Page 12 : The Conspiracy

16 1 2
                                    

My head is still aching. Wala akong matandaang nangyari sa mga oras na ito...ang tanging naalala ko lang ay tinungo ko ang bookshop, ang mansyon ng mga West, sa parking lot at sa shower room ng Gym. I realized that I was sleeping on this comfortable whitish bed beside the small table at which the syringe and cottons had situated.

Mula sa di kalayuan ay may naririnig akong nag uusap na dalawang babae. I could familiarize the voice of the lady with a black bracelet in her wrist.

"Nagkaroon lang ng konting problema but she's fine now so there's nothing to be worried about." Narinig kong sabi ng doctor ng clinic.

Napansin kong tumango lang si Summer sa kanya bago ito lumisan. I wonder why she's here talking with the doctor. Umupo ako mula sa pagkakahiga sabay lapag ng aking mga paa sa malamig na sahig ng clinic. Inabot ko ang isang pares ng tsinelas gamit ang aking mga paa at sinuot ito.

"How do you feel?" Kalmado niyang panimula.

I gazed at her direction but deep inside my veins...it's so confusing.

Nag isip ako ng nag isip upang matandaan ang mga nangyare...

"Don't you remember anything?" Kalmado pa rin niyang tanong sabay upo sa tabi ko habang naka cross arms.

I inhaled deeply and exhaled interminably before I answered her query. "Hindi ako ulyanin para hindi matandaang ikaw ang nagdala sa akin sa clinic na ito."

She let out a smirk.
"I was hoping you wouldn't say anything."

"Bakit mo naman nasabi yan?"

Balik ko.

"Because you used to deny everything and pretend that you don't know anything...tama siya, nagbago ka na nga." She simply said.

Lumingon ako sa kanya na tila sinasabi ng aking tingin na 'Ano ang ibig mong sabihin?

Tumayo siya mula sa pagkakaupo tsaka pumunta sa harapan ko at ngayon ay nakatingala na ako sa kanya.

"He told me...so you were his girlfriend and now his ex, weren't you?" Tugon niya.

Tinignan ko ang sahig dahilan upang hindi ko na masilayan ang kanyang mukha.

"Ayokong pag usapan ang mga ganyang bagay." Kalmado kong sambit na nagpatigil muna sa kanya ng ilang segundo.

Ayokong mapunta kami sa ganong usapan. Ayokong sabihin sa kanya ang totoong nangyare sa loob ng Den sa mga oras na yun...

She cleared her throat before changing the topic. "Wanna have candies?" She asked.

"That is sh*t, Stylinsky." Saad ko.

"How about junk foods?" She suggested and I found it even worse than the other option.

"Are you dope?" Walang gana kong tanong muli.

She smirked. "Hmm, I was just kidding. So -----" Bago pa man niya maipagpatuloy ay may narinig na siyang tunog na nanggagaling mula sa aking tyan.

My tummy is rumbling and it only meant that I am so hungry already.

"Oh, I see." She reacted with a realization on her face.

In this bad circumstances I was having, I am certainly sure my strength won't last long because of the enduring pain growing in me. I thought that doctor have been my second saviour...but it was actually not. She's just one of those healers who was assigned to take care of the school's clinic...I was really expecting her to make an impressive action for me to get healed but sad to say that she's not that expert enough to cure me.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Oct 22, 2016 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Melancholy Night Where stories live. Discover now