'Wat ? Oké ik kom er nu aan !' antwoord ik terwijl ik alvast m'n schoenen aantrek.

Ik pak m'n fiets en rijd zo snel als ik kan naar Toms huis , als ik daar ben doet Tom meteen al de deur open.

'Oké Char we moeten gaan , m'n vader brengt ons naar 't ziekenhuis' zegt Tom.

'Wat is er allemaal gebeurd ? Wat heeft Max ?' vraag ik ongerust.

'Ik leg 't allemaal uit zo als we in de auto zitten'

Tom , ik en zijn vader lopen richting de auto en rijden naar 't ziekenhuis.

'Dus wat is er gebeurd ?' vraag ik.

'Oké Max en ik gingen toch nog even hockeyen. Nou ik schoot iets te scheef en op vreemde wijze raakte ik z'n arm/pols en z'n hoofd. Max viel bewusteloos op de grond en ik belde meteen de ambulance , waarschijnlijk heeft hij een hersenschudding en z'n arm of pols gebroken' zegt Tom met een schuldige blik in z'n ogen.

'Oh god maar Tom dit is niet jou schuld hè ? Dat weet je toch wel ?'

'Ja oké dit kan iedereen over komen maar ik vind 't zo erg , hij is wel m'n beste vriend.'

Ik knuffel Tom om hem iets beter te laten voelen en als we er eenmaal zijn ziet Tom er iets beter uit dan toen we vertrokken.

We lopen naar de balie om te vragen waar Max ligt en lopen dan door naar boven.

Ik loop de kamer binnen en zie hem liggen.

En het doet zoveel pijn om dat te zien.

Om te zien dat hij pijn heeft.

Heet dit dan liefde ? Pijn hebben als de ander dat ook heeft.

Er komt een zuster binnen en vertelt hoe 't met Max is.

'Hij heeft gelukkig geen hersenschudding maar z'n pols is wel gebroken maar verder gaat 't wel goed , hij slaapt nu door de medicatie' zegt de zuster die blijkbaar Lindy heet.

'Wanneer mag hij weer naar huis ?' vraag ik.

'Vandaag al , hij moet wel even rustig aan doen want z'n hoofd heeft wel een klap gehad maar als hij wakker word kan ie gaan.'

Lindy loopt de kamer uit en na ongeveer een uur word Max wakker en vertrekken we weer naar huis.

We gaan naar Max' huis en als hij in z'n bed ligt valt ie meteen weer in slaap.

Tom en ik lopen naar beneden en praten nog even.

"Char , vind je Max echt leuk ?' vraagt Tom opeens.

'Ja , heel erg ! Hoezo vraag je dat opeens ?'

'Nou kijk , Max is een soort van klein broertje voor me en hij vind je echt al heel lang leuk dus ik wil niet dat hij eindigt met een gebroken hart.'

'Dat komt wel goed , dit is niet zoals met Jorn of Kasper waar je waarschijnlijk verhalen over hebt gehoord.'

'Ja ik heb 't een en ander gehoord over je maar ik geloof dat allemaal niet daarom vroeg ik 't even.' zegt Tom.

Ik zie dat Tom zich enorm schuldig voelt over 't ongeluk dus ik heb een plan om hem even af te leiden.

'Wacht even Tom , ik moet even iemand bellen , ben zo terug' zeg ik en loop dan naar de gang.

Eerst bel ik Tess dan Bradley en daarna Nienke , Daan en Feline.

Na een kwartier gaat de deurbel en zie ik daar 5 natgeregende mensen staan.

'Regent 't ?' vraag ik.

'Nee lijkt maar zo' zegt Daan lachend.

'Haha sorry domme opmerking , oké zet de tassen maar even hier' zeg ik.

Ik had ze allemaal gevraagd lekkere dingen mee te nemen en nu staan er 2 tassen vol met eten en drinken.

We lopen met z'n allen naar binnen en Tom kijkt verbaasd op , hij was zo in gedachten verzonken dat hij ons niet eens heeft gehoord.

'Hee jongens wat doen jullie nou hier ?'

'Jou opvrolijken en op ziekenbezoek bij Max , wat anders ?' zegt Feline.

We zitten allemaal over Max te praten tot hij opeens de kamer binnen loopt met een verward gezicht.

'Uh jongens wat is er in godsnaam gebeurt met me?' vraagt Max.

We vertellen 't hele verhaal en Max kijkt Tom heel lang aan.

'Max luister echt 't spijt me zo erg , ik weet dat hockey alles voor je is en nu kan je voor 3 maanden niet spelen' zegt Tom.

'Tom , jezus man , waar maak je je druk om ? Tuurlijk is 't klote dat ik nu niet kan hockeyen maar dit kon mij ook overkomen. En 't is maar een pols breuk.'

'Dus je bent niet boos ?' vraagt Tom.

'Nee joh , boeie !' zegt Max.

Ik ga naast Max zitten en geef hem een knuffel, ik ben blij dat 't niet heel ernstig is allemaal.

Ik en Feline halen 't eten en drinken en zo zitten we de hele middag , gekke verhalen aan te horen van de rest en uiteindelijk gaat iedereen rond 9 uur naar huis.

Ik fiets snel naar huis om alles aan papa uitteleggen en natuurlijk te vertellen dat Max en ik iets hebben.

Na 't gesprek ga ik naar boven , papa was erg blij dat Max en ik iets hebben , ben benieuwd wat mama er van vind.

Gelukkig komt ze deze week weer thuis , ik heb haar echt gemist !

Voor ik ga slapen leer ik nog even voor de Engels toets van morgen maar tijdens 't leren val ik slaap op weg naar een nacht met veel dromen.

Love is not just a word.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu